ابن ابی‌داود، عبدالله بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى ('
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (')
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (')
خط ۶۸: خط ۶۸:
محمد عون حمصى،در نيشابور از محمد بن يحيى ذهلى و در مرو از
محمد عون حمصى،در نيشابور از محمد بن يحيى ذهلى و در مرو از


ابوداوود سليمان بن معبد سنجى(سمعانى،85/7).افزون بر اين، ابن
ابوداوود سليمان بن معبد سنجى (سمعانى،85/7).افزون بر اين، ابن


ابى داوود به خراسان،جبال، اصفهان،فارس، بصره،كوفه، مدينه،
ابى داوود به خراسان،جبال، اصفهان،فارس، بصره،كوفه، مدينه،
خط ۸۶: خط ۸۶:
دورقى،يوسف بن موسى قطّان، محمد بن عبدالرحيم صاعقه(سبكى،
دورقى،يوسف بن موسى قطّان، محمد بن عبدالرحيم صاعقه(سبكى،


308/3؛عليمى،15-16)، محمد بن سلمۀ مرادى(داوودى،
308/3؛عليمى،15-16)، محمد بن سلمۀ مرادى (داوودى،


230/1)، عيسى[بن]زغبه([[ذهبى]]،[[العبر]]،472/1)، سليمان خلاد،حسن
230/1)، عيسى[بن]زغبه([[ذهبى]]،[[العبر]]،472/1)، سليمان خلاد،حسن
خط ۹۲: خط ۹۲:
ابن ابح، ابوزيد عمر بن شبه،يونس بن حبيب اصفهانى، موسى بن حزام
ابن ابح، ابوزيد عمر بن شبه،يونس بن حبيب اصفهانى، موسى بن حزام


ترمذى،يعقوب بن سفيان فسوى([[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]،420/1-421).عباد بن
ترمذى،يعقوب بن سفيان فسوى ([[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]،420/1-421).عباد بن


يعقوب رواجنى، محمد بن مصفى حمصى، على بن حرب موصلى
يعقوب رواجنى، محمد بن مصفى حمصى، على بن حرب موصلى


([[خطيب بغدادى]]،465/9)و پدرش ابوداوود سجستانى(عبد الحميد،8).
([[خطيب بغدادى]]،465/9)و پدرش ابوداوود سجستانى (عبد الحميد،8).


ابن ابى داوود روزگارى در اصفهان اقامت گزيد.به گفتۀ ابن
ابن ابى داوود روزگارى در اصفهان اقامت گزيد.به گفتۀ ابن
خط ۱۰۲: خط ۱۰۲:
بدران برخى از عالمان اين شهر بدو رشك بردند و نزد فرمانرواى
بدران برخى از عالمان اين شهر بدو رشك بردند و نزد فرمانرواى


شهر از وى سعايت كردند و او را به دشمنى با [[امام على(ع)]] و
شهر از وى سعايت كردند و او را به دشمنى با [[امام على (ع)]] و


وابستگى به ناصبيان و خوارج متهم ساختند،فرمانروا قصد جان او
وابستگى به ناصبيان و خوارج متهم ساختند،فرمانروا قصد جان او
خط ۲۱۶: خط ۲۱۶:
مذهب ابن ابى داوود چندان روشن نيست.نياى بزرگ او عمرو-
مذهب ابن ابى داوود چندان روشن نيست.نياى بزرگ او عمرو-


ابن عمران از ياران [[امام على(ع)]] بود و در پيكار صفين شهيد شد
ابن عمران از ياران [[امام على (ع)]] بود و در پيكار صفين شهيد شد


(سمعانى،85/7)، اما ابن ابى داوود خود در اصفهان و بغداد به ناصبى‌بودن متهم گرديد كه از آن تبرّى جسته و تبرئه شده است([[ذهبى]]، ميزان
(سمعانى،85/7)، اما ابن ابى داوود خود در اصفهان و بغداد به ناصبى‌بودن متهم گرديد كه از آن تبرّى جسته و تبرئه شده است([[ذهبى]]، ميزان
خط ۲۲۲: خط ۲۲۲:
الاعتدال،434/2،435؛ابن بدران،442/7).با آنكه رواياتى نيز
الاعتدال،434/2،435؛ابن بدران،442/7).با آنكه رواياتى نيز


حاكى است كه وى در فضايل على(ع)سخن مى‌گفته است،شيعى
حاكى است كه وى در فضايل على (ع)سخن مى‌گفته است،شيعى


بودن او غير محتمل است؛به ويژه آنكه طبرى تجليل وى از على(ع)
بودن او غير محتمل است؛به ويژه آنكه طبرى تجليل وى از على (ع)


را ناشى از ترس دانسته است([[ذهبى]]، ميزان الاعتدال،435/2).از
را ناشى از ترس دانسته است([[ذهبى]]، ميزان الاعتدال،435/2).از
خط ۲۳۰: خط ۲۳۰:
سوى ديگر،نام وى هم در سلسلۀ فقيهان و محدّثان حنبلى آمده(ابن
سوى ديگر،نام وى هم در سلسلۀ فقيهان و محدّثان حنبلى آمده(ابن


ابى يعلى،51/1)و هم در طبقات فقيهان شافعى(عبادى،60؛سبكى،
ابى يعلى،51/1)و هم در طبقات فقيهان شافعى (عبادى،60؛سبكى،


307/3)، اما احتمال حنبلى بودن او بيش‌تر است.ابن بدران تصريح
307/3)، اما احتمال حنبلى بودن او بيش‌تر است.ابن بدران تصريح
خط ۲۳۶: خط ۲۳۶:
مى‌كند كه ابن ابى داوود پس از تبرئه شدن از انتساب به ناصبيان در
مى‌كند كه ابن ابى داوود پس از تبرئه شدن از انتساب به ناصبيان در


بغداد به نقل فضايل على(ع)پرداخت، سپس مذهب حنبلى گزيد و از
بغداد به نقل فضايل على (ع)پرداخت، سپس مذهب حنبلى گزيد و از


مشايخ آنان شد(442/7).از سخنان اوست؛همۀ مردمان از من بهلند،
مشايخ آنان شد(442/7).از سخنان اوست؛همۀ مردمان از من بهلند،
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش