ترجمه نهج‌البلاغه (سپهر): تفاوت میان نسخه‌ها

#در اين كتاب نهايت دقت به عمل آمده كه ترجمه مطابق با اصل و نثر آن سليس و ساده، و دور از لفاظى و انشاء پردازى باشد.

#در هر جا به جاى اسم صريح، ضمير يا اسم اشاره بكار برده شده، ترجمه را نيز بدون ذكر مرجع ضمير يا اسم اشاره انجام داده است، چه اگر تصريح به اسم صلاح بود، خود امام اين كار را مى‌كرد، و تغيير اين روش علاوه بر اين كه خلاف امانت بود، امكان ايجاد اختلاف بين فرق اسلامى مى‌رفت، و حكم سنگ تفرقه را پيدا مى‌كرد، و به نفع زندقه تمام مى‌شد.

#از ذكر عليه اللّعثه و عليه الرّحمه در دنبال اسامى اشخاص و فرق نيز خوددارى شده، (كما اين كه در اصل خطب نيز چنين چيزى نيست) و هيچ گونه حبّ و بغضى بكار نرفته و تعصب را راه نداده است، چه همان طورى كه حضرت على(ع) مرد جهانى است، سخنان او را هم جهانيان بايد به خوانند، و از آن نفرت نكنند.

#در شرح حال اشخاص و همين طور نسبت به حوادث تاريخى و مذاهب و فرق نيز ادب و نزاكت و صداقت را بكار برده، و نظرات خاصى را تحميل و عبارات و كنايات را بى‌جا و به غرض مخصوصى تأويل ننموده است و تاريخ محض و حقيقت و واقع را در نظر گرفته است. زيرا، اين تأليف، براى طبقه خاص و مذهب معينى فراهم نشده، بلكه، تا هر ملّت و مذهبى و به هر عقيده و مسلكى باشد، به خواندن آن راغب گردد، مؤمن و كافر اجتنا كند، و دوست و دشمن اقتناء ورزد.

#:چه لحن خارج از نزاكت، و تعصّب دور از درايت، هيچ گاه علّت توقير نشود، و براى مقصود جز تحقير بار نياورد، زيورى كه تفضيل را شايد فرهنگ است، و حليه‌اى كه برترى را زيبد خرد و سنگ.

#به عنوان مقدّمه شرح مفصّلى در تعريف و شرايط خطبه و خطابه، و پس از آن تاريخ خطابه در يونان و روم و فرانسه و عرب، و نمونه خطبه‌هاى معروف تدوين گرديده است.

#در خاتمه، به عنوان تعليقات، موضوعات مهمّى كه در متن خطبه‌ها ذكر شده، از اسامى اشخاص، شهرها، وقايع جنگى، حوادث تاريخى، ملل و نحل، حالات پيامبران، هيئت و نجوم، غيب‌گويى، و همچنين درباره اصول و فروع ديانت، از توحيد و معاد، و حجّ و نماز و روزه و قربانى و غيره، و همين طور درباره روح، ملك، جنّ، بهشت، دوزخ، و خلقت آسمان و زمين و انسان و غيره بحث مفصّلى شده است و عقايد و افكار صاحب‌نظران قديم و جديد را در هر موضوعى بى‌طرفانه ذكر نموده است.

#جالب‌تر آن كه چه در مقدمه و چه تعليقات سخن را يكنواخت به پايان نرسانيده، بلكه در طىّ بيان هر مطلبى به مناسبت مقام گريز با شعار زيبا و لطايف ادبى و علمى زده و با ذكر نكات دلپذير و مطالب شيرين كلام را دلپذيرتر ساخته تا خوانندگان را ملال دست ندهد و ضمنا بر معلومات متنوّع و ذوقيّات آنان افزوده گردد.