۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - '،ح' به '، ح') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در بخش دوم درباره كسانى كه خداوند آنها را دوست دارد و پيرامون آثار محبت الهى در آنها بحث مىكند. در بخش سوم از نسبت حبّ با انسان، تعريف حب و متعلق آن صحبت شده است.بخش چهارم دربردارنده حقايقى درباره محبت از قبيل: عدم اشتراكپذيرى آن،جريان محبت در وجود، عزت محبت مىباشد.در بخش بعدى سبب و علت محبت(جمال و احسان)بيان مىشود. | در بخش دوم درباره كسانى كه خداوند آنها را دوست دارد و پيرامون آثار محبت الهى در آنها بحث مىكند. در بخش سوم از نسبت حبّ با انسان، تعريف حب و متعلق آن صحبت شده است.بخش چهارم دربردارنده حقايقى درباره محبت از قبيل: عدم اشتراكپذيرى آن،جريان محبت در وجود، عزت محبت مىباشد.در بخش بعدى سبب و علت محبت(جمال و احسان)بيان مىشود. | ||
بخش ششم حاوى مطالبى پيرامون سماع و انواع آن (روحانى، طبيعى و الهى) است.در بخش هفتم و هشتم به ترتيب مراتب حب (طبيعى، روحانى و الهى) و ألقاب حب ( | بخش ششم حاوى مطالبى پيرامون سماع و انواع آن (روحانى، طبيعى و الهى) است.در بخش هفتم و هشتم به ترتيب مراتب حب (طبيعى، روحانى و الهى) و ألقاب حب (هوى، حب، عشق و ودّ) تبيين شده است.در بخش نهم به تفصيل لوازم محبت (حزن، بيمارى،گريه و اشك،صبر و ادب) شرح شده است. صفات محبان الهى (سالك،شب زندهدار، مشتاق خروج از دنيا، مشتاق شنيدن كلام الهى) و نسبت برخى صفات محب با حقايق الهى، با ذكر شواهدى از آيات در بخش دهم آمده است. | ||
در فصل دوازدهم ذيل عنوان روح المعانى، اشعار برخى عرفا در باب محبت آمده است.در فصل سيزدهم سخنان چند تن از عرفا و محبان إلهى (ذوالنون،جنيد و...) و برخى يافتههاى خود [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ديده مىشود. فصل چهاردهم با ذكر اشعارى از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذوق او در محبت و تجسم و تجلى حبّ و بعضى از اسماء و معانى در صورتهاى جماليه را شرح مىدهد. فصل پانزدهم به تفاوت محب و عارف اختصاص دارد. آخرين بخش ذيل عنوان خاتمه مطالبى چون تخلق به اخلاق الهى، مدحيه منظوم [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در ستايش پيامبر اسلام(ص) و دعايى در شب نيمه شعبان را در بردارد <ref>نظرپور، 1389، ص55-56</ref>. | در فصل دوازدهم ذيل عنوان روح المعانى، اشعار برخى عرفا در باب محبت آمده است.در فصل سيزدهم سخنان چند تن از عرفا و محبان إلهى (ذوالنون،جنيد و...) و برخى يافتههاى خود [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ديده مىشود. فصل چهاردهم با ذكر اشعارى از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذوق او در محبت و تجسم و تجلى حبّ و بعضى از اسماء و معانى در صورتهاى جماليه را شرح مىدهد. فصل پانزدهم به تفاوت محب و عارف اختصاص دارد. آخرين بخش ذيل عنوان خاتمه مطالبى چون تخلق به اخلاق الهى، مدحيه منظوم [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در ستايش پيامبر اسلام(ص) و دعايى در شب نيمه شعبان را در بردارد <ref>نظرپور، 1389، ص55-56</ref>. |
ویرایش