الرجال (حر عاملی): تفاوت میان نسخه‌ها

بعضى از فهرست‌نگاران به‌غلط اين كتاب را به [[مولى مراد بن محمدصادق كشميرى]] از شاگردان مؤلف منسوب كرده‌اند و منشأ اين اشتباه، كتابت نسخه‌اى از اين كتاب توسط اوست <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/580533 طاوسى مسرور، سعيد، ص25]</ref>.

#باب نسب و القاب شامل 61 لقب <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/580533 طاوسى مسرور، سعيد، ص25]</ref>.

#: فايده در باب طرق صدوق در «[[من‌لايحضره‌الفقيه]]» كه مفصل‌ترين اين فوايد است <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/580533 همان]</ref>

#مؤلف در ترجمه جعفر بن سليمان ضبعى مى‌نويسد: «عامه او را توثيق نموده و او را به زهد و تشيع وصف كرده‌اند». دانسته نيست كه مؤلف از كدام‌يك از كتب اهل تسنن استفاده كرده است؛ هرچند ممكن است منبع وى، [[تهذيب الكمال]] باشد <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/580533 همان، ص25 و 26]</ref>.

#:- جابر بن يزيد جعفى: تنها نظر خود را بيان كرده و به منابع پيش از خود ارجاع نمى‌دهد. او مى‌نويسد: هرچند روايات در مدح و ذم او وارد شده است، اما مدح ارجح است. رجاليان در باب او اختلاف دارند و اكثرا او را تضعيف نموده‌اند، اما آنچه از احاديث ظاهر مى‌شود ترجيح مدح است و ذم مبنى بر تقيه است <ref>متن كتاب ص75، ش261</ref>.

#:- ابان بن عثمان احمر بجلى: ناووسى بودن وى را رد كرده است <ref>همان، ص35 و 36، ش7</ref>.

#:- حذيقة بن منصور: توثيق وى اقوى است <ref>همان، ص85، ش337</ref>.

#:- ذريح محاربى: مدح وى را مرجح دانسته است <ref>همان، ص119، ش573</ref>.

#:- ابوخديجه سالم بن مكرم: باآنكه وى را برخى از رجاليان تضعيف كرده‌اند، توثيق را خالى از قوت ندانسته است <ref>همان، ص129، ش628</ref>.

#در مواردى براى توثيق (مدح) يا تضعيف (ذم) به روايات و كتب حديث استناد كرده است <ref>براى نمونه: همان، ص49، ش83؛ ص65، ش192؛ ص105، ش492</ref>؛ مانند استناد به روايتى از [[ثواب الأعمال]] در مدح [[عبدالعظيم حسنى]] <ref>همان، ص152، ش795</ref>.

#اگر فردى از راويان داراى كتاب يا اصل باشد بدان اشاره مى‌كند <ref>براى نمونه: همان ص34، 47، 60، 96 و...</ref>.

#ضبط صحيح برخى موارد اختلافى را تذكر داده است؛ مانند: احمد بن زياد الهمدانى: بالمعجمة <ref>همان، ص50، ش89</ref> يا ابراهيم بن ابى‌الكرّام: مشددا <ref>همان، ص39، ش18</ref>، عبداللّه بن جريج: ابن جريج، بالضمتين و الجيمين (اين قول را از ابن داوود نقل كرده است) <ref>همان ص156، ش816</ref>.

#به اختلاف نسخ اشاره كرده است؛ مانند: حكم بن بشار كه در نسخه‌اى حكم بن يسار ضبط شده است <ref>همان، ص105، ش488 و 495</ref>.

#:حسن بن بشار مدائنى كه مؤلف نام صحيح وى را حسين مى‌داند <ref>همان، ص87، ش349؛ ص96، ش429</ref>.

#در باب اصحاب رسول خدا(ص) معمولا به ذكر اطلاعاتى بسنده كرده و از تصريح به توثيق يا تضعيف خوددارى كرده است، اما در مواردى به ممدوح بودن يا مذموم بودن برخى از آنان تصريح كرده است؛ مانند مذموم بودن انس بن مالك <ref>همان، ص67، ش207</ref> و زيد بن ثابت <ref>همان، ص126، ش615</ref> و ممدوح بودن بلال <ref>همان، ص71، ش242</ref> و ابوذر <ref>همان، ص80 و 81، ش306</ref>.

#در باب فرزندان ائمه اطهار(ع) غالبا به ارشاد شيخ مفيد اعتماد نموده است؛ مانند: احمد بن موسى بن جعفر الكاظم(ع) <ref>همان، ص58، ش135</ref>؛ حسين بن على بن حسين(ع) <ref>همان، ص99 و 100، ش448</ref>؛ زيد بن على بن حسين(ع) <ref>همان، ص126 و 127، ش618</ref>.

#در كار مؤلف خطاهايى نيز ديده مى‌شود. او فهرست منتجب‌الدين را از منابع خود معرفى كرده و براى آن رمز «م» قرار داده است؛ حال آنكه تنها يك بار از آن در باب سيف بن عميره نقل كرده است. جالب آنجاست كه مطلب منقول از [[فهرست منتجب‌الدين]] در اين كتاب نيست، بلكه در [[معالم العلما]]ى [[ابن شهرآشوب]] است. گفتنى است كه مؤلف كرارا از [[إعلام الورى]] (ربيع الشيعة) طبرسى نقل كرده است، اما به‌اشتباه آن را از [[ابن طاووس]] مى‌داند <ref>براى نمونه: همان، ص44، ش49؛ ص47، ش70</ref>.

#:مؤلف، براى مدح ابوايوب انصارى به باب جنائز كافى ارجاع مى‌دهد، اما در مصدر مدح ابوسعيد خدرى است، نه ابوايوب انصارى <ref>همان، ص111-112، ش527</ref> <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/580533 ر.ك: طاوسى مسرور، سعيد، ص26 و 27]</ref>

محقق در ابتداى كتاب، ترجمه مؤلف و نمونه‌هايى از اجازات او را آورده و فهرستى از مصادر ترجمه وى ارائه كرده است <ref>مقدمه محقق، ص7-17</ref>.