۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الإمام المهدي عليه‌السلام من المهد الی الظهور (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۴۶
، ۲۲ آوریل ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'سليمان قندوزى' به 'سليمان قندوزى ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
كتاب با مقدمه مؤلف آغاز شده است. مطالب كتاب در بيست‌وچهار فصل تنظيم شده است كه مى‌توان آن را به سه بخش كلى تقسيم نمود. | كتاب با مقدمه مؤلف آغاز شده است. مطالب كتاب در بيست‌وچهار فصل تنظيم شده است كه مى‌توان آن را به سه بخش كلى تقسيم نمود. | ||
نويسنده به منظور بررسى شخصيت حضرت مهدى (عج)، نخست، اسم و نسب امام و بشارت‌هاى قرآن، پيامبر (ص) و ائمه معصومين (ع) را بر وجود آنحضرت، حيات، و غيبت وى و نايبان او در دوران غيبت را بيان داشته است. پس از آن مطالب متنوع ديگرى را بيان نموده كه اشاره به توقيعات امام به [[شيخ مفيد]] و نقل داستان كسانى كه آنحضرت را مشاهده كرده‌اند از آن جمله است. | نويسنده به منظور بررسى شخصيت حضرت مهدى (عج)، نخست، اسم و نسب امام و بشارت‌هاى قرآن، پيامبر (ص) و ائمه معصومين(ع) را بر وجود آنحضرت، حيات، و غيبت وى و نايبان او در دوران غيبت را بيان داشته است. پس از آن مطالب متنوع ديگرى را بيان نموده كه اشاره به توقيعات امام به [[شيخ مفيد]] و نقل داستان كسانى كه آنحضرت را مشاهده كرده‌اند از آن جمله است. | ||
در نگارش اين اثر، از كتب زيادى همچون [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد بن حنبل]]، الكامل [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، السنن ابوداود سجستانى بهره گرفته شده و كليه مطالب، مستند به آيات و روايات معتبر است. | در نگارش اين اثر، از كتب زيادى همچون [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد بن حنبل]]، الكامل [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، السنن ابوداود سجستانى بهره گرفته شده و كليه مطالب، مستند به آيات و روايات معتبر است. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
بخش اول كتاب مباحثى است كه نويسنده در آنها به نام و نسب حضرت مهدى (عج)، فرمايشات امامان معصوم(ع) در مورد ايشان، غيبت صغرى و كبرى، نايبان خاص آنحضرت و نقل داستان كسانى كه در دوران غيبت با ايشان ملاقات داشته‌اند از جمله محمد بن عيسى، شيخ على رشتى، اسماعيل هرقلى، مقدس اردبيلى، سيد محمد قزوينى پرداخته است. | بخش اول كتاب مباحثى است كه نويسنده در آنها به نام و نسب حضرت مهدى (عج)، فرمايشات امامان معصوم(ع) در مورد ايشان، غيبت صغرى و كبرى، نايبان خاص آنحضرت و نقل داستان كسانى كه در دوران غيبت با ايشان ملاقات داشته‌اند از جمله محمد بن عيسى، شيخ على رشتى، اسماعيل هرقلى، مقدس اردبيلى، سيد محمد قزوينى پرداخته است. | ||
مؤلف عقيده دارد سخن از امام مهدى (ع) سخن از يك موضوع عقيدتى و مذهبى بسيار حساس و مهمى است كه رابطه گسست‌ناپذيرى با اسلام دارد، نه افسانه‌اى كه شيعه آنرا به منظور آرامش بخشيدن به روان خود سرهم كرده باشد و نه خرافه‌اى كه داستان‌سرايان ساخته و به اسلام چسبانده باشند؛ چرا كه وجود گرانمايه او، يك واقعيت دينى و از مهمترين مسايل اسلام است. بدين جهت سرفصل‌هاى اوليه كتاب پيرامون شخصيت امام زمان (عج) تدوين شده است. | مؤلف عقيده دارد سخن از امام مهدى(ع) سخن از يك موضوع عقيدتى و مذهبى بسيار حساس و مهمى است كه رابطه گسست‌ناپذيرى با اسلام دارد، نه افسانه‌اى كه شيعه آنرا به منظور آرامش بخشيدن به روان خود سرهم كرده باشد و نه خرافه‌اى كه داستان‌سرايان ساخته و به اسلام چسبانده باشند؛ چرا كه وجود گرانمايه او، يك واقعيت دينى و از مهمترين مسايل اسلام است. بدين جهت سرفصل‌هاى اوليه كتاب پيرامون شخصيت امام زمان (عج) تدوين شده است. | ||
