۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ز«' به 'ز «'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'ز«' به 'ز «') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مشهور بين علماى اماميه ديدگاه اوّل است، بلكه [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] بر آن، ادعاى اجماع كرده است و از عبارات سيّد مرتضى در «الذريعة» استفاده مى‌شود كه اين ديدگاه، از مسلّمات در نزد شيعه اماميّه است. در «مستمسك»، اين ديدگاه، به جماعتى از متأخران ازجمله [[شهيد ثانى]] نسبت داده شده است. | مشهور بين علماى اماميه ديدگاه اوّل است، بلكه [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] بر آن، ادعاى اجماع كرده است و از عبارات سيّد مرتضى در «الذريعة» استفاده مى‌شود كه اين ديدگاه، از مسلّمات در نزد شيعه اماميّه است. در «مستمسك»، اين ديدگاه، به جماعتى از متأخران ازجمله [[شهيد ثانى]] نسبت داده شده است. | ||
نويسنده، سپس، به تبيين مسئله مى‌پردازد و در ادامه، به دلايل قائلين به تخيير اشاره مى‌كند كه يكى از آنها عبارت است | نويسنده، سپس، به تبيين مسئله مى‌پردازد و در ادامه، به دلايل قائلين به تخيير اشاره مى‌كند كه يكى از آنها عبارت است از «اصل» كه به‌صورت‌هاى زير تقرير شده است: | ||
1. استصحاب تخيير: در صورتى كه دو مجتهد در علم مساوى باشند و سپس يكى بر ديگرى برترى يابد كه در اين‌صورت، زوال تخيير با حدوث فضل يكى بر ديگرى محرز نيست، پس استصحاب جارى است. | 1. استصحاب تخيير: در صورتى كه دو مجتهد در علم مساوى باشند و سپس يكى بر ديگرى برترى يابد كه در اين‌صورت، زوال تخيير با حدوث فضل يكى بر ديگرى محرز نيست، پس استصحاب جارى است. | ||