۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
مؤلف در ابتدا بعد از تعریف لغوی و اصطلاحی شیعه، به بیان تاریخچه‌ای از شیعه پرداخته است و می‌گوید: سرآغاز پیدایش شیعه از زمان پیامبر بوده است؛ آن زمانی که در مکه خواست به آیه شریفه {{متن قرآن| و أنذر عشيرتك الأقربين|سوره=الشعراء|آیه=214}}، عمل کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص23 و 24</ref>. | مؤلف در ابتدا بعد از تعریف لغوی و اصطلاحی شیعه، به بیان تاریخچه‌ای از شیعه پرداخته است و می‌گوید: سرآغاز پیدایش شیعه از زمان پیامبر بوده است؛ آن زمانی که در مکه خواست به آیه شریفه {{متن قرآن| و أنذر عشيرتك الأقربين|سوره=الشعراء|آیه=214}}، عمل کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص23 و 24</ref>. | ||
ایشان در ادامه به جایگاه شیعه بعد از وفات پیامبر در مسئله خلافت اشاره می‌کند، سپس آیات و روایاتی را دال بر خلافت امیرالمؤمنین (ع) ذکر می‌نماید؛ مانند آیه {{متن قرآن| إنما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين یقيمون الصلوة و يؤتون الزكاة و هم راكعون| سوره=مائده| آیه=55}}. مفسرین شیعه و سنی به‌اتفاق می‌گویند که این آیه شریفه در شأن حضرت علی(ع) نازل شده است؛ هنگامی که فقیری به مسجد مراجعه کرد و درخواست کمک مالی نمود و حضرت علی(ع)، درحالی‌که در رکوع بود با اشاره به انگشتر خویش آن را به فقیر انفاق کرد<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | ایشان در ادامه به جایگاه شیعه بعد از وفات پیامبر در مسئله خلافت اشاره می‌کند، سپس آیات و روایاتی را دال بر خلافت امیرالمؤمنین(ع) ذکر می‌نماید؛ مانند آیه {{متن قرآن| إنما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين یقيمون الصلوة و يؤتون الزكاة و هم راكعون| سوره=مائده| آیه=55}}. مفسرین شیعه و سنی به‌اتفاق می‌گویند که این آیه شریفه در شأن حضرت علی(ع) نازل شده است؛ هنگامی که فقیری به مسجد مراجعه کرد و درخواست کمک مالی نمود و حضرت علی(ع)، درحالی‌که در رکوع بود با اشاره به انگشتر خویش آن را به فقیر انفاق کرد<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | ||
دیگر آیات شریفه‌ای که به حقانیت حضرت اشاره دارد و مؤلف به ذکر و توضیح آنها می‌پردازد آیات شریفه تبلیغ و انذار است. علاوه بر آیات شریفه، روایاتی نیز درباره خلافت حضرت نازل شده است؛ از جمله حدیث غدیر که مؤلف به‌تفصیل درباره آن بحث می‌کند. | دیگر آیات شریفه‌ای که به حقانیت حضرت اشاره دارد و مؤلف به ذکر و توضیح آنها می‌پردازد آیات شریفه تبلیغ و انذار است. علاوه بر آیات شریفه، روایاتی نیز درباره خلافت حضرت نازل شده است؛ از جمله حدیث غدیر که مؤلف به‌تفصیل درباره آن بحث می‌کند. | ||