۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
مقدّمه مؤلف، با حمد خدا و نعمت و منقبت پيامبر(ص)، ائمه (ع) و صحابه شروع و بعد به تفيصل و با استناد به احاديثى دال بر استحباب زيارت و اقدام به آن سخن مى‌گويد. او مى‌گويد زائر بايد به اين اصل معتقد باشد كه ميّت درك و فهم دارد و با اين مساله زيارت معنى پيدا مى‌كند. پس مؤلف از علّت تقسيم كتاب خود به عدد روزهاى هفته به هفت قسمت يا نوبت كه هر قسمت يا نوبت شامل ذكر دفن شدگان يكى از قبرستان‌هاى معروف شيراز است، مى‌پردازد و مى‌گويد: چون مزارت شيراز بسيار است و هر كدام در يك محله و راه‌ها هم دور است... بر همين اساس مزارات را به عدد ايّام تقسيم نموده تا زائر به آسانى بتواند، در هر روز يا در هر شب جمعه به يكى از آنها قيام نموده و انجام دهد. | مقدّمه مؤلف، با حمد خدا و نعمت و منقبت پيامبر(ص)، ائمه(ع) و صحابه شروع و بعد به تفيصل و با استناد به احاديثى دال بر استحباب زيارت و اقدام به آن سخن مى‌گويد. او مى‌گويد زائر بايد به اين اصل معتقد باشد كه ميّت درك و فهم دارد و با اين مساله زيارت معنى پيدا مى‌كند. پس مؤلف از علّت تقسيم كتاب خود به عدد روزهاى هفته به هفت قسمت يا نوبت كه هر قسمت يا نوبت شامل ذكر دفن شدگان يكى از قبرستان‌هاى معروف شيراز است، مى‌پردازد و مى‌گويد: چون مزارت شيراز بسيار است و هر كدام در يك محله و راه‌ها هم دور است... بر همين اساس مزارات را به عدد ايّام تقسيم نموده تا زائر به آسانى بتواند، در هر روز يا در هر شب جمعه به يكى از آنها قيام نموده و انجام دهد. | ||
اين هفت نوبت (قسمت) به اين قرار است. | اين هفت نوبت (قسمت) به اين قرار است. | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
نوبت چهارم: به شرح احوال 60 نفر از بزرگان و اميران مدفون در گورستان ام‌كلثوم و شيرويه مى‌پردازد؛ از جمله سيده ام‌كلثوم، بى بى غريره، مولانا سراج الدين، فقيه سعدالدين محمد بن حسين، شيخ شيرويه و امير تاج‌الدين على، آخرين اين نوبت سيد روح‌الدين است. | نوبت چهارم: به شرح احوال 60 نفر از بزرگان و اميران مدفون در گورستان ام‌كلثوم و شيرويه مى‌پردازد؛ از جمله سيده ام‌كلثوم، بى بى غريره، مولانا سراج الدين، فقيه سعدالدين محمد بن حسين، شيخ شيرويه و امير تاج‌الدين على، آخرين اين نوبت سيد روح‌الدين است. | ||
در نوبت پنجم، شرح احوال 50 نفر درج شده كه اوّلين آنها، شيخ منذر بن قيس و آخرين امير يعقوب بن ليث است. در نوبت ششم كه با شرح حال برادر امام هشتم(ع) احمد بن موسى (ع) شروع و در ادامه آن، شرح احوال 45 نفر از بزرگان كه آخرين آنها در اين نوبت قاضى بهاءالدين عثمان بن على است. | در نوبت پنجم، شرح احوال 50 نفر درج شده كه اوّلين آنها، شيخ منذر بن قيس و آخرين امير يعقوب بن ليث است. در نوبت ششم كه با شرح حال برادر امام هشتم(ع) احمد بن موسى(ع) شروع و در ادامه آن، شرح احوال 45 نفر از بزرگان كه آخرين آنها در اين نوبت قاضى بهاءالدين عثمان بن على است. | ||
نوبت هفتم كه با شرح على بن حمزه بن موسى كاظم(ع) شروع و با شيخ اجل مشرف‌الدين مصلح بن عبداللّه؛ يعنى افصح المتكلمين سعدى شيرازى است، پايان مى‌يابد. در همين كتاب شد الازار است كه نام و كنيۀ شيخ، صحيح و طبق مأخذ قديمى ديگر نوشته شده است كه به غير از اين دو نفر، شرخ فال 62 ديگر گنجانده شده است. | نوبت هفتم كه با شرح على بن حمزه بن موسى كاظم(ع) شروع و با شيخ اجل مشرف‌الدين مصلح بن عبداللّه؛ يعنى افصح المتكلمين سعدى شيرازى است، پايان مى‌يابد. در همين كتاب شد الازار است كه نام و كنيۀ شيخ، صحيح و طبق مأخذ قديمى ديگر نوشته شده است كه به غير از اين دو نفر، شرخ فال 62 ديگر گنجانده شده است. | ||