۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
# عزالدین مطهر برای بیاض تاجالدین احمد یک انتخاب عرضه کرده بود که در آن بخشی از کلام خود وی آمده است <ref>ر.ک: همان</ref>. | # عزالدین مطهر برای بیاض تاجالدین احمد یک انتخاب عرضه کرده بود که در آن بخشی از کلام خود وی آمده است <ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
# یکی از شاعران این روزگار، مولانا نظام‌الدین حسن حسنی آملی، به فرمایش تاجالدین وزیر، انتخاب کلام عربی و فارسی خود را در بیاض درج نمود. خط وی بسیار پخته و پاکیزه است. هفت قصیده عربی و ده منظومه فارسی از وی نقل شده است <ref>ر.ک: همان، ص363</ref>. | # یکی از شاعران این روزگار، مولانا نظام‌الدین حسن حسنی آملی، به فرمایش تاجالدین وزیر، انتخاب کلام عربی و فارسی خود را در بیاض درج نمود. خط وی بسیار پخته و پاکیزه است. هفت قصیده عربی و ده منظومه فارسی از وی نقل شده است <ref>ر.ک: همان، ص363</ref>. | ||
# ناصرالدین خطیب شفعوی شاعر همین دوره است. او برای مجموعه تاجالدین وزیر | # ناصرالدین خطیب شفعوی شاعر همین دوره است. او برای مجموعه تاجالدین وزیر انتخابیآماده کرده که در آن از اشعار عربی و فارسی شاعران دیگر، کلام خود را نیز جا داده است. او علاوه بر عربی و فارسی، در لهجه شیرازی نیز شعر می‌سرود. قصیده‌ای در مدح سلطان مظفرالدین شبلی دارد که در آن هر سه زبان را به کار برده است. این قصیده تاریخی از هر لحاظ قابل ذکر است <ref>ر.ک: همان، ص364</ref>. | ||
# در میان شرکای بیاض تاجالدین احمد یک نفر از اولاد صاحب هدایه، ابواحمد عمادالدین بن عصام‌الدین بن ابی‌بکر بن محمد بن عبدالرحیم بن ابی‌بکر بن علی (صاحب هدایه) نیز بود <ref>ر.ک: همان، ص365</ref>. | # در میان شرکای بیاض تاجالدین احمد یک نفر از اولاد صاحب هدایه، ابواحمد عمادالدین بن عصام‌الدین بن ابی‌بکر بن محمد بن عبدالرحیم بن ابی‌بکر بن علی (صاحب هدایه) نیز بود <ref>ر.ک: همان، ص365</ref>. | ||
# دو قطعه از رکن‌الدین عمیدالملک در مجموعه تاجالدین آمده است. این قطعه به خط جلال‌الدین نعمان بن محمد بن اصیل و تاریخ آن شعبان 287 می‌باشد <ref>ر.ک: همان، ص365</ref>. | # دو قطعه از رکن‌الدین عمیدالملک در مجموعه تاجالدین آمده است. این قطعه به خط جلال‌الدین نعمان بن محمد بن اصیل و تاریخ آن شعبان 287 می‌باشد <ref>ر.ک: همان، ص365</ref>. | ||