۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
عناوين سخنرانى‌هاى ايشان به ترتيب عبارت است از: | عناوين سخنرانى‌هاى ايشان به ترتيب عبارت است از: | ||
1- «نگاهى به ويژگى‌هاى دوران زمامدارى على (ع)» | 1- «نگاهى به ويژگى‌هاى دوران زمامدارى على(ع)» | ||
2- «لزوم گسترش تعليمات نهج‌البلاغه در جهان اسلام» | 2- «لزوم گسترش تعليمات نهج‌البلاغه در جهان اسلام» | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
اكنون به خلاصه‌اى از مطالب هر فصل اشاره مى‌شود: | اكنون به خلاصه‌اى از مطالب هر فصل اشاره مى‌شود: | ||
1-نويسنده در ابتداى اين فصل از كتاب، به طرح متفاوت مسأله «حكومت» در نهج‌البلاغه با شيوه ديگر محققان و مؤلفان اشاره مى‌كند؛ البته يادآور مى‌شود كه: «چنين نيست كه [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] فصلى مستقل درباره حكومت باز كرده باشد و با ترتيب مقدماتى به نتيجه‌گيرى برسد. شيوه سخن او در اين باب هم، مانند ابواب ديگر، شيوه‌اى حكيمانه است؛ يعنى عبور از مقدمات و تأمل و تمركز بر روى نتيجه. نگاه [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] به مسأله حكومت، نگاه حكيم بزرگى است كه با منبع وحى پيوند نزديك دارد». نويسنده بحث «معناى حكومت» را با اين سؤال مورد بررسى قرار مى‌دهد كه آيا «حكومت» از ديدگاه امام(ع)، به همان معنايى است كه در فرهنگ متداول جهان كهن و جهان امروز از آن فهميده مى‌شود يا «حكومت» در فرهنگ نهج‌البلاغه، مفهوم ديگرى دارد؟ | 1-نويسنده در ابتداى اين فصل از كتاب، به طرح متفاوت مسأله «حكومت» در نهج‌البلاغه با شيوه ديگر محققان و مؤلفان اشاره مى‌كند؛ البته يادآور مى‌شود كه: «چنين نيست كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فصلى مستقل درباره حكومت باز كرده باشد و با ترتيب مقدماتى به نتيجه‌گيرى برسد. شيوه سخن او در اين باب هم، مانند ابواب ديگر، شيوه‌اى حكيمانه است؛ يعنى عبور از مقدمات و تأمل و تمركز بر روى نتيجه. نگاه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به مسأله حكومت، نگاه حكيم بزرگى است كه با منبع وحى پيوند نزديك دارد». نويسنده بحث «معناى حكومت» را با اين سؤال مورد بررسى قرار مى‌دهد كه آيا «حكومت» از ديدگاه امام(ع)، به همان معنايى است كه در فرهنگ متداول جهان كهن و جهان امروز از آن فهميده مى‌شود يا «حكومت» در فرهنگ نهج‌البلاغه، مفهوم ديگرى دارد؟ | ||
ضرورت حكومت و منشأ حكومت و حكومت حق است يا تكليف ديگر مباحث اين فصل از كتاب را تشكيل مى‌دهند. [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] در بيانى خلاصه و موجز، حكومت را هم يك حق مى‌داند و هم يك تكليف. | ضرورت حكومت و منشأ حكومت و حكومت حق است يا تكليف ديگر مباحث اين فصل از كتاب را تشكيل مى‌دهند. [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در بيانى خلاصه و موجز، حكومت را هم يك حق مى‌داند و هم يك تكليف. | ||
