۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شيخ الشريعه اصفهانى' به 'شيخ الشريعه اصفهانى '
جز (جایگزینی متن - ']]د' به ']] د') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ الشريعه اصفهانى' به 'شيخ الشريعه اصفهانى ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
چهره‌هاى درخشان آل مظفر كه هر كدام در فقه و حديث، و علم و معرفت و ادب و فضيلت جايگاه والايى دارند، فراوان هستند كه از آن جمله مى‌توان، به شيخ محمدحسن مظفر اشاره كرد. | چهره‌هاى درخشان آل مظفر كه هر كدام در فقه و حديث، و علم و معرفت و ادب و فضيلت جايگاه والايى دارند، فراوان هستند كه از آن جمله مى‌توان، به شيخ محمدحسن مظفر اشاره كرد. | ||
شيخ محمدحسن مظفر فرزند شيخ محمد مظفر در سال 1301ق در نجف اشرف شد. او تحت سرپرستى و رعايت پدر دانشمند و پرهيزكارش رشد و نمو كرد. 21 ساله بود كه پدرش درگذشت. محمدحسن در نزد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]]، سيد [[یزدی، محمد کاظم بن عبدالعظیم|محمد كاظم طباطبايى يزدى]]، و شيخ على بن باقر جواهرى و شيخ الشريعه | شيخ محمدحسن مظفر فرزند شيخ محمد مظفر در سال 1301ق در نجف اشرف شد. او تحت سرپرستى و رعايت پدر دانشمند و پرهيزكارش رشد و نمو كرد. 21 ساله بود كه پدرش درگذشت. محمدحسن در نزد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]]، سيد [[یزدی، محمد کاظم بن عبدالعظیم|محمد كاظم طباطبايى يزدى]]، و شيخ على بن باقر جواهرى و [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] ، فقه و اصول آموخت و از آقا بزرگ طهرانى و [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] اجازه روايت گرفت. | ||
پس از درگذشت سيد كاظم طباطبايى يزدى، در سال 1337ق به بحث، تدريس و تأليف در سطح خارج پرداخت. پس از وفات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] در سال 1365ق به عنوان يكى از مراجع بزرگ جهان اسلام ظهور كرد. | پس از درگذشت سيد كاظم طباطبايى يزدى، در سال 1337ق به بحث، تدريس و تأليف در سطح خارج پرداخت. پس از وفات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] در سال 1365ق به عنوان يكى از مراجع بزرگ جهان اسلام ظهور كرد. | ||