در ادامه مباحث، شرح حال مفصلى از نواب اربعه، به همراه مدعيانى كه به دروغ خود را از نائبان آنحضرت(عج) معرفى كرده بودند بيان شده است. برخى از اين افراد عبارتند از: حسن شريعى، محمد بن نصير نميرى، احمد بن هلال عبرتايى، محمد بن على بن بلال، شلمغانى، ابودلف كاتب و محمد بن احمد بغدادى. | در ادامه مباحث، شرح حال مفصلى از نواب اربعه، به همراه مدعيانى كه به دروغ خود را از نائبان آنحضرت(عج) معرفى كرده بودند بيان شده است. برخى از اين افراد عبارتند از: حسن شريعى، محمد بن نصير نميرى، احمد بن هلال عبرتايى، محمد بن على بن بلال، شلمغانى، ابودلف كاتب و محمد بن احمد بغدادى. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
مؤلف اشخاصى كه در دوران غيبت صغرى مفتخر به ديدار امام زمان (عج) شده‌اند را به دو دسته تقسيم كرده است: | مؤلف اشخاصى كه در دوران غيبت صغرى مفتخر به ديدار امام زمان (عج) شده‌اند را به دو دسته تقسيم كرده است: | ||
1- كسانى كه در دوران حيات حضرت عسكرى (ع) به ديدار مؤفق شده‌اند؛ مانند: حكيمه خاتون عمه حضرت عسكرى (ع)، نسيم از كنيزان آنحضرت، گروهى از برجستگان شيعه كه شمارشان به چهل نفر مى‌رسد. | 1- كسانى كه در دوران حيات حضرت عسكرى(ع) به ديدار مؤفق شده‌اند؛ مانند: حكيمه خاتون عمه حضرت عسكرى(ع)، نسيم از كنيزان آنحضرت، گروهى از برجستگان شيعه كه شمارشان به چهل نفر مى‌رسد. | ||
2- افرادى پس از رحلت حضرت عسگرى (ع) مانند: ابوالأديان، حاجز بن يزيد وشاء، على بن مهزيار و محمد بن عثمان. شرح برخى از اين ملاقات‌ها مفصلاً بيان شده است. | 2- افرادى پس از رحلت حضرت عسگرى(ع) مانند: ابوالأديان، حاجز بن يزيد وشاء، على بن مهزيار و محمد بن عثمان. شرح برخى از اين ملاقات‌ها مفصلاً بيان شده است. | ||
مؤلف بر اين باور است كه گفتگو در مورد طول عمر امام عصر (ع) بحث سازنده و هدف‌دارى نيست و كسانى كه براى خدشه‌دار كردن اصل عقيده به وجود آنحضرت، به اين بهانه‌جويى‌ها دست مى‌زنند، به نوعى حق‌ستيزى پرداخته و خود را به ناآگاهى مى‌زنند. به نظر او اگر براستى مسأله طول عمر براى آنها مطرح است، چرا در مورد طول عمر حضرت خضر (ع) كه از زمان موسى (ع) تاكنون زنده است چون و چرا نمى‌كنند؟ | مؤلف بر اين باور است كه گفتگو در مورد طول عمر امام عصر(ع) بحث سازنده و هدف‌دارى نيست و كسانى كه براى خدشه‌دار كردن اصل عقيده به وجود آنحضرت، به اين بهانه‌جويى‌ها دست مى‌زنند، به نوعى حق‌ستيزى پرداخته و خود را به ناآگاهى مى‌زنند. به نظر او اگر براستى مسأله طول عمر براى آنها مطرح است، چرا در مورد طول عمر حضرت خضر(ع) كه از زمان موسى(ع) تاكنون زنده است چون و چرا نمى‌كنند؟ | ||
بخش دوم كتاب دوران ظهور آنحضرت را به تصوير كشيده است. در اين بخش‌ها، راز پنهان بودن زمان ظهور و آزمايش بندگان در آن، پيشگويى‌هاى بى‌اساسى كه در مورد ظهور شده است، نشانه‌هاى ظهور از جمله سومين جنگ جهانى، خسوف و كسوف به تفصيل بيان شده است. | بخش دوم كتاب دوران ظهور آنحضرت را به تصوير كشيده است. در اين بخش‌ها، راز پنهان بودن زمان ظهور و آزمايش بندگان در آن، پيشگويى‌هاى بى‌اساسى كه در مورد ظهور شده است، نشانه‌هاى ظهور از جمله سومين جنگ جهانى، خسوف و كسوف به تفصيل بيان شده است. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
