إعراب القراءات السبع و عللها (ابن خالويه): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب با ذكر شرح‌حال مؤلف آغاز شده است. سپس در مقدمه كوتاه محقق، ضمن معرفى مختصر موضوع کتاب، به برخى ويژگى‌هاى آن، اشاره شده است <ref>مقدمه محقق، ص3-6</ref>.

در مقدمه نويسنده، ضمن معرفى كسانى كه قرائت‌شان در کتاب، مورد بررسى قرار گرفته، به ذكر اسانيد و معرفى علمايى كه ائمه هفت‌گانه از ايشان روايت كرده‌اند، پرداخته شده است <ref>مقدمه نويسنده، ص7- 22</ref>. در آخر نيز اهميت فراگيرى و آموختن لغت عربى، بيان گرديده است <ref>همان، ص27- 35</ref>.

نويسنده در اين اثر، به شرح و بررسى اعراب قرائت‌هاى معروف اهل مكه، مدينه، بصره، كوفه و شام پرداخته و متعرض قرائت‌هاى شاذ، نگرديده است. علمايى كه نويسنده به قرائت ايشان پرداخته، عبارتند از: عبدالله بن كثير، اهل مكه؛ نافع بن ابى نعيم، اهل مدينه؛ ابوعمرو بن علاء؛ عاصم بن بهدله، اهل كوفه؛ ابوعماره حمزه بن حبيب زيات؛ ابوالحسن على بن حمزه كسائى و عبدالله بن عامر يحصبى، اهل شام <ref>همان، ص7- 8</ref>.

از جمله ويژگى‌هاى کتاب آن است كه نويسنده، علاوه بر ذكر اختلاف‌ها در قرائت، علل هر يك از قرائت‌ها را نيز بررسى و از وجوه مختلف هر يك، بحث كرده است؛ به عنوان مثال، در سوره حمد، آيه مباركه ''' «مالك يوم الدين» '''، عاصم و كسايى ''' «مالك» ''' را با الف بعد ميم قرائت كرده و بقيه قرّاء آن را بدون الف و به صورت «ملك يوم الدين» خوانده‌اند. نويسنده در بررسى اين اختلاف در قرائت، چنين نتيجه‌گيرى نموده است كه حجت كسانى كه آن را «مالك» قرائت كرده‌اند، آن است كه ملك، داخل در تحت معناى «مالك» است به احتجاج آيه شريفه ''' «قل اللهم مالك المُلك» ''' و دليل كسانى كه آن را «مَلِك» قرائت نموده‌اند، آن است كه «مَلك»، اخص از مالك و ممدوح‌تر از آن مى‌باشد <ref>متن کتاب، ص37</ref>.

از جمله آياتى كه مورد اختلاف قرائت واقع شده و نويسنده به بررسى آن پرداخته است، عبارتند از: ''' «لاريب فيه هدى» '''؛ ''' «الذين يؤمنون بالغيب» ''' <ref>همان، ص40</ref>؛ ''' «بما أنزل اليك» ''' <ref>همان، ص41</ref>؛ ''' «ءأنذرتهم» '''؛ ''' «و على أبصارهم» ''' <ref>همان، ص42</ref>؛ ''' «غشاوة» '''؛ ''' «و من الناس من يقول آمنّا بالله» ''' <ref>همان، ص43</ref>.

اثر حاضر، از جمله مهم‌ترين كتبى است كه در فن قرائت تدوين شده است؛ زيرا نويسنده آن، از وسعت اطلاعاتى فراوانى در كلام عرب برخوردار بوده و اين مطلب به خوبى از ميان مطالب و مباحث مطرح شده در کتاب و نيز استشهادات وى به اشعار عرب، نمايان است <ref>مقدمه محقق، ص6</ref>.

از جمله ويژگى‌هاى ديگر کتاب، عبارت است از موافقت قرائات ياد شده با وجهى از وجوه نحوى در كلام عرب، هرچند آن وجه، محتمل يا مرجوح باشد؛ اما به هر حال به يكى از اصول كلام عرب باز مى‌گردد <ref>ر.ك: مقدمه محقق، ص5</ref>.

پاورقى‌ها توسط محقق نوشته شده و توضيحاتى را از منابع مختلف، از جمله النشر [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] ذكر كرده است <ref>ر.ك‍. ص164</ref>.