۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نسایم گلشن (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۲۶
، ۱۳ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ت«' به 'ت «'
جز (جایگزینی متن - 'ا«' به 'ا «') |
جز (جایگزینی متن - 'ت«' به 'ت «') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
«نسايم گلشن»، به زبان فارسى، اثر شاه محمود داعى شيرازى، از جمله شروح قديمى بر «گلشن راز» است كه در عين ايجاز، حاوى نكات ارزش‌مند عرفانى است. شارح، در ذيل هر بيت، با عباراتى فنى و آكنده از اصطلاحات عرفانى به شرح و تفسير آن مى‌پردازد. | «نسايم گلشن»، به زبان فارسى، اثر شاه محمود داعى شيرازى، از جمله شروح قديمى بر «گلشن راز» است كه در عين ايجاز، حاوى نكات ارزش‌مند عرفانى است. شارح، در ذيل هر بيت، با عباراتى فنى و آكنده از اصطلاحات عرفانى به شرح و تفسير آن مى‌پردازد. | ||
شاه داعى شيرازى، چنان‌كه خود تأكيد مى‌كند، چون فهم برخى از | شاه داعى شيرازى، چنان‌كه خود تأكيد مى‌كند، چون فهم برخى از ابيات «گلشن راز» را براى معاصران خويش مشكل مى‌بيند، دست به تأليف اين كتاب مى‌زند. شرح او از جمله شروح قديمى گلشن راز است. در اين شرح، شاه داعى در برخى از موارد به اختلاف نظرهاى خود با شبسترى اشارت مى‌كند، اما به‌صورت جدى به بحث در آن موارد نمى‌پردازد، چرا كه بناى او بر ايجاز متن است. نثر شرح او قدرى دشوار است و اين شايد به جهت موضوع مورد بحث؛ يعنى عرفان علمى و نظرى است. | ||
در معرفى مختصرى كه از«نسايم گلشن» توسط يكى از فضلاى معاصر صورت گرفته و در مقدمه‌ى نسخه خطى كتاب‌خانه‌ى مركزى دانشگاه تهران آورده شده است، چنين مى‌خوانيم: | در معرفى مختصرى كه از«نسايم گلشن» توسط يكى از فضلاى معاصر صورت گرفته و در مقدمه‌ى نسخه خطى كتاب‌خانه‌ى مركزى دانشگاه تهران آورده شده است، چنين مى‌خوانيم: | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
نسخه‌ى چاپ سنگی «نسايم گلشن» نيز كه به كوشش محمد نذير رانجها، در پاكستان به زيور طبع آراسته شده، مورد استفاده قرار گرفته است. | نسخه‌ى چاپ سنگی «نسايم گلشن» نيز كه به كوشش محمد نذير رانجها، در پاكستان به زيور طبع آراسته شده، مورد استفاده قرار گرفته است. | ||
متأسفانه نسخه‌ى پاكستان، تصحيح علمى نشده و اغلاطى نيز بدان راه يافته است. رسم الخط هر دو نسخه در اين چاپ، تغييراتى كرده است؛ فى المثل در هر دو نسخه در بسيارى موارد، حرف‌های «گ» را «ك»، «چ» را «ج»، «پ» را «ب»، «د» را «ذ» و «ش» را «س» ضبط كرده‌اند. تبديل همزه‌ها به «ى» و جدا كردن «مى» از افعال بعدى، مانند«مى‌دان» كه | متأسفانه نسخه‌ى پاكستان، تصحيح علمى نشده و اغلاطى نيز بدان راه يافته است. رسم الخط هر دو نسخه در اين چاپ، تغييراتى كرده است؛ فى المثل در هر دو نسخه در بسيارى موارد، حرف‌های «گ» را «ك»، «چ» را «ج»، «پ» را «ب»، «د» را «ذ» و «ش» را «س» ضبط كرده‌اند. تبديل همزه‌ها به «ى» و جدا كردن «مى» از افعال بعدى، مانند«مى‌دان» كه به‌صورت «ميدان» نوشته شده است و امثال آن نيز از جمله مواردى است كه در رسم الخط متن رعايت شده است. | ||
اصل نسخه‌ى مورد استفاده در چاپ پاكستان، نوشته سال 882 است و لذا بسيار نزديك به دوره‌ى حيات شاه داعى شيرازى است. در فراهم آوردن متن، به هر دو نسخه توجه شده است، اگرچه بنا اين بوده است تا حتى الامكان از نسخه‌ى اقدم استفاده شود، ولى در برخى موارد، ضبط نسخه‌ى خطى دانشگاه اصح به نظر رسيده و به همين دليل ترجيح داده شده و در متن گنجانده شده است. نسخه‌ى خطى دانشگاه تهران، با علامت اختصاری «دا»، و نسخه‌ى پاكستان، با | اصل نسخه‌ى مورد استفاده در چاپ پاكستان، نوشته سال 882 است و لذا بسيار نزديك به دوره‌ى حيات شاه داعى شيرازى است. در فراهم آوردن متن، به هر دو نسخه توجه شده است، اگرچه بنا اين بوده است تا حتى الامكان از نسخه‌ى اقدم استفاده شود، ولى در برخى موارد، ضبط نسخه‌ى خطى دانشگاه اصح به نظر رسيده و به همين دليل ترجيح داده شده و در متن گنجانده شده است. نسخه‌ى خطى دانشگاه تهران، با علامت اختصاری «دا»، و نسخه‌ى پاكستان، با علامت «پا» نشان داده شده است. | ||
كتاب، با تصحيح و تحقيق پرويز عباسى داكانى به طبع رسيده است. | كتاب، با تصحيح و تحقيق پرويز عباسى داكانى به طبع رسيده است. | ||