۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ت«' به 'ت «') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
«روح الارواح»، حاكى از مهارت [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] در همهى علوم دينى است، ولى بعد عرفان اسلامى، در شكل محتواى كتاب آشكارا مىدرخشد. با اينكه [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] در فقه پيرو مذهب شافعى است، ولى كتاب وى از بدايت تا نهايت از اهانت به مذاهب اسلامى و حتى مكتبهاى غير اسلامى مبراست؛ تنها در يكى دو جا، در برابر آراى جبريه، قدريه، معتزله و دهريه برآشفته است، آن هم بسيار گذرا و آرام. | «روح الارواح»، حاكى از مهارت [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] در همهى علوم دينى است، ولى بعد عرفان اسلامى، در شكل محتواى كتاب آشكارا مىدرخشد. با اينكه [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] در فقه پيرو مذهب شافعى است، ولى كتاب وى از بدايت تا نهايت از اهانت به مذاهب اسلامى و حتى مكتبهاى غير اسلامى مبراست؛ تنها در يكى دو جا، در برابر آراى جبريه، قدريه، معتزله و دهريه برآشفته است، آن هم بسيار گذرا و آرام. | ||
از اهل بيت رسول خدا(ص) به بزرگى ياد مىكند. در جايى مىگويد: «بضعهى نبوت كه با معدن فتوت جمع گشتند، دو بدره پديد آمد؛ هر يكى ميراث يك پدر برداشتند؛ مصطفى(ع)، پدر بزرگتر بود، به زهر كشته شد، حسن كه فرزند بزرگتر بود، هم به زهر كشته شد؛ على كه پدر خُردتر بود، به تيغ كشته شد، حسين كه فرزند خردتر بود، به تيغ كشته شد» | از اهل بيت رسول خدا (ص) به بزرگى ياد مىكند. در جايى مىگويد: «بضعهى نبوت كه با معدن فتوت جمع گشتند، دو بدره پديد آمد؛ هر يكى ميراث يك پدر برداشتند؛ مصطفى(ع)، پدر بزرگتر بود، به زهر كشته شد، حسن كه فرزند بزرگتر بود، هم به زهر كشته شد؛ على كه پدر خُردتر بود، به تيغ كشته شد، حسين كه فرزند خردتر بود، به تيغ كشته شد» | ||
ناگفته پيداست كه «بضعهى نبوت»، مستفاد است از حديث: «فاطمة بضعة منى» و «معدن فتوت»، مأخوذ است از سخن معروف: «لا فتى الا على». چنين تعبيراتى، نشانهى آشنايى [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] با عظمت خاندان نبوت است. يكى از اسباب اهميت كتاب، بازيافتن ادبيات كهن فارسى در آن است. | ناگفته پيداست كه «بضعهى نبوت»، مستفاد است از حديث: «فاطمة بضعة منى» و «معدن فتوت»، مأخوذ است از سخن معروف: «لا فتى الا على». چنين تعبيراتى، نشانهى آشنايى [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] با عظمت خاندان نبوت است. يكى از اسباب اهميت كتاب، بازيافتن ادبيات كهن فارسى در آن است. |
ویرایش