۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
برترى مسلمانان بر ديگر پيروان اديان و مذاهب از جهت دستورات اسلام به پيشرفت و پويايى است؛ براى مثال حديثى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مى‌فرمايد: «من استوى يوماه فهو مغبون و من كان آخر يوميه شرهما فهو ملعون».آزادى عقيده و اديان در سايه اسلام، بخش ديگر اين فصل است كه مؤلف با اشاره به چند آيه از قرآن كريم، اين معنا را مستدلّ مى‌نمايد؛ آيه 256 بقره كه مى‌فرمايد: '''«لا إكراه في الدين»''' يا آيه 6 كافرون كه مى‌فرمايد: '''«لكم دينكم و لي دين»''' از آن جمله مى‌باشند. | برترى مسلمانان بر ديگر پيروان اديان و مذاهب از جهت دستورات اسلام به پيشرفت و پويايى است؛ براى مثال حديثى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مى‌فرمايد: «من استوى يوماه فهو مغبون و من كان آخر يوميه شرهما فهو ملعون».آزادى عقيده و اديان در سايه اسلام، بخش ديگر اين فصل است كه مؤلف با اشاره به چند آيه از قرآن كريم، اين معنا را مستدلّ مى‌نمايد؛ آيه 256 بقره كه مى‌فرمايد: '''«لا إكراه في الدين»''' يا آيه 6 كافرون كه مى‌فرمايد: '''«لكم دينكم و لي دين»''' از آن جمله مى‌باشند. | ||
رفتار پيامبر(ص) با ثمامه و قوم او، رفتار پيامبر(ص) با مشركين مكّه، رفتار آن حضرت با منافقين و رفتار امير المؤمنين (ع) با خوارج شواهدى بر اين مدّعا مى‌باشند. براى مثال خوارج كه دشمن‌ترين دشمنان خدا، پيامبر(ص) و حضرت على (ع) بودند تا زمانى كه جنگ را آغاز ننمودند، در كوفه با امنيت و آرامش به زندگى مشغول بودند. حقوق اقليّت‌هاى دينى در سرزمين‌هاى اسلامى، فتوحات اسلامى و چگونگى دعوت مسلمين به اسلام، اصالت سلام در اسلام، انتشار اسلام به قوت ذاتى خود، رابطه بين مسلمانان و غير مسلمانان و چندين مؤلفه ديگر كه مؤلف بدانها اشاره كرده است همگى شواهدى بر اصالت امن و سلام در اين دين آسمانى‌اند. | رفتار پيامبر(ص) با ثمامه و قوم او، رفتار پيامبر(ص) با مشركين مكّه، رفتار آن حضرت با منافقين و رفتار امير المؤمنين(ع) با خوارج شواهدى بر اين مدّعا مى‌باشند. براى مثال خوارج كه دشمن‌ترين دشمنان خدا، پيامبر(ص) و حضرت على(ع) بودند تا زمانى كه جنگ را آغاز ننمودند، در كوفه با امنيت و آرامش به زندگى مشغول بودند. حقوق اقليّت‌هاى دينى در سرزمين‌هاى اسلامى، فتوحات اسلامى و چگونگى دعوت مسلمين به اسلام، اصالت سلام در اسلام، انتشار اسلام به قوت ذاتى خود، رابطه بين مسلمانان و غير مسلمانان و چندين مؤلفه ديگر كه مؤلف بدانها اشاره كرده است همگى شواهدى بر اصالت امن و سلام در اين دين آسمانى‌اند. | ||
فصل دوم | فصل دوم | ||
دومين فصل كتاب به بررسى سلام و سلم در حكومت و سياست اسلامى پرداخته است. اولين مطلب در اين فصل اصالت آزادى سياسى است. در حديثى از حضرت على (ع) بر آزادى انسان تأكيد شده تا اين آزادى را با عبوديت غير خدا خراب نكند. | دومين فصل كتاب به بررسى سلام و سلم در حكومت و سياست اسلامى پرداخته است. اولين مطلب در اين فصل اصالت آزادى سياسى است. در حديثى از حضرت على(ع) بر آزادى انسان تأكيد شده تا اين آزادى را با عبوديت غير خدا خراب نكند. | ||
اما آزادى از ديدگاه اسلام موضوعى است كه بايد به دقت مورد مطالعه قرار گيرد تا با آزادى‌هاى غربى و غير اسلامى كه مدّ نظر بعضى از اشخاص ناسالم است خلط نگردد. مؤلف اين موضوع را مورد دقت قرار داده و آزادى انسان از تسلط غير خدا را بزرگ‌ترين آزادى مى‌داند كه از طرف اسلام به انسان‌ها اهدا شده است. ايشان مفهوم حريّت در اسلام را غير از غوطه‌ور شدن در شهوات مى‌داند و مى‌فرمايد: تنها در سايه عبوديّت خداست كه همه انسان‌ها به طور مساوى از آزادى‌هاى مشروع برخوردار خواهند گرديد. ايشان ضمن مشخص نمودن محدوده آزادى‌هاى اسلامى و تفاوت آن با آزادى‌هاى غربى به مفهوم حريّت سياسى پرداخته و حق انتخاب را يكى از مصاديق حريّت سياسى برمى‌شمارد. | اما آزادى از ديدگاه اسلام موضوعى است كه بايد به دقت مورد مطالعه قرار گيرد تا با آزادى‌هاى غربى و غير اسلامى كه مدّ نظر بعضى از اشخاص ناسالم است خلط نگردد. مؤلف اين موضوع را مورد دقت قرار داده و آزادى انسان از تسلط غير خدا را بزرگ‌ترين آزادى مى‌داند كه از طرف اسلام به انسان‌ها اهدا شده است. ايشان مفهوم حريّت در اسلام را غير از غوطه‌ور شدن در شهوات مى‌داند و مى‌فرمايد: تنها در سايه عبوديّت خداست كه همه انسان‌ها به طور مساوى از آزادى‌هاى مشروع برخوردار خواهند گرديد. ايشان ضمن مشخص نمودن محدوده آزادى‌هاى اسلامى و تفاوت آن با آزادى‌هاى غربى به مفهوم حريّت سياسى پرداخته و حق انتخاب را يكى از مصاديق حريّت سياسى برمى‌شمارد. | ||