۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ميرزا محمدتقى شيرازى' به 'ميرزا محمدتقى شيرازى '
(←خاندان) |
جز (جایگزینی متن - 'ميرزا محمدتقى شيرازى' به 'ميرزا محمدتقى شيرازى ') |
||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
پس از وفات آيت‌الله [[رشتی، حبیب‌الله|ميرزا حبيب‌الله رشتى]] و آيت‌الله شيخ محمدحسين كاظمينى، شمارى از مردم از شيخ‌الشريعه تقليد مى‌كردند، ولى پس از رحلت ميرزا محمدتقى | پس از وفات آيت‌الله [[رشتی، حبیب‌الله|ميرزا حبيب‌الله رشتى]] و آيت‌الله شيخ محمدحسين كاظمينى، شمارى از مردم از شيخ‌الشريعه تقليد مى‌كردند، ولى پس از رحلت [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] ، شيخ‌الشريعه يگانه مرجع جهان تشيع شد؛ بااين‌حال وى رهبرى دينى را چون بارى سنگين بر دوش خود احساس مى‌كرد. | ||
=== شبيخون=== | === شبيخون=== | ||
| خط ۱۴۲: | خط ۱۴۲: | ||
نيروهاى انگلستان و همدستانش در جنگ جهانى اول با طرح اين شعار كه هدف ما رهايى كامل ملت‌هاست توانستند عراق و ديگر كشورهاى عربى را تصرف كنند، اما پس از اشغال عراق، نه‌تنها به آنها استقلال ندادند كه سعى كردند با برگزارى رفراندم فرمايشى به اشغال خود حالت قانونى دهند و آنگاه كه عده‌اى از آزادى‌خواهان درخواست استقلال كردند آنها را تبعيد و زندانى كردند. | نيروهاى انگلستان و همدستانش در جنگ جهانى اول با طرح اين شعار كه هدف ما رهايى كامل ملت‌هاست توانستند عراق و ديگر كشورهاى عربى را تصرف كنند، اما پس از اشغال عراق، نه‌تنها به آنها استقلال ندادند كه سعى كردند با برگزارى رفراندم فرمايشى به اشغال خود حالت قانونى دهند و آنگاه كه عده‌اى از آزادى‌خواهان درخواست استقلال كردند آنها را تبعيد و زندانى كردند. | ||
در اين هنگام آيت‌الله ميرزا محمدتقى شيرازى با صدور فتوايى به عراقيان اجازه داد كه اگر انگليسيان از دادن حقوق آنها سرباززدند، آنان دست به اسلحه برند و حق خود را بازپس گيرند و اين‌گونه بود كه آتش انقلاب در عراق زبانه كشيد. | در اين هنگام آيت‌الله [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] با صدور فتوايى به عراقيان اجازه داد كه اگر انگليسيان از دادن حقوق آنها سرباززدند، آنان دست به اسلحه برند و حق خود را بازپس گيرند و اين‌گونه بود كه آتش انقلاب در عراق زبانه كشيد. | ||
در هنگامى كه تمامى شهرهاى عراق در آتش انقلاب مى‌سوخت، ناگهان آيت‌الله ميرزا محمدتقى شيرازى كه در اين زمان رهبرى انقلاب را به عهده داشت، به‌طور مرموزانه‌اى درگذشت، ولى در آن لحظات حساس آيت‌الله شريعت اصفهانى علم برزمين‌افتاده [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] را برداشت و با صدور بيانيه‌اى از مردم عراق خواست به انقلاب ادامه دهند و سپس در اجتماعى كه در صحن حضرت على(ع) برگزار شده بود، حاضر شد و درحالى‌كه به علت كهولت و ناتوانى نمى‌توانست به‌تنهايى راه برود با كمك چند نفر از اطرافيان بر فراز منبر قرار گرفت و پس از تسليت از دست دادن ميرزا، مجاهدان را به استقامت فراخواند و آنگاه آيت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]را به‌عنوان نماينده خود انتخاب كرد و پرچم جهاد را به دست او سپرد. | در هنگامى كه تمامى شهرهاى عراق در آتش انقلاب مى‌سوخت، ناگهان آيت‌الله [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] كه در اين زمان رهبرى انقلاب را به عهده داشت، به‌طور مرموزانه‌اى درگذشت، ولى در آن لحظات حساس آيت‌الله شريعت اصفهانى علم برزمين‌افتاده [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] را برداشت و با صدور بيانيه‌اى از مردم عراق خواست به انقلاب ادامه دهند و سپس در اجتماعى كه در صحن حضرت على(ع) برگزار شده بود، حاضر شد و درحالى‌كه به علت كهولت و ناتوانى نمى‌توانست به‌تنهايى راه برود با كمك چند نفر از اطرافيان بر فراز منبر قرار گرفت و پس از تسليت از دست دادن ميرزا، مجاهدان را به استقامت فراخواند و آنگاه آيت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]را به‌عنوان نماينده خود انتخاب كرد و پرچم جهاد را به دست او سپرد. | ||
در همين ايام ويلسون، نماينده انگلستان در عراق تصميم گرفت با فرستادن پيام تسليتى باب گفتگو با شيخ را باز كند و او را به پندار خود بفريبد، اما نتوانست و انقلاب همچنان ادامه يافت. | در همين ايام ويلسون، نماينده انگلستان در عراق تصميم گرفت با فرستادن پيام تسليتى باب گفتگو با شيخ را باز كند و او را به پندار خود بفريبد، اما نتوانست و انقلاب همچنان ادامه يافت. | ||