روشهای تفسیر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''روشهای تفسیر قرآن''' تألیف دكتر سيد رضا مؤدب می‌باشد.

كتاب پيرامون يكى از موضوعات علوم قرآنى،يعنى روشهاى تفسيرقرآن نوشته شده است

مؤلف كه از قرآن پژوهان معاصر و در زمينۀ علوم قرآنى داراى تأليفات متعددى مى‌باشد،در اين كتاب، ابتدا تفسير را تعريف سپس تفسير را در دوران صحابه و تابعين مورد بررسى قرار داده،آنگاه ارزش تفسير تابعين را تحليل و نقش اهل بيت(ع)را در تفسير قرآن روشن مى‌نمايد و در پايان روشهاى تفسير

روش بيان مطالب از طرف مؤلف محترم به گونه‌اى است كه براى همه كس قابل فهم بوده و افراد مختلف مى‌توانند از آن استفاده نمايند.

وى پس از توضيح و شرح روشهاى تفسيرى، به تقسيم بندى كتابهاى تألیف شده در اين زمينه پرداخته و تأليفات شيعه و اهل سنت را به طور مستقل و جداگانه معرفى مى‌نمايد.به نظر مؤلف كتابهاى تألیف شده در شرح لغات و تفسير مفردات قرآن خود يك نوع روش تفسير محسوب مى‌شود و لذا يكى از اقسام روشهاى

تفسيرى را به نام تفسير لغوى نام نهاده و برخى از تأليفات در اين زمينه را معرفى مى‌نمايد.

گر چه كتاب از طرف مؤلف محترم فصل بندى نشده است ولى مطالب آن را مى‌توان در يك مقدمه و 24 فصل تقسيم بندى نمود كه فهرست موضوعات آن به قرار زير است:

مفهوم تفسير/تفاوت تفسير با ترجمه/تفاوت تفسير با تاويل/ضرورت تفسير و اهميت آن/و آغاز شكل گيرى علم تفسير

فصل دوم:ويژگيهاى تفسيرى دوران صحابه شامل:مصادر تفسير/ بساطت/سلامت تفسير از جدل/صيانت تفسير از رأى/صيانت تفسير از اسرائيليات/عدم تفكيك از حديث/عدم تدوين تفسير/و عدم تعميم تفسير

فصل سوم:تفسير در دوران تابعين شامل: تدوين تفسير/مراحل تدوين تفسير/و نخستين مدوّن تفسير در عصر تابعين

فصل چهارم:مكاتب تفسيرى در عصر تابعين شامل: مكتب تفسيرى مكه و مفسران آن/مكتب تفسيرى مدينه و مفسران آن/و مكتب تفسيرى عراق

فصل هشتم:تفسير شيعه شامل: مصادر تفسيرى/طبقات تفسير/علوم مورد نياز مفسران/آداب تفسير/و اسلوب‌هاى نگارش تفسير

فصل دهم:روش تفسير به مأثور و اقسام آن شامل: تفسير قرآن به قرآن/تفسير قرآن با روايت/و تفسير قرآن با قول صحابى و تابعى

فصل دوازدهم:تفاسير روايى از اهل سنت.از فصل سيزدهم تا پايان به معرفى روشهاى تفسيرى زير مى‌پردازد:

روش اجتهادى، ادبى، بلاغى-بيانى، لغوى، فقهى، كلامى، فلسفى، عرفانى، تربيتى، اجتماعى، علمى-اجتماعى و جامع

#در فصل پنجم:پيرامون ويژگى‌هاى تفسير در دوران تابعين سخن گفته و يكى از آنها را ورود اسرائيليات دانسته،در ادامه پيشگامان در نقل اسرائيليات را معرفى و در پايان علل ورود اسرائيليات در تفسير را بررسى نموده است.

#در فصل چهارم:مكاتب تفسيرى مهم در عصر تابعين را به سه مكتب تفسيرى مكه، مدينه و عراق تقسيم بندى و آنگاه بنيانگذارن هر يك از اين مكاتب‌ها را معرفى مى‌نمايد.

#در فصل دوم:ويژگى‌هاى تفسيرى دوران صحابه مورد بررسى قرار گرفته است كه در آن چند ويژگى از قبيل:مصادر تفسير، سلامت تفسير از جدل، اسرائيليات، سالم بودن تفسير از تفسير به راى و... مورد بررسى قرار گرفته است.

#در فصل هشتم-پس از شرح تفسير شيعه و مصادر تفسيرى آن، علوم مورد نياز مفسران و آداب تفسير قرآن مورد بررسى قرار گرفته است

#از ويژگى‌هاى مهم اين كتاب ارائه چند فهرست در مورد كتابهاى تفسيرى است كه در پايان كتاب به ذكر آنها پرداخته و تفاسير شيعه و اهل سنت را از چند جهت دسته بندى نموده است:

كتاب يك جلد، متن آن فارسى،داراى 336 صفحه مى‌باشد كتاب داراى فهرست می‌باشد.

#كتابنامه.