البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی'
جز (جایگزینی متن - '« ' به '«')
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی')
خط ۴۳: خط ۴۳:
   
   
== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
'''البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع'''، اثر محمد بن علی شوکانی، با تحقیق محمدحسن حلاق، کتابی است در موضوع تراجم، سیره و انساب دانشمندان مسلمان، از قرن هفتم هجری تا زمان حیات مؤلف که به زبان عربی نوشته شده است.
'''البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع'''، اثر محمد بن علی شوکانی، با تحقیق محمدحسن حلاق، کتابیاست در موضوع تراجم، سیره و انساب دانشمندان مسلمان، از قرن هفتم هجری تا زمان حیات مؤلف که به زبان عربی نوشته شده است.


نویسنده در تاریخ دوم ذی حجه سال 1213ق، مطابق با ششم آوریل 1799م، از نگارش کتاب، فارغ گردیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص11</ref>.
نویسنده در تاریخ دوم ذی حجه سال 1213ق، مطابق با ششم آوریل 1799م، از نگارش کتاب، فارغ گردیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص11</ref>.
خط ۶۱: خط ۶۱:
از ویژگی‌های بارز روش شوکانی، آن است که از تراجم علمای عصر خویش، به واسطه مراسلات و محاولاتی که با ایشان داشته، اطلاعات کافی و جامعی را ضبط نموده است. اما در مورد تراجم متقدمین بر عصر خود، باید گفت که وی نویسنده ای امین بوده و مطالب را مگر در موارد نادر، با اشاره به منابع و مصادر معتبر، ذکر کرده است. در پاره ای از موارد نیز مطالب منقول را نقد و بررسی نموده و به موارد مبالغه آمیز، تناقضات و موارد دور از انصاف، اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.
از ویژگی‌های بارز روش شوکانی، آن است که از تراجم علمای عصر خویش، به واسطه مراسلات و محاولاتی که با ایشان داشته، اطلاعات کافی و جامعی را ضبط نموده است. اما در مورد تراجم متقدمین بر عصر خود، باید گفت که وی نویسنده ای امین بوده و مطالب را مگر در موارد نادر، با اشاره به منابع و مصادر معتبر، ذکر کرده است. در پاره ای از موارد نیز مطالب منقول را نقد و بررسی نموده و به موارد مبالغه آمیز، تناقضات و موارد دور از انصاف، اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.


نویسنده در نگارش شرح حال علما و دانشمندان غیر یمنی، به کتب ابن حجر عسقلانی (ت 1448/852م)، سخاوی، جلال الدین سیوطی، حافظ ذهبی دمشقی (ت 1347/748م)، اسنوی (772ق/1322م)، صلاح صفدی (ت 764ق/1363م) و ابن رجب (ت 795ق/1393م) مراجعه نموده است؛ اما در مورد دانشمندان اهل یمن، منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، بسیار زیاد می‌باشد که برخی از آنها، مربوط به مورخانی ناشناس بوده و برخی دیگر، افرادی نظیر خزرجی، ابن دیبع، ابن ابی الرجال، ابن الوزیر، یحیی بن حسین و مورخین دیگر می‌باشند که از آن‌ها نقل قول کرده و در مواردی نیز، شرح حالی از ایشان ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>.
نویسنده در نگارش شرح حال علما و دانشمندان غیر یمنی، به کتب ابن حجر عسقلانی (ت 1448/852م)، سخاوی، جلال الدین سیوطی، حافظ ذهبی دمشقی (ت 1347/748م)، اسنوی (772ق/1322م)، صلاح صفدی (ت 764ق/1363م) و ابن رجب (ت 795ق/1393م) مراجعه نموده است؛ اما در مورد دانشمندان اهل یمن، منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، بسیار زیاد می‌باشد که برخی از آنها، مربوط به مورخانی ناشناس بوده و برخی دیگر، افرادی نظیر خزرجی، ابن دیبع، ابن ابیالرجال، ابن الوزیر، یحیی بن حسین و مورخین دیگر می‌باشند که از آن‌ها نقل قول کرده و در مواردی نیز، شرح حالی از ایشان ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>.


از جمله ویژگی‌های دیگر این اثر، آن است که باآنکه از جمله کتب تراجم می‌باشد، اما بااین حال دربردارنده مطالب و نکات فراوان از علوم مختلف می‌باشد. کتاب، سرشار از مطالبی تاریخی پیرامون جنگ و درگیری‌هایی است که در ایام گسترش دعوت سلفیه توسط پیروان محمد بن عبدالوهاب در سرزمین نجد و جزیرةالعرب رخ داده است<ref>ر.ک: السدیس، ص2</ref>.
از جمله ویژگی‌های دیگر این اثر، آن است که باآنکه از جمله کتب تراجم می‌باشد، اما بااین حال دربردارنده مطالب و نکات فراوان از علوم مختلف می‌باشد. کتاب، سرشار از مطالبی تاریخی پیرامون جنگ و درگیری‌هایی است که در ایام گسترش دعوت سلفیه توسط پیروان محمد بن عبدالوهاب در سرزمین نجد و جزیرةالعرب رخ داده است<ref>ر.ک: السدیس، ص2</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش