۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ۀ«' به 'ۀ «'
جز (جایگزینی متن - 'سيد محمد على ايازى' به 'سيد محمد على ايازى ') |
جز (جایگزینی متن - 'ۀ«' به 'ۀ «') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
روش كلى نووى در اين اثر به اين شكل است كه، پس از ذكر نام سوره اطلاعات كلى دربارۀ آن از قبيل، مكى، مدنى بودن،شمارۀ آيات و تعداد كلمات، ارائه مى‌نمايد. آنگاه به شرح و بيان تك واژگان مى‌پردازد. سبك نگارش مؤلف آسان، قابل فهم و موجز است، وى در تطبيق آيات با مصاديق گاه به افراط مى‌گرايد و روايات و شأن نزولهاى غير متقن، بسيار در تفسيرش ديده مى‌شود. در نقل روايات، سند آنها را ذكر نكرده، اشاره‌اى به منبع آنها نيز ندارد، بين صحيح و ضعيف آنها تمييز قائل نمى‌شود، بدين جهت از نقل اسرائيليات و قصه‌هاى جعلى يهود اجتناب نمى‌ورزد. از آن جمله نقل قصۀ شرك همسر سليمان(ع) و جهل حضرت به آن و عدم تدبر ايشان در ادارۀ حكومت، ذيل آيۀ 102 سورۀ بقره جلد 1 صفحۀ 35-37. | روش كلى نووى در اين اثر به اين شكل است كه، پس از ذكر نام سوره اطلاعات كلى دربارۀ آن از قبيل، مكى، مدنى بودن،شمارۀ آيات و تعداد كلمات، ارائه مى‌نمايد. آنگاه به شرح و بيان تك واژگان مى‌پردازد. سبك نگارش مؤلف آسان، قابل فهم و موجز است، وى در تطبيق آيات با مصاديق گاه به افراط مى‌گرايد و روايات و شأن نزولهاى غير متقن، بسيار در تفسيرش ديده مى‌شود. در نقل روايات، سند آنها را ذكر نكرده، اشاره‌اى به منبع آنها نيز ندارد، بين صحيح و ضعيف آنها تمييز قائل نمى‌شود، بدين جهت از نقل اسرائيليات و قصه‌هاى جعلى يهود اجتناب نمى‌ورزد. از آن جمله نقل قصۀ شرك همسر سليمان(ع) و جهل حضرت به آن و عدم تدبر ايشان در ادارۀ حكومت، ذيل آيۀ 102 سورۀ بقره جلد 1 صفحۀ 35-37. | ||
مصنف در مواردى به مسائل حرفى كلمات قرآنى و اعراب و تركيب آنها در جملات مى‌پردازد مانند ج 1 صفحۀ 370 ذيل آيۀ 40 سورۀ اعراف بحث صرفى دربارۀ | مصنف در مواردى به مسائل حرفى كلمات قرآنى و اعراب و تركيب آنها در جملات مى‌پردازد مانند ج 1 صفحۀ 370 ذيل آيۀ 40 سورۀ اعراف بحث صرفى دربارۀ كلمۀ «غواش». | ||
در قرائت به وجوه مختلف آن و مرويات از تابعين و غير آنها، مى‌پردازد و بدون ترجيح قرائتى معين، بحث را بسط مى‌دهد. و گاه وجوه قرائت را متذكر مى‌شود. دربارۀ رسم الخط برخى كلمات نيز اشارتى دارد مانند ج 1 صفحۀ 10 ذيل آيه 9 سورۀ بقره كلمۀ''' «يخادعون» '''. | در قرائت به وجوه مختلف آن و مرويات از تابعين و غير آنها، مى‌پردازد و بدون ترجيح قرائتى معين، بحث را بسط مى‌دهد. و گاه وجوه قرائت را متذكر مى‌شود. دربارۀ رسم الخط برخى كلمات نيز اشارتى دارد مانند ج 1 صفحۀ 10 ذيل آيه 9 سورۀ بقره كلمۀ''' «يخادعون» '''. | ||