۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن ('
جز (جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان') |
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
برتولد اشپولر، در آغاز جلد اول كتاب، نظرى اجمالى، به سير تاريخ سياسى ايران و نفوذ اسلام و اهميت آن براى كشور ايران مى‌اندازد. به عقيده او علت اساسى و محرك اصلى حمله اعراب، دين جديد و اعتقادات تازه پيامبر اكرم(ص) بود. همچنين گذرى كوتاه به فتح و گشوده شدن بين‌النهرين، كه آغاز و كليد تصرف ايران به شمار مى‌آمد، داشته است، ليكن آن را نخستين راه فتح سرزمين اصلى ايران نمى‌داند، بلكه آغاز فتح ايران را زمانى مى‌داند كه حكمران بحرين، علاء بن خضرمى، از راه دريا به سواحل فارس تاخت. اشپولر اين حركت را پيشروى شگفت‌انگيز خوانده كه تا نزديك شهر تاريخى اصطخر در نزديكى تخت جمشيد صورت گرفته است. | برتولد اشپولر، در آغاز جلد اول كتاب، نظرى اجمالى، به سير تاريخ سياسى ايران و نفوذ اسلام و اهميت آن براى كشور ايران مى‌اندازد. به عقيده او علت اساسى و محرك اصلى حمله اعراب، دين جديد و اعتقادات تازه پيامبر اكرم(ص) بود. همچنين گذرى كوتاه به فتح و گشوده شدن بين‌النهرين، كه آغاز و كليد تصرف ايران به شمار مى‌آمد، داشته است، ليكن آن را نخستين راه فتح سرزمين اصلى ايران نمى‌داند، بلكه آغاز فتح ايران را زمانى مى‌داند كه حكمران بحرين، علاء بن خضرمى، از راه دريا به سواحل فارس تاخت. اشپولر اين حركت را پيشروى شگفت‌انگيز خوانده كه تا نزديك شهر تاريخى اصطخر در نزديكى تخت جمشيد صورت گرفته است. | ||
پس از اولين فتوحات مسلمانان در ايران، اشپولر به فتح ديگر سرزمين‌هاى ايران، طبق ترتيب زمانى و جغرافيايى پرداخته است. طبق نظر اشپولر فتح اهواز و خوزستان و نيز فتح نهاوند و همدان از اهميت قابل ملاحظه‌اى برخورداراست. اشپولر در پايان استيلاى اعراب، به فتح نواحى سيستان و بلوچستان امروزى (از جمله ناحيه مكران و زابلستان)، خراسان، تركستان و در انتها طبرستان(مازندران كنونى) اشاراتى دارد. او فتح سرزمين‌هاى شمال ايران را در سال 30 هجرى ذكر كرده و احتمال داده است كه نوادگان پيامبر اسلام(ص)؛ يعنى امام حسن(ع) نيز در آن شركت داشته‌اند. طبق منابع جغرافيايى قديم، فتح طبرستان به دلايل جغرافيايى از راه خراسان و قومس صورت گرفته است. | پس از اولين فتوحات مسلمانان در ايران، اشپولر به فتح ديگر سرزمين‌هاى ايران، طبق ترتيب زمانى و جغرافيايى پرداخته است. طبق نظر اشپولر فتح اهواز و خوزستان و نيز فتح نهاوند و همدان از اهميت قابل ملاحظه‌اى برخورداراست. اشپولر در پايان استيلاى اعراب، به فتح نواحى سيستان و بلوچستان امروزى (از جمله ناحيه مكران و زابلستان)، خراسان، تركستان و در انتها طبرستان (مازندران كنونى) اشاراتى دارد. او فتح سرزمين‌هاى شمال ايران را در سال 30 هجرى ذكر كرده و احتمال داده است كه نوادگان پيامبر اسلام(ص)؛ يعنى امام حسن (ع) نيز در آن شركت داشته‌اند. طبق منابع جغرافيايى قديم، فتح طبرستان به دلايل جغرافيايى از راه خراسان و قومس صورت گرفته است. | ||
