۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'احمد كسروى' به 'احمد كسروى ') |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
#:نويسنده در انتهاى اين باب به بعضى از مهمترين و جالبترين احكام و حدود آئين باب اشارت و عين گفتار و نوشتار باب را از كتابهايش، بهويژه كتاب «بيان»، نقل كرده است <ref>همان، ص 147</ref>. سيد باب، مهمترين احكامى را كه در آئين خود آورده، مربوط به ارث است، كه همه مواد آن با مواد ارث دين اسلام، مغاير و مخالف است. بهاءاللّه هم آنها را در آئينش وارد كرده است <ref>همان، ص 147</ref>. از جمله بخشهاى قابل توجه در اين بخش از كتاب، مطالبى است كه نويسنده از كتاب «بيان» نقل كرده و به اغلاط عربى آن اشاره كرده است <ref>همان، ص 149</ref>. | #:نويسنده در انتهاى اين باب به بعضى از مهمترين و جالبترين احكام و حدود آئين باب اشارت و عين گفتار و نوشتار باب را از كتابهايش، بهويژه كتاب «بيان»، نقل كرده است <ref>همان، ص 147</ref>. سيد باب، مهمترين احكامى را كه در آئين خود آورده، مربوط به ارث است، كه همه مواد آن با مواد ارث دين اسلام، مغاير و مخالف است. بهاءاللّه هم آنها را در آئينش وارد كرده است <ref>همان، ص 147</ref>. از جمله بخشهاى قابل توجه در اين بخش از كتاب، مطالبى است كه نويسنده از كتاب «بيان» نقل كرده و به اغلاط عربى آن اشاره كرده است <ref>همان، ص 149</ref>. | ||
#نويسنده در بخش سوم به تاريخ و فلسفهى آئين بهاء (بهائىگرى) پرداخته است. نويسنده در اين بخش، از آئين بهائىگرى كه از آئين بابىگرى زاده شده و در حقيقت، از نظر تحول و تكامل، صورت مترقى و متكامل بابىگرى مىباشد، گفتگو كرده است. وى عوامل و علل پيدايش آئين بهاء و سر موفقيت بهاءاللّه را در دينآورى خود به دو دسته عوامل سياستهاى استعمارى خارجى و مقدمات و عوامل عقيدتى و مذهبى آئين باب تقسيم كرده است <ref>همان، ص 165</ref>. | #نويسنده در بخش سوم به تاريخ و فلسفهى آئين بهاء (بهائىگرى) پرداخته است. نويسنده در اين بخش، از آئين بهائىگرى كه از آئين بابىگرى زاده شده و در حقيقت، از نظر تحول و تكامل، صورت مترقى و متكامل بابىگرى مىباشد، گفتگو كرده است. وى عوامل و علل پيدايش آئين بهاء و سر موفقيت بهاءاللّه را در دينآورى خود به دو دسته عوامل سياستهاى استعمارى خارجى و مقدمات و عوامل عقيدتى و مذهبى آئين باب تقسيم كرده است <ref>همان، ص 165</ref>. | ||
#نويسنده در بخش آخر كتاب به بعضى افكار و خصوصيات مكتب اجتماعى - مذهبى كسروى، تحت عنوان «كسروىگرائى» كه طرفداران او آن را «پاكدينى» مىنامند، اشاره كرده است. وى پس از اشارهاى كوتاه به زندگى احمد | #نويسنده در بخش آخر كتاب به بعضى افكار و خصوصيات مكتب اجتماعى - مذهبى كسروى، تحت عنوان «كسروىگرائى» كه طرفداران او آن را «پاكدينى» مىنامند، اشاره كرده است. وى پس از اشارهاى كوتاه به زندگى [[کسروی، احمد|احمد كسروى]] ، تأليفات و افكار او را مورد بررسى قرار داده است. وى متذكر مىشود كه اگرچه بهطور صريح ديده نمىشود كه كسروى ادعاى پيامبرى كرده باشد، اما از مجموع سخنان و مقالات او، بهطور تلويحى، چنين استنباط مىشود كه او داعيه رهبرى دينى داشته و گويا دينآور جديدى بوده است؛ ازاينرو، مكتب خود را يك شيوه دينى به نام «پاكدينى» خوانده و آن مكتب دينى - اجتماعى خود را جايگزين اديان و مذاهب سابق مىشمرده است <ref>همان، ص 267</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش