۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'واعظ‌زاده خراسانى' به 'واعظ‌زاده خراسانى '
جز (جایگزینی متن - 'محمد سعيد رمضان البوطى' به 'محمد سعيد رمضان البوطى ') |
جز (جایگزینی متن - 'واعظ‌زاده خراسانى' به 'واعظ‌زاده خراسانى ') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
توجه به نكات زير درباره اين اثر مفيد است: | توجه به نكات زير درباره اين اثر مفيد است: | ||
#كتاب حاضر، كتابى است در طريق وحدت اسلامى كه نقاب نفاق از چهره اين گروه خودخوانده برمى‌دارد. نكته جالب در اين كتاب آن است كه نقد افكار و انديشه‌هاى سلفيه و از جمله آرا و عقايد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] از سوى يكى از عالمان اهل سنت صورت مى‌پذيرد كه - به تعبير استاد گران‌قدر آيت‌اللّه واعظ‌زاده خراسانى - تا نيمه راه تقريب را پيموده است. | #كتاب حاضر، كتابى است در طريق وحدت اسلامى كه نقاب نفاق از چهره اين گروه خودخوانده برمى‌دارد. نكته جالب در اين كتاب آن است كه نقد افكار و انديشه‌هاى سلفيه و از جمله آرا و عقايد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] از سوى يكى از عالمان اهل سنت صورت مى‌پذيرد كه - به تعبير استاد گران‌قدر آيت‌اللّه [[واعظ زاده خراسانی، محمد|واعظ‌زاده خراسانى]] - تا نيمه راه تقريب را پيموده است. | ||
#:او در اين كتاب مى‌كوشد تا روشن سازد چگونه برساختن مذهبى به نام سلفيه و تكفير همه ديگر مذاهب، بدعتى است كه با ادعاى پيروى از سلف سازگارى ندارد. اين سخن نخست و بنيادين كتاب است، گرچه در كنار آن به پاره‌اى از نمونه‌هايى كه سلفيه آنها را بدعت مى‌شمرند، مى‌پردازد و اثبات مى‌كند كه اين نمونه‌ها نه فقط بدعت نيست، بلكه كارى است كه «سلف» انجام مى‌داده‌اند. از جمله درباره توسل و استشفاع مى‌گويد: | #:او در اين كتاب مى‌كوشد تا روشن سازد چگونه برساختن مذهبى به نام سلفيه و تكفير همه ديگر مذاهب، بدعتى است كه با ادعاى پيروى از سلف سازگارى ندارد. اين سخن نخست و بنيادين كتاب است، گرچه در كنار آن به پاره‌اى از نمونه‌هايى كه سلفيه آنها را بدعت مى‌شمرند، مى‌پردازد و اثبات مى‌كند كه اين نمونه‌ها نه فقط بدعت نيست، بلكه كارى است كه «سلف» انجام مى‌داده‌اند. از جمله درباره توسل و استشفاع مى‌گويد: | ||
#:«در مورد توسل به آبروى رسول خدا (ص) يا ديگر صالحان و مقربان، ما هيچ بحث و منازعه‌اى بر سر آن در عصر سلف و در سه نسلى كه به برترى آنان گواهى داده شده است، سراغ نداريم و آنچه مى‌دانيم و آنچه در اين موضوع صحتش براى ما ثابت شده، روايات ثابت و صحيحى است كه از توسل جستن صحابه و يا از تبرك جستن آنان به عرق رسول خدا (ص) و موى او و نيز آب وضوى او حكايت دارد و در [[صحيح مسلم]] و [[صحيح بخارى]] ثبت و نقل شده است» <ref>مقدمه مترجم، ص16 و 17</ref>. | #:«در مورد توسل به آبروى رسول خدا (ص) يا ديگر صالحان و مقربان، ما هيچ بحث و منازعه‌اى بر سر آن در عصر سلف و در سه نسلى كه به برترى آنان گواهى داده شده است، سراغ نداريم و آنچه مى‌دانيم و آنچه در اين موضوع صحتش براى ما ثابت شده، روايات ثابت و صحيحى است كه از توسل جستن صحابه و يا از تبرك جستن آنان به عرق رسول خدا (ص) و موى او و نيز آب وضوى او حكايت دارد و در [[صحيح مسلم]] و [[صحيح بخارى]] ثبت و نقل شده است» <ref>مقدمه مترجم، ص16 و 17</ref>. | ||