الأموال (قاسم بن سلام): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ى«' به 'ی «'
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو')
جز (جایگزینی متن - 'ى«' به 'ی «')
خط ۵۶: خط ۵۶:




در آغاز، شرح حال مؤلف كه توسط محمد خليل هراس، نوشته شده، آمده و سپس متن اصلى«كتاب الاموال» ذكر شده است.
در آغاز، شرح حال مؤلف كه توسط محمد خليل هراس، نوشته شده، آمده و سپس متن اصلی «كتاب الاموال» ذكر شده است.


متن اصلى، از هشمت كتاب به نام‌هاى«كتاب فىء و وجوه و راه‌هاى آن»، «كتاب سنن فىء و خمس و صدقه»، «كتاب اراضى فتح شده با جنگ و سنن و احكام آنها»، «كتاب اراضى فتح شده با صلح و احكام آنها»، «كتاب مخارج فىء و موارد مصرف آن»، «كتاب اقطاع»، «كتاب خمس و آداب و احكام آن»، «كتاب صدقه و احكام و آداب آن» تشكيل گرديده و در چهار جزء گنجانده شده است.
متن اصلى، از هشمت كتاب به نام‌های «كتاب فىء و وجوه و راه‌هاى آن»، «كتاب سنن فىء و خمس و صدقه»، «كتاب اراضى فتح شده با جنگ و سنن و احكام آنها»، «كتاب اراضى فتح شده با صلح و احكام آنها»، «كتاب مخارج فىء و موارد مصرف آن»، «كتاب اقطاع»، «كتاب خمس و آداب و احكام آن»، «كتاب صدقه و احكام و آداب آن» تشكيل گرديده و در چهار جزء گنجانده شده است.


روش معمول مؤلف، در استنباط احكام، چنين است كه وى پس از كتاب و سنت، موافقت با رأى مشهور را اصل قرار مى‌دهد و عمل به قياس را جايز نمى‌شمرد. او، حتى در برخورد با حديث نيز، گاه، خبرى را كه با قول مشهور فقهاء ناسازگار باشد، نمى‌پذيرد. ابوعبيد اجماع نسبتاً صعب الوصول شافعى را نيز با شهرت فتوايى جايگزين ساخته و حتى شهرت فتوايى را در نقد اخبار و تراجيح به كار مى‌گيرد؛ روشى كه ريشه‌ى آن را مى‌توان در شيوه‌هاى كهن فقهى، جست‌وجو كرد. ابوعبيد، نسخ كتاب را با سنت ممكن مى‌داند، ولى اساساً شيوه او بر آن بوده كه تا حد امكان بر محكم بودن وعدم نسخ آيات پاى فشارد.
روش معمول مؤلف، در استنباط احكام، چنين است كه وى پس از كتاب و سنت، موافقت با رأى مشهور را اصل قرار مى‌دهد و عمل به قياس را جايز نمى‌شمرد. او، حتى در برخورد با حديث نيز، گاه، خبرى را كه با قول مشهور فقهاء ناسازگار باشد، نمى‌پذيرد. ابوعبيد اجماع نسبتاً صعب الوصول شافعى را نيز با شهرت فتوايى جايگزين ساخته و حتى شهرت فتوايى را در نقد اخبار و تراجيح به كار مى‌گيرد؛ روشى كه ريشه‌ى آن را مى‌توان در شيوه‌هاى كهن فقهى، جست‌وجو كرد. ابوعبيد، نسخ كتاب را با سنت ممكن مى‌داند، ولى اساساً شيوه او بر آن بوده كه تا حد امكان بر محكم بودن وعدم نسخ آيات پاى فشارد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش