۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
حاج ميرزا جعفر، حقايق‌نگار خورموجى مورخ و محقق معروف قرن سيزدهم؛ يعنى عصر ناصرى است كه در خورموج متولد شده و پس از كسب كمالات و تحصيلات دانش در جوانى ضابطى خورموج كه از پدر به و ارث رسيده بود، نايل گشت و تا 1285 ق بدين شغل منصوب بود؛ اما در اين سال بر اثر اختلافاتى كه بين او و حاجى‌خان حكمران كل دشتى و پدر محمدخان دشتى در گرفت از اين شغل معزول شد و به شيراز رفت و به امارت ديوان خانه عدليه شيراز منصوب شد. در 1276 ق كتاب آثار جعفرى در تاريخ و جغرافياى مملكت فارس را نوشت. | '''حاج ميرزا جعفر، حقايق‌نگار خورموجى''' مورخ و محقق معروف قرن سيزدهم؛ يعنى عصر ناصرى است كه در خورموج متولد شده و پس از كسب كمالات و تحصيلات دانش در جوانى ضابطى خورموج كه از پدر به و ارث رسيده بود، نايل گشت و تا 1285 ق بدين شغل منصوب بود؛ اما در اين سال بر اثر اختلافاتى كه بين او و حاجى‌خان حكمران كل دشتى و پدر محمدخان دشتى در گرفت از اين شغل معزول شد و به شيراز رفت و به امارت ديوان خانه عدليه شيراز منصوب شد. در 1276 ق كتاب آثار جعفرى در تاريخ و جغرافياى مملكت فارس را نوشت. | ||
سپس به تهران رفت و به حضور ناصرالدين شاه رسيد. شاه او را مامور تهيه كتاب حقايق تاريخ ايام خود كرد. پس خورموجى با كمال صداقت به جمع‌آورى اخبار و درج آن اقدام كرد و كتاب حقايق‌الاخبار ناصرى را نوشت و به لقب حقايق‌نگار ملقب گرديد. به قول مرحوم عباس اقبل آشتيانى در ياداشتى كه بر مقدمه كتاب به تصحيح شادروان حسين خديوجم نوشته است، اين كتاب كه تاريخ مختصر قاجار و تاريخ بالنسبه مفصل سلطنت ناصرالدين شاه تا سال 1284 ق. است، ظاهرا مقبول نظر شاه نيفتاد و حاجى محمد جعفر مغضوب شد و به عراق مهاجرت نمود و در آن جا مقيم شد تا آن كه به سال 1301 در همان ديار وفات يافت. | سپس به تهران رفت و به حضور ناصرالدين شاه رسيد. شاه او را مامور تهيه كتاب حقايق تاريخ ايام خود كرد. پس خورموجى با كمال صداقت به جمع‌آورى اخبار و درج آن اقدام كرد و كتاب حقايق‌الاخبار ناصرى را نوشت و به لقب حقايق‌نگار ملقب گرديد. به قول مرحوم عباس اقبل آشتيانى در ياداشتى كه بر مقدمه كتاب به تصحيح شادروان حسين خديوجم نوشته است، اين كتاب كه تاريخ مختصر قاجار و تاريخ بالنسبه مفصل سلطنت ناصرالدين شاه تا سال 1284 ق. است، ظاهرا مقبول نظر شاه نيفتاد و حاجى محمد جعفر مغضوب شد و به عراق مهاجرت نمود و در آن جا مقيم شد تا آن كه به سال 1301 در همان ديار وفات يافت. | ||