غیبت صغری: تفاوت میان نسخه‌ها

== ساختار ==

در بخش اول، نويسنده درباره مبدأ غيبت صغرى، دو نظريه را مطرح كرده است:

وى معتقد است غيبت صغرى، نشانگر اولين مرحله از امامت حضرت مهدى(عج) مى‌باشد و جهت آن اين است كه عادت شيعيان اين بوده كه هر زمان اراده مى‌كردند، خدمت امام خود رسيده و با غيبت كلى و تام، انس نداشتند، لذا براى جا افتادن اين موضوع، ابتدا غيبت صغرى تحقق پيدا كرده است.

عصر غيبت صغرى از امتيازاتى برخوردار است كه نويسنده به برخى از آن‌ها اشاره كرده است؛ از جمله:

مؤلف ولادت امام جواد و هادى(ع) را زمينه ساز امامت حضرت مهدى(عج) مى‌داند؛ زيرا اين دو امام در سنين كودكى به امامت رسيدند و لذا اعتقاد شيعه به امامت اين دو امام، رافع استبعاد از امامت امام زمان(عج) در سنين كودكى خواهد بود.

دوم، به معرفى و بررسى مدرك سفارت چهار نايب امام زمان(عج) در عصر غيبت صغرى اختصاص داشته و پس از اثبات نيابت اين افراد و نحوه ارتباط آنان با شيعيان، وظايف و محور كلى فعاليت‌هاى ايشان، مفصلا توضيح داده شده است؛ از جمله:

نويسنده معتقد است امامان معصوم(ع) بر اساس حكمت رفتار مى‌كردند و در نصب نواب، معيارها و ملاك‌هايى را مد نظر داشتند؛ از قبيل:

دريافت، تحويل و توزيع وجوه شرعى، رسيدگى به اوقاف، راهنمايى و ارشاد شيعيان و مناظره با مخالفان، ايفاى نقش سياسى و ارتباطى سازمان وكالت، كمك به نيازمندان و حل مشكلات شيعيان، از جمله وظايف و كاركردهايى هستند كه مؤلف براى سازمان وكالت در عصر غيبت صغرى برشمرده است.

[[رده:کلام و عقاید]]

[[رده:مباحث خاص کلامی]]