أصل الشيعة و أصولها: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف پس از مقدمه، از چگونگی شکل‌گیری مذهب شیعه سخن می‌گوید. وی معتقد است که پیامبر (ص) نخستین کسی است که بذر تشیع را پاشیده و آن را به‌خوبی آبیاری و مراقبت نموده، تااینکه برومند شده و بعد از وفاتش به ثمر نشسته است. مؤلف با تکیه بر نقل روایاتی از از دانشمندانی از اهل سنت، چون سیوطی، ابن عدی، ابن حجر، ابن اثیر و زمخشری این مطلب را اثبات نموده است<ref>ر.ک: همان، ص44 تا 46</ref>.

آنچه باعث شد که بعد از وفات پیامبر (ص)، خلافت از مسیر خود خارج شود، این بود که عده‌ای از صحابه، تصمیم گرفتند که خلافت را از حضرت علی(ع) به‌سوی دیگری برگردانند، به بهانه کم سن بودن آن حضرت یا با این عذر که قریش نمی‌خواهد نبوت و خلافت هر دو در خاندان بنی‌هاشم باشد<ref>همان، ص48 و 49</ref>.

مبحث بعدی کتاب درباره عقیده شیعه در احکام فرعی است. مؤلف در این‌باره می‌گوید: شیعه معتقد است که در اسلام برای هر موضوعی «حکمی» تعیین شده است<ref>ر.ک: همان، ص80</ref> و این احکام از طریق کتاب، سنت، عقل و اجماع باید اخذ شوند<ref>ر.ک: همان، ص83</ref>. در این بین تفاوت‌هایی بین شیعه و دیگر فرق اسلامی در اخذ احکام وجود دارد؛ از آن جمله اینکه امامیه هرگز به قیاس (قیاس فقهی) عمل نمی‌کنند و نیز اینکه هرگاه امامی چون [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]  روایتی نقل می‌کند، در واقع او از پدرش امام باقر (ع) و او از پدرش [[علی بن حسین (ع)، امام چهارم|امام سجاد]]  (ع) و او از پدرش... و او از پیامبر (ص) نقل می‌کند. در واقع همه احادیثی که از ائمه نقل می‌شود به پیامبر (ص) ختم می‌شود. این در صورتی است که شیعه برای برخی از روات همچون ابوهریره و مروان حکم ارزشی قائل نیستند.