۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «'
جز (جایگزینی متن - 'ن«' به 'ن «') |
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
علت نام‌گذارى كتاب به اين نام توسط نويسنده، به اين دليل بوده كه وى معتقد است كه خداوند همه شگفتى‌هاى جهان را به 10 بخش تقسيم كرده و 9 بخش آن را به مشرق دنيا بخشيده و از ميان آنها نيز 8 بخش را مخصوص سرزمين چين و هند نموده است. | علت نام‌گذارى كتاب به اين نام توسط نويسنده، به اين دليل بوده كه وى معتقد است كه خداوند همه شگفتى‌هاى جهان را به 10 بخش تقسيم كرده و 9 بخش آن را به مشرق دنيا بخشيده و از ميان آنها نيز 8 بخش را مخصوص سرزمين چين و هند نموده است. | ||
برخى از پژوهش‌گران ايرانى مى‌گويند: | برخى از پژوهش‌گران ايرانى مى‌گويند: كتاب «عجائب الهند»، در اصل به زبان فارسى بوده و بعدها به زبان عربى ترجمه شده است و اصل فارسى آن از بين رفته است. | ||
تاريخ تدوين و تأليف كتاب را حدود سال 342ق(953م) و داستان‌ها و وقايعى را كه بزرگ بن شهريار از ناخدايان، دريانوردان و بازرگانان گزارش نموده است، مربوط به سال‌هاى 228 تا 342ق(901 تا 935م)، مى‌دانند. | تاريخ تدوين و تأليف كتاب را حدود سال 342ق(953م) و داستان‌ها و وقايعى را كه بزرگ بن شهريار از ناخدايان، دريانوردان و بازرگانان گزارش نموده است، مربوط به سال‌هاى 228 تا 342ق(901 تا 935م)، مى‌دانند. | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
بزرگ بن شهريار، علاوه بر گزارش رويدادها و عجايب درياها و كرانه‌هاى سرزمين‌هايى چون آفريقاى شرقى، شبه جزيره عربى، جزاير درياى هند و چين، جاوه، زنگبار و جزيره‌هايى كه امروز ژاپن ناميده مى‌شوند، سال‌هاى وقوع برخى از رويدادها را نيز ذكر مى‌كند. | بزرگ بن شهريار، علاوه بر گزارش رويدادها و عجايب درياها و كرانه‌هاى سرزمين‌هايى چون آفريقاى شرقى، شبه جزيره عربى، جزاير درياى هند و چين، جاوه، زنگبار و جزيره‌هايى كه امروز ژاپن ناميده مى‌شوند، سال‌هاى وقوع برخى از رويدادها را نيز ذكر مى‌كند. | ||
خاورشناس آلمانى، گ. فران، با توجه به سال‌هاى مذكور در | خاورشناس آلمانى، گ. فران، با توجه به سال‌هاى مذكور در كتاب «عجائب الهند»، بر اين باور است كه ناخدا بزرگ، اگر چه نخستين نويسنده «عجائب الهند» است، ولى پس از او، يك يا چند شخص ديگر داستان‌هايى نو از دريانوردان، بر آن افزوده‌اند و بدين ترتيب وجود همه تاريخ‌هاى مربوط به سال‌هاى قرن چهارم هجرى(دهم ميلادى) توجيه مى‌گردد. | ||
بزرگ بن شهريار، علاوه بر آگاه ساختن خوانندگان از زندگانى دريايى روزگار خود، از اوضاع و احوال سرزمين‌هاى مشرق‌زمين، به‌ويژه هند و چين اطلاعات فراوانى به دست مى‌دهد. | بزرگ بن شهريار، علاوه بر آگاه ساختن خوانندگان از زندگانى دريايى روزگار خود، از اوضاع و احوال سرزمين‌هاى مشرق‌زمين، به‌ويژه هند و چين اطلاعات فراوانى به دست مى‌دهد. | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
او، براى نخستين بار در جهان اسلام، از موجودات ناشناخته متعلق به هندوستان و شرق دور و افسانه‌ها و اسطوره‌هاى وابسته به آنها سخن رانده است. | او، براى نخستين بار در جهان اسلام، از موجودات ناشناخته متعلق به هندوستان و شرق دور و افسانه‌ها و اسطوره‌هاى وابسته به آنها سخن رانده است. | ||
نام بسيارى از ناخدايان كه در | نام بسيارى از ناخدايان كه در كتاب «عجائب الهند»، ياد شده، فارسى است، زيرا بزرگ بن شهريار خود ايرانى بوده و بسيارى از داستان‌هاى خود را از ميان ناخدايان ايرانى بندر سيراف گردآورى كرده است. | ||
در ميان شگفتى‌ها و داستان‌هاى پرگزافه، جزئيات واقعى آنها درست و اصيل به نظر مى‌رسند و اين كتاب، چشم‌انداز نزديكى از زندگانى دريايى آن زمان به ما مى‌دهد. نويسنده «عجائب الهند»، هنر داستان‌سرايى دارد و كتابش، الهام‌بخش شايسته‌اى براى داستان‌هاى سندباد در الف ليل(هزارويك‌شب) به شمار مى‌رود. | در ميان شگفتى‌ها و داستان‌هاى پرگزافه، جزئيات واقعى آنها درست و اصيل به نظر مى‌رسند و اين كتاب، چشم‌انداز نزديكى از زندگانى دريايى آن زمان به ما مى‌دهد. نويسنده «عجائب الهند»، هنر داستان‌سرايى دارد و كتابش، الهام‌بخش شايسته‌اى براى داستان‌هاى سندباد در الف ليل(هزارويك‌شب) به شمار مى‌رود. | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
كتاب «عجائب الهند»، نخستين بار در سال 1886 تا 1883م، توسط دانشمند فرانسوى وان درليت با همكارى گروهى از خاورشناسان، تصحيح و به‌وسيله مارسل دويك به زبان فرانسوى ترجمه شد و همراه متن عربى با تصاويرى رنگى در ليدن چاپ و منتشر شد. ترجمه انگليسى آن نيز بر اساس ترجمه فرانسوى مارسل دويك توسط پيتر كونيل در سال 1928م، در لندن منتشر شده است. | |||
كتاب «عجائب الهند»، هم‌چنين به‌وسيله محمد ملك‌زاده، به زبان فارسى ترجمه و در سال 1348ش(1970م)، در تهران چاپ و منتشر شد. | |||
== منابع == | == منابع == | ||