۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين(ع) ' به 'اميرالمؤمنين(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
بحث از تفكر مذهبى شيعه و برخورد اين فرقۀ مستقيم با كتاب و سنت بخش بعدى كتاب را به خود اختصاص داده است. ايشان عقل‌گرائى شيعه را از امتيازات مهم شيعه برشمرده و كوششى كه شيعه براى فلسفه انجام داده‌اند و بقاء فلسفه در ميان شيعه را دليلى بر مدعاى خود مى‌دانند. | بحث از تفكر مذهبى شيعه و برخورد اين فرقۀ مستقيم با كتاب و سنت بخش بعدى كتاب را به خود اختصاص داده است. ايشان عقل‌گرائى شيعه را از امتيازات مهم شيعه برشمرده و كوششى كه شيعه براى فلسفه انجام داده‌اند و بقاء فلسفه در ميان شيعه را دليلى بر مدعاى خود مى‌دانند. | ||
مرحوم علامه؛ [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، علامۀ حلى، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] | مرحوم علامه؛ [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، علامۀ حلى، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين شيرازى]] را از نوابع شيعه مى‌داند كه هر كدام خدمات شايان توجه و بى‌بديلى را به عالم علم مبذول داشته‌اند. | ||
تمسك شيعه به طريق كشف و شهود براى رسيدن به حقائق و مبنا قرار دادن آن بر افكار و عقائد خويش سخن ديگرى است، از تفكر مذهبى شيعه. ايشان طريق نفس و پرداختن به آن را كه باعث خداشناسى و عرفان واقعى مى‌گردد، را طريق واقعى و صحيح كشف و شهود مى‌دانند. | تمسك شيعه به طريق كشف و شهود براى رسيدن به حقائق و مبنا قرار دادن آن بر افكار و عقائد خويش سخن ديگرى است، از تفكر مذهبى شيعه. ايشان طريق نفس و پرداختن به آن را كه باعث خداشناسى و عرفان واقعى مى‌گردد، را طريق واقعى و صحيح كشف و شهود مى‌دانند. | ||