۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نور الأبصار في مناقب آل بيت النبي المختار صلی الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۲۷
، ۶ آوریل ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'مى پردازد' به 'می‌پردازد'
جز (جایگزینی متن - 'مؤمن شبلنجى' به 'مؤمن شبلنجى ') |
جز (جایگزینی متن - 'مى پردازد' به 'می‌پردازد') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
مؤلف در باب نخست كتاب اجمالى از زندگى و سخنان پيامبر(ص) را آورده و هنگام ذكر احاديث آن حضرت با رموزى به منابع خود اشاره مى كند. سپس به شرح حال بستگان پيامبر(ص) مى‌پردازد. در ادامه اين باب شرح مختصرى از احوال سه خليفه نخست و شرح مفصل ترى از مناقب، كلمات و دوران خلافت امير مؤمنان عليه السلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شيعه از حسن بن على عليهما السلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند ديگر سنيان دوازده امامى به شرح زندگانى و فضايل اين يازده امام | مؤلف در باب نخست كتاب اجمالى از زندگى و سخنان پيامبر(ص) را آورده و هنگام ذكر احاديث آن حضرت با رموزى به منابع خود اشاره مى كند. سپس به شرح حال بستگان پيامبر(ص) مى‌پردازد. در ادامه اين باب شرح مختصرى از احوال سه خليفه نخست و شرح مفصل ترى از مناقب، كلمات و دوران خلافت امير مؤمنان عليه السلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شيعه از حسن بن على عليهما السلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند ديگر سنيان دوازده امامى به شرح زندگانى و فضايل اين يازده امام می‌پردازد. در باب سوم كتاب به افرادى چون سكينه دختر امام حسين عليه السلام، رقيه دختر على عليه السلام، حضرت زينب عليها السلام، فاطمه بنت الحسين(ع)، عايشه دختر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، سيده نفيسه از نوادگان امام مجتبى، فاطمه دختر امام رضا عليه السلام و ديگرانى كه در مصر مزارهايى منسوب به آنان وجود دارد پرداخته شده است. باب چهارم كتاب در باره چهار پيشواى فقهى اهل سنت است. | ||
==روش تأليف== | ==روش تأليف== | ||
شبلنجى در قسمت مناقب ائمه اهل البيت كه بخش اصلى و حجم بيشتر كتاب را در برگرفته است، بيشتر مطالب را به صورت پيوسته و بدون ذكر منبع و سند آورده است. گاهى هم از منابع خود ياد كرده و راوى اصلى خبر را نام مى برد. مؤلف در ابتداى فصول كتاب گاه با عباراتى چون: «ذَكَ‌ََر جماعة من اهل السير» آغاز كرده و گاه بدون مقدمه به بيان مطالب | شبلنجى در قسمت مناقب ائمه اهل البيت كه بخش اصلى و حجم بيشتر كتاب را در برگرفته است، بيشتر مطالب را به صورت پيوسته و بدون ذكر منبع و سند آورده است. گاهى هم از منابع خود ياد كرده و راوى اصلى خبر را نام مى برد. مؤلف در ابتداى فصول كتاب گاه با عباراتى چون: «ذَكَ‌ََر جماعة من اهل السير» آغاز كرده و گاه بدون مقدمه به بيان مطالب می‌پردازد. در مجموع مطالب خود را از ديگران نقل كرده است كسانى چون ابن صباغ مالكى، ابن خشاب، ابونعيم، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و... به نظر مى رسد بخشى از مطالب اين كتاب نيز از شيعيانى است كه در باره زندگى دوازده امام تأليفاتى داشته‌اند. | ||