۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد'
جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
خاتمة الكتاب در آنكه اين رساله را بعد از علوم حكمت بايد خواند. | خاتمة الكتاب در آنكه اين رساله را بعد از علوم حكمت بايد خواند. | ||
مؤلف، اين مسائل را از رهگذر فلسفه و عرفان و آيات و اخبار بررسى كرده و در آن از نبوت مجهول [[ارسطو]] و سخن نبى كامل و حكيم فاضل، زرادشت در كتاب زند و اسكندر افروديسى و رساله فيض الهى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و | مؤلف، اين مسائل را از رهگذر فلسفه و عرفان و آيات و اخبار بررسى كرده و در آن از نبوت مجهول [[ارسطو]] و سخن نبى كامل و حكيم فاضل، زرادشت در كتاب زند و اسكندر افروديسى و رساله فيض الهى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و ابوعبداللّه محمد رازى و ما بعد الطبيعه و فلسفه اولاى [[ارسطو]] ياد كرده است. | ||
در باب دوازدهم اين مقاله، نامه‌اى است فلسفى از خردمند فاضل و دانشور كامل، محمد المحسن الاصفهانى، اندر اثبات علم به احكام نجوم كه گويا مراد او معز الدين، محمد بن تقى الدين محمد حسينى اصفهانى سابق الذكر باشد كه در التسهيل از او ياد كرده است. | در باب دوازدهم اين مقاله، نامه‌اى است فلسفى از خردمند فاضل و دانشور كامل، محمد المحسن الاصفهانى، اندر اثبات علم به احكام نجوم كه گويا مراد او معز الدين، محمد بن تقى الدين محمد حسينى اصفهانى سابق الذكر باشد كه در التسهيل از او ياد كرده است. | ||