۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
قوت القلوب في معاملة المحبوب و وصف طريق المريد إلی مقام التوحيد (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۵:۳۴
، ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو'
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|data-type='authors'|[[عیون سود، محمد باسل]] (مصحح) | |data-type='authors'|[[عیون سود، محمد باسل]] (مصحح) | ||
[[ | [[ابوطالب مکی، محمد بن علی]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
«قوت القلوب»، در حيات فكرى و روحى بسيارى از عرفاى دوران‌هاى بعد، چون ابوحامد محمد غزالى، شهاب الدين سهروردى، ابوالحسن شاذلى و صوفيه طريقه شاذليه، تأثير كلى داشته و معمولا براى سالكان، همچون كتاب راهنما و جامع احكام و لوازم و شرايط سلوك به شمار مى‌رفته است. | «قوت القلوب»، در حيات فكرى و روحى بسيارى از عرفاى دوران‌هاى بعد، چون ابوحامد محمد غزالى، شهاب الدين سهروردى، ابوالحسن شاذلى و صوفيه طريقه شاذليه، تأثير كلى داشته و معمولا براى سالكان، همچون كتاب راهنما و جامع احكام و لوازم و شرايط سلوك به شمار مى‌رفته است. | ||
ابوحامد غزالى، در تأليف «احياء العلوم» از طرح و شيوه تصنيف اين كتاب پيروى كرده است و در هر دو كتاب، بسيارى از آيات و احاديث و اخبار و نيز شمارى از حكايات و رواياتى كه در بيان مطالب به آنها استشهاد و استناد شده مشابه است. | |||
ابوطالب در «قوت القلوب»، بسيارى از آراء مكتب سالميه را با بسط و تفصيل تمام بازگفته و در اين كار، جانب اعتدال را به نوعى مراعات كرده است كه عرفاى دوره‌هاى بعد در بيان مقاصد خود بدان نظر داشته و از آن بهره گرفته‌اند؛ چنان‌كه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در بيان فرق ميان مشيت و اراده حق و عدم تكرار تجليات، در واقع نظر سالميه را بازمى‌گويد. <ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 631</ref>. | |||
«قوت القلوب» يكى از كتاب‌هايى بوده است كه ملاى رومى قبل از تصنيف مثنوى، با آن انس داشته است و اين نبوده مگر به خاطر اينكه «قوت القلوب» در آن زمان، مشهور و معروف بوده است و دليل اين مدعا را دو بيت زير مى‌آورند: | «قوت القلوب» يكى از كتاب‌هايى بوده است كه ملاى رومى قبل از تصنيف مثنوى، با آن انس داشته است و اين نبوده مگر به خاطر اينكه «قوت القلوب» در آن زمان، مشهور و معروف بوده است و دليل اين مدعا را دو بيت زير مى‌آورند: | ||
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
مراد، از رساله، «[[الرسالة القشيرية|رساله قشيريه]]» تأليف [[ | مراد، از رساله، «[[الرسالة القشيرية|رساله قشيريه]]» تأليف [[ابوالقاسم قشيرى]] است و مقصود از «قوت القلوب»، همين كتاب مورد بحث. | ||
باسل عيون السود در مقدمه «قوت القلوب» مى‌نويسد: «كتاب قوت القلوب، از كتاب‌هاى سترگ و بزرگ در دانش تصوف است و از منابع اصيل به شمار مى‌آيد. [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]] در تأليف كتاب [[احياء علوم الدين]]، به اين كتاب اعتماد داشته است؛ چنان‌كه استاد بروكلمان ذكر كرده است، بلكه خود غزالى در كتاب «المنقذ من الضلال»، مى‌گويد: «پس شروع به تحصيل دانش صوفيه از كتاب‌هايشان نمودم، مثل قوت القلوب ابوطالب مكى(ره) و آثار پراكنده از جنيد و شبلى و ابويزيد بسطامى و غير از اينها از كلام مشايخ ايشان، تا به مقاصد علمى ايشان آگاهى يافتم و آنچه از طريقت ايشان امكان داشت با خواندن و شنيدن تحصيل شود، به دست آوردم». | باسل عيون السود در مقدمه «قوت القلوب» مى‌نويسد: «كتاب قوت القلوب، از كتاب‌هاى سترگ و بزرگ در دانش تصوف است و از منابع اصيل به شمار مى‌آيد. [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]] در تأليف كتاب [[احياء علوم الدين]]، به اين كتاب اعتماد داشته است؛ چنان‌كه استاد بروكلمان ذكر كرده است، بلكه خود غزالى در كتاب «المنقذ من الضلال»، مى‌گويد: «پس شروع به تحصيل دانش صوفيه از كتاب‌هايشان نمودم، مثل قوت القلوب ابوطالب مكى(ره) و آثار پراكنده از جنيد و شبلى و ابويزيد بسطامى و غير از اينها از كلام مشايخ ايشان، تا به مقاصد علمى ايشان آگاهى يافتم و آنچه از طريقت ايشان امكان داشت با خواندن و شنيدن تحصيل شود، به دست آوردم». | ||