عابدی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ مرتضى حائرى' به 'شيخ مرتضى حائرى ')
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
خط ۴۲: خط ۴۲:
در سال 1354ق در مراسم پاسداشت شهداى 15 خرداد توسط ساواك دستگير شده و مدتى را در زندانهاى قم و تهران به سر برد. قبل از انقلاب اسلامى، بر حوزه‌هاى علميه، محدوديت‌ها و تضييقات آزار دهنده‌اى، توسط ساواك، حاكم بود اما او نيز مثل اغلب طلبه‌ها با تحمل رنج‌ها و شكنجه‌ها سعى كرد از تحصيل علوم دينى باز نماند. خود مى‌گويد كه يكى از بزرگ‌ترين توفيقاتى كه در اين مسير شامل حالم شد آشنايى‌ام با آیت‌الله شيخ حسن تهرانى بود. بسيارى از درس‌هايم را به صورت خصوصى در خدمت ايشان خواندم. از خصوصيات اين استاد بزرگ اين بود كه هيچ وقت درس را تعطيل نمى‌كرد حتى وقتى مريض مى‌شد نظم حضور در كلاس را اهميت مى‌داد و ديگر اين‌كه در ضمن درس به بيان نكات اخلاقى و غيردرسى هم مى‌پرداخت.
در سال 1354ق در مراسم پاسداشت شهداى 15 خرداد توسط ساواك دستگير شده و مدتى را در زندانهاى قم و تهران به سر برد. قبل از انقلاب اسلامى، بر حوزه‌هاى علميه، محدوديت‌ها و تضييقات آزار دهنده‌اى، توسط ساواك، حاكم بود اما او نيز مثل اغلب طلبه‌ها با تحمل رنج‌ها و شكنجه‌ها سعى كرد از تحصيل علوم دينى باز نماند. خود مى‌گويد كه يكى از بزرگ‌ترين توفيقاتى كه در اين مسير شامل حالم شد آشنايى‌ام با آیت‌الله شيخ حسن تهرانى بود. بسيارى از درس‌هايم را به صورت خصوصى در خدمت ايشان خواندم. از خصوصيات اين استاد بزرگ اين بود كه هيچ وقت درس را تعطيل نمى‌كرد حتى وقتى مريض مى‌شد نظم حضور در كلاس را اهميت مى‌داد و ديگر اين‌كه در ضمن درس به بيان نكات اخلاقى و غيردرسى هم مى‌پرداخت.


وى با اتمام كفايه، درس خارج را شروع كرد و در درس آيات عظام وحيد خراسانى، شيخ جواد تبريزى، [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]] ، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، بهجت، سبحانى، [[مکارم شیرازی، ناصر|مكارم شيرازى]]  و كوكبى حاضر شد و فلسفه را هم از آیت‌الله تهرانى و [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، و علامه حسن زاده آملى و [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] فرا گرفت.
وى با اتمام كفايه، درس خارج را شروع كرد و در درس آيات عظام وحيد خراسانى، شيخ جواد تبريزى، [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]]، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، بهجت، سبحانى، [[مکارم شیرازی، ناصر|مكارم شيرازى]]  و كوكبى حاضر شد و فلسفه را هم از آیت‌الله تهرانى و [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، و علامه حسن زاده آملى و [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] فرا گرفت.


استاد از سال 1356ش تدريس علوم حوزوى را آغاز نمود و از سال 1377ش به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت.
استاد از سال 1356ش تدريس علوم حوزوى را آغاز نمود و از سال 1377ش به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش