ابن سیدالناس، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '؛ا' به '؛ ا')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:




ابوالفتح فتح الدين محمد بن محمد يعمرى ربعى (671-734 ق1273/-1334 م)، محدث، مورخ، فقيه شافعى، اديب و خطاط مصرى اندلسى الاصل.
'''ابوالفتح فتح الدين محمد بن محمد يعمرى ربعى''' (671-734 ق1273/-1334 م)، محدث، مورخ، فقيه شافعى، اديب و خطاط مصرى اندلسى الاصل.


خاندان وى كه از قبيلۀ يعمر ربعى و زادگاهشان اشبيليۀ اندلس بود (باسه، 247)، بيشتر اهل علم و سياست بودند ([[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، اعيان، 53/11) و پس از سقوط اشبيليه در 646 ق1248/ م به دست مسيحيان مجبور به ترك ديار خود شدند (بابسه، 248). پدر وى ابوعمرو محمد بن محمد (د 705 ق1305/ م) در تونس و بجايه دانش آموخت و سپس به مصر مهاجرت كرد و کتابهاى مهم و معتبرى همراه خود به آنجا برد.
خاندان وى كه از قبيلۀ يعمر ربعى و زادگاهشان اشبيليۀ اندلس بود (باسه، 247)، بيشتر اهل علم و سياست بودند ([[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، اعيان، 53/11) و پس از سقوط اشبيليه در 646 ق1248/ م به دست مسيحيان مجبور به ترك ديار خود شدند (بابسه، 248). پدر وى ابوعمرو محمد بن محمد (د 705 ق1305/ م) در تونس و بجايه دانش آموخت و سپس به مصر مهاجرت كرد و کتابهاى مهم و معتبرى همراه خود به آنجا برد.
خط ۵۷: خط ۵۷:
الف-چاپى
الف-چاپى


1. بشرى اللبيب فى ذكرى الحبيب، كه قصايدى است در مدح پيامبر اسلام(ص) و قسمتى از آن به كوشش كوزگارتن (H. G. L. Kosegarten) در 1815 م در اشترالزوند(Stralsund) آلمان به چاپ رسيده است.
#بشرى اللبيب فى ذكرى الحبيب، كه قصايدى است در مدح پيامبر اسلام(ص) و قسمتى از آن به كوشش كوزگارتن (H. G. L. Kosegarten) در 1815 م در اشترالزوند(Stralsund) آلمان به چاپ رسيده است.
 
#عيون الاثر فى فنون المغازى و الشمائل و السير، اين کتاب، چنانكه از نامش پيداست، در سيرۀ پيامبر اكرم است و بيشتر شهرت ابن سيد الناس مرهون همين کتاب است، مؤلف در مقدمۀ کتاب متذكر شده كه در اين مجموعه بهترين قسمت‌هاى مندرج در سيره‌ها را برگزيده و آنها را به ترتيب تاريخ وقوع حوادث به دنبال هم قرار داده است (5/1-6). او از آثار بسيارى در تدوين سيرۀ خود استفاده كرده كه صحاح سته، سيرۀ ابن اسحاق، مغازى واقدى، طبقات ابن سعد و معجم الكبير طبرانى از آن جمله‌اند (همو، 342/2-347). با مطالعۀ کتاب به خوبى روشن مى‌شود كه ابن سيد الناس تا آنجا كه امكان داشته، حوادث را شرح داده و از نقل مطالب ضعيف دورى گزيده و گاهى حوادث را تحليل كرده است.
2. عيون الاثر فى فنون المغازى و الشمائل و السير، اين کتاب، چنانكه از نامش پيداست، در سيرۀ پيامبر اكرم است و بيشتر شهرت ابن سيد الناس مرهون همين کتاب است، مؤلف در مقدمۀ کتاب متذكر شده كه در اين مجموعه بهترين قسمت‌هاى مندرج در سيره‌ها را برگزيده و آنها را به ترتيب تاريخ وقوع حوادث به دنبال هم قرار داده است (5/1-6). او از آثار بسيارى در تدوين سيرۀ خود استفاده كرده كه صحاح سته، سيرۀ ابن اسحاق، مغازى واقدى، طبقات ابن سعد و معجم الكبير طبرانى از آن جمله‌اند (همو، 342/2-347). با مطالعۀ کتاب به خوبى روشن مى‌شود كه ابن سيد الناس تا آنجا كه امكان داشته، حوادث را شرح داده و از نقل مطالب ضعيف دورى گزيده و گاهى حوادث را تحليل كرده است.
#:وى بر صحت يك موضوع و يا رد آن استدلال نيز كرده و از اين رو سيرۀ وى نه تنها تاريخ نقلى، بلكه گه گاه اثرى تحليلى است. عيون الاثر در قاهره در 1356 ق1937/ م و در دمشق در 1358 ق1939/ م به چاپ رسيده است. بر اين کتاب شروحى نوشته شده است كه يكى از آنها از ابوعبدالله عز الدين محمد بن ابوبكر بن جماعۀ كنانى (د 819 ق1416/ م) است و نسخه‌اى خطى از آن در فلسطين به خط مؤلف موجود است (منجد، 44). ديگرى نور النبراس از برهان الدين ابراهيم بن محمد بن خليل طرابلسى معروف به سبط ابن العجمى است كه نسخه‌هايى از آن در کتابخانه‌هاى خديويه (خديويه، 172/5) و ازهريه (ازهريه، 597/5) موجود است. چنانكه يكى از ناسخان کتاب در پايان جلد دوم يادآورى كرده، فتح الدين نابلسى نيز اين کتاب را در 3 جلد به نظم در آورده است.
 
#المقامات العليّة فى الكرامات الجليّة، كه به كوشش عفت وصال حمزه در 1986 م در بيروت به چاپ رسيده است.
وى بر صحت يك موضوع و يا رد آن استدلال نيز كرده و از اين رو سيرۀ وى نه تنها تاريخ نقلى، بلكه گه گاه اثرى تحليلى است. عيون الاثر در قاهره در 1356 ق1937/ م و در دمشق در 1358 ق1939/ م به چاپ رسيده است. بر اين کتاب شروحى نوشته شده است كه يكى از آنها از ابوعبدالله عز الدين محمد بن ابوبكر بن جماعۀ كنانى (د 819 ق1416/ م) است و نسخه‌اى خطى از آن در فلسطين به خط مؤلف موجود است (منجد، 44). ديگرى نور النبراس از برهان الدين ابراهيم بن محمد بن خليل طرابلسى معروف به سبط ابن العجمى است كه نسخه‌هايى از آن در کتابخانه‌هاى خديويه (خديويه، 172/5) و ازهريه (ازهريه، 597/5) موجود است. چنانكه يكى از ناسخان کتاب در پايان جلد دوم يادآورى كرده، فتح الدين نابلسى نيز اين کتاب را در 3 جلد به نظم در آورده است.
 
3. المقامات العليّة فى الكرامات الجليّة، كه به كوشش عفت وصال حمزه در 1986 م در بيروت به چاپ رسيده است.


ب-خطى:
ب-خطى:


1. اجوبة على اسئلة فى الحديث و غيره، كه احتمالا همان الدر النثير على اجوبة الشيخ ابى الحسن الصغير است كه بغدادى (453/1) به آن اشاره مى‌كند. نسخه‌اى از اين کتاب در کتابخانۀ اسكوريال (لطفى، 4/2) موجود است.
#اجوبة على اسئلة فى الحديث و غيره، كه احتمالا همان الدر النثير على اجوبة الشيخ ابى الحسن الصغير است كه بغدادى (453/1) به آن اشاره مى‌كند. نسخه‌اى از اين کتاب در کتابخانۀ اسكوريال (لطفى، 4/2) موجود است.
 
#الادوية المفردة، كه نسخه‌اى از آن در دار الكتب الوطنيۀ تونس (محمد عزت، 18) موجود است.
2. الادوية المفردة، كه نسخه‌اى از آن در دار الكتب الوطنيۀ تونس (محمد عزت، 18) موجود است.
#شرح جامع الترمذى، اثرى ناتمام كه گويا بعدها به وسيلۀ زين الدين ابوالفضل عراقى تكميل شده است (اسنوى، 511/2). نسخه‌اى از ديباچۀ آن در کتابخانۀ گوتا (پرچم، شم‍ (76) 2) موجود است. نيز احتمال دارد نسخۀ موجود در کتابخانۀ برلين شم‍ 1250 مربوط به همين کتاب باشد (/169 GAL, S, I ;آلوارت، 39/ II).  
 
#عدة المعاد فى عروض «بانت سعاد» كعب بن زهير در مدح پيامبر (ص) كه نسخه‌اى از آن در دار الكتب قاهره موجود است (/77 GAL , S, II).  
3.شرح جامع الترمذى، اثرى ناتمام كه گويا بعدها به وسيلۀ زين الدين ابوالفضل عراقى تكميل شده است (اسنوى، 511/2). نسخه‌اى از ديباچۀ آن در کتابخانۀ گوتا (پرچم، شم‍ (76) 2) موجود است. نيز احتمال دارد نسخۀ موجود در کتابخانۀ برلين شم‍ 1250 مربوط به همين کتاب باشد (/169 GAL, S, I ;آلوارت، 39/ II).  
#القصيدة العينية و القصيدة اللاميه، با شرح آن كه نسخه‌اى از اين دو در رامپور موجود است (همانجا).  
 
#قصايدى با عنوان منح المدح كه نسخه‌اى از آن در کتابخانۀ شهيد على (همانجا)، نسخه‌اى ديگر در دانشگاه ييل (نموى، 128) نگهدارى مى‌شود. همچنين قصيده يا قصايدى از وى در يك مجموعۀ شعرى در موزۀ عراق يافت مى‌شود (نقشبندى، 549).  
4. عدة المعاد فى عروض «بانت سعاد» كعب بن زهير در مدح پيامبر (ص) كه نسخه‌اى از آن در دار الكتب قاهره موجود است (/77 GAL , S, II).  
#نور العيون فى تلخيص سيرة الامين المأمون، كه خلاصه‌اى از کتاب عيون الاثر است و گاهى از آن به نام السيرة الصغرى ياد مى‌شود، چنانكه از عيون الاثر با عنوان السيرة الكبرى ياد كرده‌اند. نسخه‌هايى از اين کتاب در کتابخانه‌هاى خديويۀ مصر (خديويه، 172/5)، ازهريه (ازهريه، 597/5)، توپكايى سرايى (423-/422 TS, III) و انستيتوى خاورشناسى شوروى (خالدوف، /436 I) موجود است (در مورد ديگر نسخ نك‍: /85 GAL, S, II). همچنين اجازه نامه‌اى از ابن سيد الناس به صلاح الدين [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در کتابخانۀ برلين وجود دارد (آلوارت، /57 II) كه احتمال دارد، همان اجازۀ مندرج در وافى، (305/1-311) باشد.
 
5 و 6. القصيدة العينية و القصيدة اللاميه، با شرح آن كه نسخه‌اى از اين دو در رامپور موجود است (همانجا).  
 
7. قصايدى با عنوان منح المدح كه نسخه‌اى از آن در کتابخانۀ شهيد على (همانجا)، نسخه‌اى ديگر در دانشگاه ييل (نموى، 128) نگهدارى مى‌شود. همچنين قصيده يا قصايدى از وى در يك مجموعۀ شعرى در موزۀ عراق يافت مى‌شود (نقشبندى، 549).  
 
8.نور العيون فى تلخيص سيرة الامين المأمون، كه خلاصه‌اى از کتاب عيون الاثر است و گاهى از آن به نام السيرة الصغرى ياد مى‌شود، چنانكه از عيون الاثر با عنوان السيرة الكبرى ياد كرده‌اند. نسخه‌هايى از اين کتاب در کتابخانه‌هاى خديويۀ مصر (خديويه، 172/5)، ازهريه (ازهريه، 597/5)، توپكايى سرايى (423-/422 TS, III) و انستيتوى خاورشناسى شوروى (خالدوف، /436 I) موجود است (در مورد ديگر نسخ نك‍: /85 GAL, S, II). همچنين اجازه نامه‌اى از ابن سيد الناس به صلاح الدين [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در کتابخانۀ برلين وجود دارد (آلوارت، /57 II) كه احتمال دارد، همان اجازۀ مندرج در وافى، (305/1-311) باشد.


[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در وافى (293/1) به يك رشته مكاتبات ادبى به نظم و نثر بين خود و ابن سيد الناس نيز اشاره كرده است.
[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در وافى (293/1) به يك رشته مكاتبات ادبى به نظم و نثر بين خود و ابن سيد الناس نيز اشاره كرده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش