أدوات الإعراب: تفاوت میان نسخه‌ها

نويسنده، ضرورت تدوين کتابى پيرامون موضوع مورد بحث را ازآن‌رو مى‌داند كه مطالعه‌كنندگان قواعد لغت عربى، به شناخت و آشنايى با ادوات اعراب، براى فهم بهتر موضوعات نحو، نياز مبرمى دارند و محتاج معرفت و شناخت طبيعت اين ادوات هستند <ref>مقدمه، ص 7</ref>.

در مقدمه، ضمن اشاره به کتاب «مغني اللبيب» ابن هشام، انگيزه نويسنده از تدوين اثر حاضر، بيان شده است <ref>مقدمه، ص 7</ref>.

نويسنده در ابتدا، به تعريف مختصر ادات پرداخته و پس از ذكر چندين شاهد مثال و نمونه و تجزيه آن‌ها و اشاره به ادات مورد نظر، كاربردهاى مختلف آن ادات را توضيح داده است؛ به‌عنوان مثال، وى همزه را به دو قسمت «همزه استفهام» و «همزه نداء» تقسيم كرده است. همزه اول، حرفى است مفيد استفهام كه محلى از اعراب ندارد. از اين همزه، نمونه‌هاى فراوانى در قرآن مجيد وجود دارد كه نويسنده به برخى از آن‌ها اشاره كرده است، از جمله: '''«أ لم يجدك يتيما فآوى»''' (الضحى: 6)؛ '''«أ لم نجعل الأرض مهاداً»''' <ref>النبأ: 6</ref>؛ '''«فقالوا أ تجعل فيها من يفسد فيها و يسفك الدماء»''' <ref>البقره: 30</ref> و<ref>متن کتاب، ص 9</ref>.

همزه دوم، حرفى است به معنى «ياء» كه مفيد نداء بوده و آن نيز محلى از اعراب ندارد. نويسنده براى توضيح اين همزه، از شعر زير استفاده و آن را تجزيه نموده است:<ref>همان، ص 10</ref>.