۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'محمدتقى شوشترى' به 'محمدتقى شوشترى '
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدتقى شوشترى' به 'محمدتقى شوشترى ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''قاموس الرجال'''، نام اثرى انتقادى در علم رجال، به زبان عربى، تأليف شيخ محمدتقى شوشترى متوفاى 1416ق، عالم و رجالى امامى معاصر است. اين كتاب در اصل، تعليقات انتقادى بر «تنقيح المقال» شيخ عبداللّه مامقانى است كه شوشترى در سفر اجبارى خود به نجف (سال‌هاى 1354 - 1360ق)، با مطالعه رجال مامقانى و ملاحظه كاستى‌ها و آشفتگى‌هاى آن، نخست، در حاشيه «تنقيح» و سپس به‌صورت كتاب مستقل، در مدت قريب به شش سال نگاشته است. | '''قاموس الرجال'''، نام اثرى انتقادى در علم رجال، به زبان عربى، تأليف شيخ [[شوشتری، محمد تقی|محمدتقى شوشترى]] متوفاى 1416ق، عالم و رجالى امامى معاصر است. اين كتاب در اصل، تعليقات انتقادى بر «تنقيح المقال» شيخ عبداللّه مامقانى است كه شوشترى در سفر اجبارى خود به نجف (سال‌هاى 1354 - 1360ق)، با مطالعه رجال مامقانى و ملاحظه كاستى‌ها و آشفتگى‌هاى آن، نخست، در حاشيه «تنقيح» و سپس به‌صورت كتاب مستقل، در مدت قريب به شش سال نگاشته است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
او همچنين در مواردى كه مامقانى شرح حال راوى را ذكر نكرده، از كتاب‌هاى رجال و تاريخ، مطالبى در باره فرد آورده و طبقه او را مشخص كرده و گاه عناوين جديدى افزوده است. | او همچنين در مواردى كه مامقانى شرح حال راوى را ذكر نكرده، از كتاب‌هاى رجال و تاريخ، مطالبى در باره فرد آورده و طبقه او را مشخص كرده و گاه عناوين جديدى افزوده است. | ||
خاتمه نيز شامل 33 مورد از اشكالات شوشترى بر خاتمه «تنقيح» است. در انتهاى آخرين مجلد از «قاموس»، سه رساله مستقل از محمدتقى شوشترى به چاپ رسيده است: نخست، «الدر النضير في المكنين بأبي‌بصير» كه در آن اقوال مختلف متقدمان و متأخران در باره كسانى كه مكنّا به ابوبصير بوده‌اند - از جمله: يوسف بن حارث بترى، عبداللّه بن محمد اسدى، ليث بن بخترى مرادى، يحيى بن ابى‌القاسم اسدى - گردآورى شده، ضمن تحقيقى دقيق در مسئله، ادله‌اى براى اثبات اينكه كاربرد مطلق اين كنيه در اسناد روايات به يحيى اسدى اشاره دارد، فراهم آمده است؛ ديگرى، «رسالة في تواريخ النبي و الآل(ص)» كه شامل تحقيقى جامع بر مبناى كتب متقدم شيعه و سنى در باره زمان و مكان ولادت و وفات، مدفن، مادران، زنان و فرزندان چهارده معصوم است. ظاهراً اين رساله، بسط و تفصيل مقدمه سوم كتاب تنقيح است؛ سوم، «رسالة في سهو النبي(ص)». | خاتمه نيز شامل 33 مورد از اشكالات شوشترى بر خاتمه «تنقيح» است. در انتهاى آخرين مجلد از «قاموس»، سه رساله مستقل از [[شوشتری، محمد تقی|محمدتقى شوشترى]] به چاپ رسيده است: نخست، «الدر النضير في المكنين بأبي‌بصير» كه در آن اقوال مختلف متقدمان و متأخران در باره كسانى كه مكنّا به ابوبصير بوده‌اند - از جمله: يوسف بن حارث بترى، عبداللّه بن محمد اسدى، ليث بن بخترى مرادى، يحيى بن ابى‌القاسم اسدى - گردآورى شده، ضمن تحقيقى دقيق در مسئله، ادله‌اى براى اثبات اينكه كاربرد مطلق اين كنيه در اسناد روايات به يحيى اسدى اشاره دارد، فراهم آمده است؛ ديگرى، «رسالة في تواريخ النبي و الآل(ص)» كه شامل تحقيقى جامع بر مبناى كتب متقدم شيعه و سنى در باره زمان و مكان ولادت و وفات، مدفن، مادران، زنان و فرزندان چهارده معصوم است. ظاهراً اين رساله، بسط و تفصيل مقدمه سوم كتاب تنقيح است؛ سوم، «رسالة في سهو النبي(ص)». | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||