۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')و' به ') و') |
|||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
پس از آن ثواب قرائت سوره، جايگاه و فضائل آن را به نقل از پيامبر اكرم(ص) و ائمهى اطهار(ع) بيان داشته، اشارهاى به تناسب اختتام سورهى قبل و افتتاح سورهى بعد مىنمايد. سپس نوبت به ترجمهى آيات مىرسد، سعى مىنمايد بسيار دقيق و با احتياط باشد، و موافق با قرائت ابوبكر از عاصم و گاهى با تكيه به قرائت حفص از عاصم، بدون تعرض به قرائتهاى شاذ عمل كند. آنگاه اهتمام خود را به ذكر مباحث لغوى، اعراب، صرف و نحو، مسائل بيانى با استشهاد به اشعار عرب در بيان معناى آيه و وجوه محتمل آن بيشتر با اعتماد به تفسير كشاف و بيضاوى، به اختصار و اعتدال، نشان مىدهد. | پس از آن ثواب قرائت سوره، جايگاه و فضائل آن را به نقل از پيامبر اكرم(ص) و ائمهى اطهار(ع) بيان داشته، اشارهاى به تناسب اختتام سورهى قبل و افتتاح سورهى بعد مىنمايد. سپس نوبت به ترجمهى آيات مىرسد، سعى مىنمايد بسيار دقيق و با احتياط باشد، و موافق با قرائت ابوبكر از عاصم و گاهى با تكيه به قرائت حفص از عاصم، بدون تعرض به قرائتهاى شاذ عمل كند. آنگاه اهتمام خود را به ذكر مباحث لغوى، اعراب، صرف و نحو، مسائل بيانى با استشهاد به اشعار عرب در بيان معناى آيه و وجوه محتمل آن بيشتر با اعتماد به تفسير كشاف و بيضاوى، به اختصار و اعتدال، نشان مىدهد. | ||
پس از آن، تحقيق در مفاهيم و مباحث آيات را آغاز مىكند، در اين بخش به ذكر اسباب النزول از منابع شيعه و اهل سنت مىپردازد. با نقل احاديث از پيامبر(ص)و ائمه(ع)به تبيين آيات مىپردازد و با ذكر قصص و حكايات، مطالب خود را پى مىگيرد. در اين مجال از روايات جعلى و اسرائيليات نيز استفاده مىكند، اما به سخيف بودن و عدم مقبوليت آنها اشاره دارد، مانند ج 8 ص 46 داستان حضرت داود(ع). | پس از آن، تحقيق در مفاهيم و مباحث آيات را آغاز مىكند، در اين بخش به ذكر اسباب النزول از منابع شيعه و اهل سنت مىپردازد. با نقل احاديث از پيامبر(ص) و ائمه(ع)به تبيين آيات مىپردازد و با ذكر قصص و حكايات، مطالب خود را پى مىگيرد. در اين مجال از روايات جعلى و اسرائيليات نيز استفاده مىكند، اما به سخيف بودن و عدم مقبوليت آنها اشاره دارد، مانند ج 8 ص 46 داستان حضرت داود(ع). | ||
در اين بين توجهى نيز به بيان تناسب آيات و نظم و ترتيب آنها، از خود نشان مىدهد. مسائل فقهى و احكام از نظر مفسر دور نيفتاده، در محل خود به بيان آنها بدون بسط و تفصيل و در برخى موارد با ذكر اقوال و وجوه محتمل، مىپردازد(مانند ج1، ص400 به بعد ذيل آيه 187 سورهى بقره)، و در مواردى مانند وضو، طلاق، متعه از مسائل خلافى بين اهل سنت و شيعه، بنا را بر مذهب شيعهى اماميه مىگذارد. | در اين بين توجهى نيز به بيان تناسب آيات و نظم و ترتيب آنها، از خود نشان مىدهد. مسائل فقهى و احكام از نظر مفسر دور نيفتاده، در محل خود به بيان آنها بدون بسط و تفصيل و در برخى موارد با ذكر اقوال و وجوه محتمل، مىپردازد(مانند ج1، ص400 به بعد ذيل آيه 187 سورهى بقره)، و در مواردى مانند وضو، طلاق، متعه از مسائل خلافى بين اهل سنت و شيعه، بنا را بر مذهب شيعهى اماميه مىگذارد. |
ویرایش