اشپولر، در ادامه كتاب به ذكر دوره‌هاى تاريخى پرداخته و پس از ذكر دوره امويان به فتح ماوارءالنهر و خوارزم و گرگان اشاره كرده است. سپس درباره دوره عباسيان، طاهريان و صفاريان اطلاعات مفيدى به دست مى‌دهد. او در ذكر دوره سامانيان و اوج قدرت آن‌ها، هنر خود را در بيان ويژگى‌هاى اين دوره، به خصوص اوضاع جغرافيايى و تاريخى نشان مى‌دهد. در ادامه نيز به مبارزات آل‌بويه و آل‌زيار، رويدادهاى زمان غزنويان و تسخير ايران توسط سلجوقيان مى‌پردازد. | اشپولر، در ادامه كتاب به ذكر دوره‌هاى تاريخى پرداخته و پس از ذكر دوره امويان به فتح ماوارءالنهر و خوارزم و گرگان اشاره كرده است. سپس درباره دوره عباسيان، طاهريان و صفاريان اطلاعات مفيدى به دست مى‌دهد. او در ذكر دوره سامانيان و اوج قدرت آن‌ها، هنر خود را در بيان ويژگى‌هاى اين دوره، به خصوص اوضاع جغرافيايى و تاريخى نشان مى‌دهد. در ادامه نيز به مبارزات آل‌بويه و آل‌زيار، رويدادهاى زمان غزنويان و تسخير ايران توسط سلجوقيان مى‌پردازد. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
در كنار وقايع و رويدادهاى دوره غزنويان نيز از نقاط جغرافيايى قرن پنجم هجرى مطالب مفيدى ارائه شده است. | در كنار وقايع و رويدادهاى دوره غزنويان نيز از نقاط جغرافيايى قرن پنجم هجرى مطالب مفيدى ارائه شده است. | ||
در اواخر جلد اول، اشپولر به موضوع گسترش سلجوقيان در ايران پرداخته و از شهرهاى قرميسين(کرمانشاه) و منطقه حلوان در مغرب ايران، خوزستان، بين النهرين و سرزمين‌هاى داخلى ايران بحث كرده است. او پس از ذكر وقايع و رويدادهاى تاريخ ايران تا دوره سلجوقى، به مبحث فرهنگى ايران در سده‌هاى اوليه پرداخته است. در اين بخش به جريان اسلامى شدن ايران، روابط اجتماعى ميان شهرها و روستاها و نيز اوضاع روستاها توجه شده است. | در اواخر جلد اول، اشپولر به موضوع گسترش سلجوقيان در ايران پرداخته و از شهرهاى قرميسين (کرمانشاه) و منطقه حلوان در مغرب ايران، خوزستان، بين النهرين و سرزمين‌هاى داخلى ايران بحث كرده است. او پس از ذكر وقايع و رويدادهاى تاريخ ايران تا دوره سلجوقى، به مبحث فرهنگى ايران در سده‌هاى اوليه پرداخته است. در اين بخش به جريان اسلامى شدن ايران، روابط اجتماعى ميان شهرها و روستاها و نيز اوضاع روستاها توجه شده است. | ||
از مطالب قابل ذكر اشپولر در اين قسمت، مى‌توان به پراكندگى اوليه مذاهب در ايران و نيز گسترش و پراكنش بعدى آن‌ها اشاره كرد. آداب و رسوم، دين، به خاك سپردن اموات، خوارج، فرقه اسماعيليه، شيعيان دوازده امامى از ديگر مطالب اين جلد از كتاب است. | از مطالب قابل ذكر اشپولر در اين قسمت، مى‌توان به پراكندگى اوليه مذاهب در ايران و نيز گسترش و پراكنش بعدى آن‌ها اشاره كرد. آداب و رسوم، دين، به خاك سپردن اموات، خوارج، فرقه اسماعيليه، شيعيان دوازده امامى از ديگر مطالب اين جلد از كتاب است. | ||