۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR12236J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''معدن الفوائد و مخزن الفرائد''' یا '''مبانى الاصول'''، تأليف ميرزا محمد هاشم خوانسارى اصفهانى چهارسوقى(1235 - 1318ق)، است كه در سال 1317ق(يك سال پيش از وفات مؤلف)، تأليف شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
تعدادى از رسالهها و جزوات نويسنده: | تعدادى از رسالهها و جزوات نويسنده: | ||
#وجيزة عزيزة: نويسنده، برخى مطالب مهم اصولى و قواعد شرعى را در ايام جوانى به نظم درآورده است. وى، تصريح مىكند كه تمام سعى خود را در تنقيح مطالب آن نموده است. اين رساله، مشتمل بر يك مقدمه و چند مطلب است. در مقدمه، تعريف، موضوع و غايت اصول فقه به نظم درآمده است. مطالب رساله، عبارت است از: اجتماع امر و نهى، اجماع منقول، شهرت، كيفيت حجيت ظنون مخصوصه، اصالة البرائة، حجيت استصحاب، برخى از مسائل اجتهاد. | |||
#تحقيق اعتبار رساله فقه الرضا: در اين رساله، اعتبار رساله مذكور مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده، تحقيق اين موضوع را متوقف بر بسط و تدقيق و تأمّل عميق دانسته و به قدر وسع در تنقيح اين مطلب كوشيده و در آخر فقيه ماهر را از مراجعه به فتاواى اين كتاب ناگزير دانسته است. | |||
#رساله در تحقيق حال ابى بصير: در سند بسيارى از روايات، ابى بصير است، بدون آنكه نام او ذكر شود، لذا بسيارى از فقهاى متأخر، آن اخبار را به جهت اشتراك ابى بصير بين چهار شخصيت ثقه و ضعيف، تضعيف مىكنند. اين موضوع انگيزه لازم را براى نگارش اين رساله فراهم آورده است. | |||
#رسالة فى حل العسير فى احكام العصير: نويسنده، در تبيين انگيزه نگارش اين رساله، مىنويسد كه بارها تصميم به نگارش تحقيقى در احكام عصير(آب انگور حرارت ديده) نمودم، چرا كه شاهد انتشار اقسام مختلف اين موضوع مهم بين مردم بودم، اما حوادث روزگار مانع از نگارش آن مىشد. در اين رساله، اين موضوع كه آب انگور، آيا با حرارت ديدن و غليان نجس مىشود يا نه و مسائل مختلف آن مورد بررسى قرار گرفته است. | |||
#رسالة المقالات اللطيفة فى المطالب المنيفة: اين رساله، در ضمن 14 بخش تحرير شده است كه اهم موضوعات آن عبارت است از: بيان مسئله حجيت مفهوم شرط، حجيت حكم عقل قاطع، اجماع منقول، شهرت، تقليد، حقيقت و مجاز، بيان حكم تكليفى و وضعى، برخى از فوايد رجاليه ابداعى. | |||
خاتمه: نويسنده، در خاتمه، به بيان طرق اجازات كه در زمان مؤلف شايع بوده و ذكر حديث شريفى در اصول عقايد مىپردازد، سپس در انتهاى كتاب از اينكه نسبت به علم كلام توجه كمترى مىشود، اظهار نگرانى كرده و از محققين مىخواهد كه به اصول عقايد كه اشرف علوم است، اهتمام بيشترى داشته باشند. | خاتمه: نويسنده، در خاتمه، به بيان طرق اجازات كه در زمان مؤلف شايع بوده و ذكر حديث شريفى در اصول عقايد مىپردازد، سپس در انتهاى كتاب از اينكه نسبت به علم كلام توجه كمترى مىشود، اظهار نگرانى كرده و از محققين مىخواهد كه به اصول عقايد كه اشرف علوم است، اهتمام بيشترى داشته باشند. | ||
خط ۱۳۹: | خط ۱۳۵: | ||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | [[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | ||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | [[رده:اصول فقه شیعه]] | ||
ویرایش