۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«شمس الدين مظفر يوسف بن نور الدين منصور عمر بن على بن رسول تركمانى غسانى يمنى» دومين پادشاه از خاندان رسولى در يمن است. وى در سال 619ق (1222م) در مكه ديده به جهان گشود و پس از كشته شدن پدرش ملك منصور در سال 647ق، در صنعا به حكومت رسيد و در حكومتدارى بسيار با سياست عمل مىكرد، به گونهاى كه او را به معاويه تشبيه مىكردند. | «شمس الدين مظفر يوسف بن نور الدين منصور عمر بن على بن رسول تركمانى غسانى يمنى» دومين پادشاه از خاندان رسولى در يمن است. وى در سال 619ق (1222م) در مكه ديده به جهان گشود و پس از كشته شدن پدرش ملك منصور در سال 647ق، در صنعا به حكومت رسيد و در حكومتدارى بسيار با سياست عمل مىكرد، به گونهاى كه او را به معاويه تشبيه مىكردند. | ||
نقل است كه پس از حمله سپاهيان مغول به فرماندهى هلاكوخان، ساليان درازى از بغداد كه مركز حكومت اسلامى بود پردهاى براى خانه كعبه، كه هر سال به مكه فرستاده مىشد، ارسال نشد تا اين كه در سال 659ق وى پرده داخلى و خارجى كعبه را به مكه ارسال نمود و پرده داخلى تا سال 761ق باقى ماند. وى سنگكارى بخشى از داخل كعبه را نيز تجديد نمود و بر روى يكى از ستونهاى آن اين گونه نوشت: «امر بتجديد رخام هذا البيت المعظم | نقل است كه پس از حمله سپاهيان مغول به فرماندهى هلاكوخان، ساليان درازى از بغداد كه مركز حكومت اسلامى بود پردهاى براى خانه كعبه، كه هر سال به مكه فرستاده مىشد، ارسال نشد تا اين كه در سال 659ق وى پرده داخلى و خارجى كعبه را به مكه ارسال نمود و پرده داخلى تا سال 761ق باقى ماند. وى سنگكارى بخشى از داخل كعبه را نيز تجديد نمود و بر روى يكى از ستونهاى آن اين گونه نوشت: «امر بتجديد رخام هذا البيت المعظم العبدالفقير الى رحمة ربه و انعمه يوسف بن عمر بن على بن رسول اللهم ايده بعزيز نصرك واغفر له ذنوبه برحمتك يا كريم يا غفار بتاريخ سنته ثمانين و تسمائۀ». اين عبارت هنوز نيز بر يكى از ستونهاى كعبه نقش بسته است. | ||
وى علاوه بر مملكتدارى و مشغوليت به كارهاى نظامى و سياسى، پادشاهى دانش دوست و دانشمند نيز بود و بارگاه او محل بحث علماء بود. ابوعبدالله تيمى (متوفى677ق) كه از منجمان بزرگ روزگار بود، كتاب «معارج الفكر الوهيج فى حل مشكلات الزيج» را براى خزانه حكومتى او به نگارش درآورد. | وى علاوه بر مملكتدارى و مشغوليت به كارهاى نظامى و سياسى، پادشاهى دانش دوست و دانشمند نيز بود و بارگاه او محل بحث علماء بود. ابوعبدالله تيمى (متوفى677ق) كه از منجمان بزرگ روزگار بود، كتاب «معارج الفكر الوهيج فى حل مشكلات الزيج» را براى خزانه حكومتى او به نگارش درآورد. |
ویرایش