۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد رضى' به 'سيد رضى ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''شيخ رضى الدين محمد بن حسن استرآبادى''' معروف به «شيخ رضى» و ملقب به «نجم الائمه» از مفاخر دانشمندان شيعه در عرصه ادبيات عرب، صرف، نحو و بلاغت است و به قول علامه خوانسارى از نوادر روزگار بوده و اعجوبه زمان؛ كسى كه عجم و عرب به او افتخار مى‌كند و شيعه به وجودش بر ديگر فرق اسلامى مباهات. | |||
بايد دانست كه (رضى) در ميان علماى شيعه به سه تن اطلاق مى‌شود: | بايد دانست كه (رضى) در ميان علماى شيعه به سه تن اطلاق مى‌شود: | ||
# محمد بن حسين موسوى بغدادى معروف به ([[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] ) مؤلف نهج البلاغه. | |||
# نجم الائمه رضى كه (شيخ رضى) و (شارح رضى) هم خوانده مى‌شود (مورد بحث ما). | |||
# آقا رضى قزوينى مؤلف كتاب لسان الخواص. | |||
اجمالاً مى‌دانيم كه شيخ رضى، از مردم استرآباد (گرگان كنونى) ايران بوده و در نجف اشرف سكونت داشته است. | اجمالاً مى‌دانيم كه شيخ رضى، از مردم استرآباد (گرگان كنونى) ايران بوده و در نجف اشرف سكونت داشته است. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۴: | ||
#[[سيوطى]] مى‌گويد: مانند او كسى شرحى بر كافيه ننوشته است، بلكه در غالب كتب نحو نظير آن در جمع و تحقيق و حسن تعليل يافت نمى‌شود. دانشوران توجه خاصى به آن دارند و دست به دست مى‌گردانند استادان اين عصر و پيش از آنان در مصنفات و دروس خود اعتماد به آن دارند. رضى در شرح كافيه با علماى نحو، بحث‌هاى زياد و نظريات فراوان دارد و داراى اقوال و آرائى است كه منحصر به فرد مى‌باشد. | |||
#[[جرجانی، علی بن محمد|مير سيد شريف جرجانى]]: او هم از بزرگان علماى صرف و نحو و علوم ادبى است و خود بر اين شرح تعليقاتى نوشته است. در اجازه‌اى كه به يكى از شاگردانش داده، اين شرح و مؤلف آن- يعنى شيخ رضى نجم الائمه- را سخت ستوده و اوست كه به شيخ رضى لقب نجم الائمه را داده است. | |||
#قاضى نورالله شوشترى در كتاب مجالس المؤمنين مى‌نويسد: آن شرح را (شرح كافيه) بر وجهى كه در خطبه آن ذكر نموده، در آستانه مقدس غروى و مشهد مقدس مرتضوى (نجف اشرف) نوشته و گفته كه اگر قبول طبع اهل روزگار خواهد بود، از بركات وقوع در آن جوار است. | |||
#محمد بن حسن بن محمد اصفهانى مشهور به [[فاضل هندی، محمد بن حسن|فاضل هندى]] مى‌گويد: كتاب شرح شافيه شيخ رضى ستاره تابناك حق و حقيقت و ملت و دين، كسى كه مرواريد سخنان او فروزانتر از ستارگان آسمان است و... او در بين پيشوايان علوم ادبى و صرف و نحو، پادشاهى است كه سنى و شيعه در تمام سرزمين‌ها فرمانش رانده مى‌شود و همگى از او اطاعت مى‌كنند. | |||
#علامه خوانسارى پس از گفتار سيوطى- كه پيش از اين بيان گرديد- مى‌گويد: تعجب از حافظ [[سيوطى]] است كه معروف به تتبع و مهارت است، چگونه شرح حال اين دانشمند را به اختصار برگزار كرده است؟!، به هر حال، وى يكى از نوادر روزگار و شگفتى‌هاى زمان و باعث افتخار عجم بر عرب و شيعه بر ساير فرقه‌هاى اسلامى است، پس از شرحى مى‌نويسد: نسخه اى از شرح شافيه او در علم صرف نزد ماست كه [[فاضل هندی، محمد بن حسن|فاضل هندى]] آن را تصحيح نموده و در آخر از اين‌كه آن را به دست آورده و در تملك دارد، اظهار مسرت نمود است. | |||