2- نهج‌البلاغه سخن رئيس مملكت، حاكم و فرمانرواى بزرگى است كه سلطنت و حكومت او بر كشور پهناور و عظيمى گسترش داشته است. [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] به عنوان يك حاكم اسلامى حرف مى‌زند و با جامعه‌اى كه تحت اشراف و حكومت خود اوست، سخن مى‌گويد، و اين بخش بيشترين سخنانى است كه از [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] در نهج‌البلاغه نقل شده است. | 2- نهج‌البلاغه سخن رئيس مملكت، حاكم و فرمانرواى بزرگى است كه سلطنت و حكومت او بر كشور پهناور و عظيمى گسترش داشته است. [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به عنوان يك حاكم اسلامى حرف مى‌زند و با جامعه‌اى كه تحت اشراف و حكومت خود اوست، سخن مى‌گويد، و اين بخش بيشترين سخنانى است كه از [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در نهج‌البلاغه نقل شده است. | ||
خصوصيت ويژه زمان و تصوير شخصيت على (ع) در نهج‌البلاغه از مطالب خواندنى اين بخش از كتاب است. در ادامه نيز توصيه‌هاى تحقيقى مفيدى آماده است كه در بخشى از آن مى‌خوانيم: «به هر حال گاهى انسان دو بخش از يك خطبه را مى‌بيند كه فوق‌العاده مهم هم هست، اما ميانشان فاصله افتاده است. بايد صاحب همّتانى بنشينند و اين جا به جا شدگى‌ها را پى‌گيرى و بازيابى كنند». | خصوصيت ويژه زمان و تصوير شخصيت على(ع) در نهج‌البلاغه از مطالب خواندنى اين بخش از كتاب است. در ادامه نيز توصيه‌هاى تحقيقى مفيدى آماده است كه در بخشى از آن مى‌خوانيم: «به هر حال گاهى انسان دو بخش از يك خطبه را مى‌بيند كه فوق‌العاده مهم هم هست، اما ميانشان فاصله افتاده است. بايد صاحب همّتانى بنشينند و اين جا به جا شدگى‌ها را پى‌گيرى و بازيابى كنند». | ||
3- نويسنده درباره لزوم گسترش تعاليم نهج‌البلاغه در جهان اسلام اگر چه كارهاى انجام شده، در اين زمينه را خوب ارزيابى مى‌كند؛ اما متذكر مى‌شود كه «كارهاى اصولى و اساسى كه بتواند مدرسه نهج‌البلاغه را در كل فضاى جهان اسلام گسترش بدهد، همچنان باقى است». | 3- نويسنده درباره لزوم گسترش تعاليم نهج‌البلاغه در جهان اسلام اگر چه كارهاى انجام شده، در اين زمينه را خوب ارزيابى مى‌كند؛ اما متذكر مى‌شود كه «كارهاى اصولى و اساسى كه بتواند مدرسه نهج‌البلاغه را در كل فضاى جهان اسلام گسترش بدهد، همچنان باقى است». | ||
در ادامه كتاب، اهميت قدمت نهج‌البلاغه و ارتباط قرآن با نهج‌البلاغه مورد بحث قرار گرفته است. در پايان فصل نيز از «دنيازدگى» و «كبر» به عنوان دو نمونه از بيمارى‌هاى زمان [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] كه آن حضرت درصدد درمان آن‌ها بودند، نام مى‌برد. | در ادامه كتاب، اهميت قدمت نهج‌البلاغه و ارتباط قرآن با نهج‌البلاغه مورد بحث قرار گرفته است. در پايان فصل نيز از «دنيازدگى» و «كبر» به عنوان دو نمونه از بيمارى‌هاى زمان [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] كه آن حضرت درصدد درمان آن‌ها بودند، نام مى‌برد. | ||
ايشان با توصيه با تحقيقات هر چه بيشتر درباره اين كتاب ارزشمند، اين گونه كلام خويش را به پايان مى‌رسانند: «تأكيد مى‌كنم كه اين كتاب، گنجينه بى‌نظيرى است، تمام نشدنى است و امروز هم بيشتر از هميشه ملت ما و جامعه اسلامى ما به آن نيازمند است، ما امروز به اين كتاب احتياج داريم». | ايشان با توصيه با تحقيقات هر چه بيشتر درباره اين كتاب ارزشمند، اين گونه كلام خويش را به پايان مى‌رسانند: «تأكيد مى‌كنم كه اين كتاب، گنجينه بى‌نظيرى است، تمام نشدنى است و امروز هم بيشتر از هميشه ملت ما و جامعه اسلامى ما به آن نيازمند است، ما امروز به اين كتاب احتياج داريم». | ||