الهداية القرآنية إلی الولاية الإمامية: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف در اين اثر، 250 مورد قرآنى را با احاديث اهل بيت(ع) از كتب روايى، مانند كتب اربعه و... استخراج كرده و بر اساس سوره‌ها، تنظيم نموده و ذيل آيات، روايات را بدون هيچ‌گونه اظهار نظرى، آورده است .<ref>ر.ك: پژوهش‌هاى در آستانه نشر، ص68</ref>.

در تحقيق كتاب، آيات و روايات استخراج شده و روايت با ارجاع به كهن‌ترين منابع، ثبت و ضبط شده است. توضيح رجال اسناد، واژه‌هاى ديرياب متن احاديث و ويرايش و تنظيم دقيق متن نيز از جمله تلاش‌هاى محققان است .<ref>همان</ref>.

اين تفسير در استفاده از آيات قرآنى درباره ولايت ائمه(ع)، شيوه‌اى نو و جذاب دارد .<ref>عظيمى، محمدجواد، ص76</ref>.

در مقدمه محقق، ضمن ذكر زندگى‌نامه مفصلى از نويسنده، اقدامات صورت گرفته از سوى محققان، توضيح داده شده است .<ref>مقدمه محقق، ص8</ref>.

در مقدمه نويسنده، به مكتوب بودن و تصريح شدن به ولايت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در صحف تمامى انبياء و اين‌كه خداوند پيامبرى را مبعوث نكرده است مگر به ولايت اهل‌بيت(ع) .<ref>مقدمه نويسنده، ص41</ref>.

نويسنده در ارائه تطبيق و تفسير آيات به ائمه بزرگوار شيعه از طرف خاص و عام، اگرچه تلاش كرده تا سخنان خود را بر پايه روايات مأثور اثبات كند، اما هيچ‌گونه توجهى به صحت و سقم روايات نكرده و گويا همه آن‌ها را تلقى به قبول كرده است .<ref>پيامبر(ص) و اهل بيت(ع)، ص157</ref>.