بخش سوم كتاب به مسأله ظهور، حكومت آنحضرت و رجعت پس از ايشان پرداخته است. به نظر مؤلف، بحث چگونگى ظهور و مكان آن بسيار با اهميت بوده و روايات موجود در اين زمينه، ما را از هرگونه پيش‌گويى درمورد آن بى‌نياز مى‌كند. به عقيده وى ظهور يك واقعيت و قيام و نهضت، واقعيتى ديگر است كه از نظر مكانى و زمانى باهم متفاوتند. مؤلف ضمن بررسى و تحقيق در مورد اين دو امر بيان مى‌دارد: هنگامى كه در مورد اين دو، به احاديث مراجعه مى‌كنيم، با ناهماهنگى در برخى واژه‌ها، اختلاف در نام‌ها، حذف در برخى روايات و از همه بدتر با اغلاط و اشتباهات چاپى بسيارى روبرو مى‌گرديم كه تعدادى از آنها را از نظر لفظ و معنا متزلزل مى‌كنند؛ به همين جهت مؤلف سعى كرده است تا فشرده برخى روايات و مفهوم برخى ديگر را به گونه‌اى كه خود دريافت كرده است بياورد تا مباحث از هماهنگى و نظم بايسته‌اى برخوردار باشد. | بخش سوم كتاب به مسأله ظهور، حكومت آنحضرت و رجعت پس از ايشان پرداخته است. به نظر مؤلف، بحث چگونگى ظهور و مكان آن بسيار با اهميت بوده و روايات موجود در اين زمينه، ما را از هرگونه پيش‌گويى درمورد آن بى‌نياز مى‌كند. به عقيده وى ظهور يك واقعيت و قيام و نهضت، واقعيتى ديگر است كه از نظر مكانى و زمانى باهم متفاوتند. مؤلف ضمن بررسى و تحقيق در مورد اين دو امر بيان مى‌دارد: هنگامى كه در مورد اين دو، به احاديث مراجعه مى‌كنيم، با ناهماهنگى در برخى واژه‌ها، اختلاف در نام‌ها، حذف در برخى روايات و از همه بدتر با اغلاط و اشتباهات چاپى بسيارى روبرو مى‌گرديم كه تعدادى از آنها را از نظر لفظ و معنا متزلزل مى‌كنند؛ به همين جهت مؤلف سعى كرده است تا فشرده برخى روايات و مفهوم برخى ديگر را به گونه‌اى كه خود دريافت كرده است بياورد تا مباحث از هماهنگى و نظم بايسته‌اى برخوردار باشد. | ||
مؤلف در پى پاسخ به اين پرسش كه آنحضرت چگونه حكومت خواهد كرد؟ مهمترين عامل نيك‌بختى يا نگون‌بختى جوامع را در قوانين و مقررات حاكم بر آنها دانسته و بيان مى‌كند كه حكومت امام مهدى (ع) بر دو محور استوار است: 1- وضع قوانين بر اساس تعاليم اسلام واقعى؛ 2- داورى براساس حق و عدالت. | مؤلف در پى پاسخ به اين پرسش كه آنحضرت چگونه حكومت خواهد كرد؟ مهمترين عامل نيك‌بختى يا نگون‌بختى جوامع را در قوانين و مقررات حاكم بر آنها دانسته و بيان مى‌كند كه حكومت امام مهدى(ع) بر دو محور استوار است: 1- وضع قوانين بر اساس تعاليم اسلام واقعى؛ 2- داورى براساس حق و عدالت. | ||
در بحث رجعت، مؤلف ضمن بررسى آيات و روايات، آن را چنين تعريف مى‌كند كه: امامان (ع) و جمعى از كسانى كه از دنيا رفته‌اند، بار ديگر پس از ظهور حضرت مهدى (ع) و پيش از شهادت ايشان، به اراده خداوند به اين جهان باز مى‌گردند كه اولين آنها امام حسين (ع) است. | در بحث رجعت، مؤلف ضمن بررسى آيات و روايات، آن را چنين تعريف مى‌كند كه: امامان(ع) و جمعى از كسانى كه از دنيا رفته‌اند، بار ديگر پس از ظهور حضرت مهدى(ع) و پيش از شهادت ايشان، به اراده خداوند به اين جهان باز مى‌گردند كه اولين آنها امام حسين(ع) است. | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
1- مقدمه و متن كتاب. | 1- مقدمه و متن كتاب. | ||
2- «امام مهدى (عج) در آينه قلم، كارنامه منابع پيرامون امام مهدى (ع) و مهدويت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، 1388، ج1، ص469. | 2- «امام مهدى (عج) در آينه قلم، كارنامه منابع پيرامون امام مهدى(ع) و مهدويت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، 1388، ج1، ص469. | ||