مرآت الأكوان (تحرير شرح هدايه ملا صدرا شیرازی): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲ فوریهٔ ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف'
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف')
خط ۳۵: خط ۳۵:
'''مرآت الأكوان (تحرير شرح هدايه ملاصدرا شيرازى)'''، كتابى است در حكمت نظرى، اثر [[حسینی اردکانی، احمد بن محمد |احمد بن محمد حسينى اردكانى]]. اين كتاب، مشتمل بر بخش طبيعى و بخش الهى به زبان فارسى است كه به تقاضاى شاهزاده محمدولى ميرزا، فرزند فتحعلى شاه قاجار، حاكم يزد تأليف شده است؛ همانند شرحى كه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا شيرازى]] بر كتاب [[هدايه اثيريّه]] نوشته است. هدف اردكانى آن است كه كتاب را در دو فن طبيعى و الهى بنگارد، چنان‌كه هدايه در فن طبيعى و فن الهى است.
'''مرآت الأكوان (تحرير شرح هدايه ملاصدرا شيرازى)'''، كتابى است در حكمت نظرى، اثر [[حسینی اردکانی، احمد بن محمد |احمد بن محمد حسينى اردكانى]]. اين كتاب، مشتمل بر بخش طبيعى و بخش الهى به زبان فارسى است كه به تقاضاى شاهزاده محمدولى ميرزا، فرزند فتحعلى شاه قاجار، حاكم يزد تأليف شده است؛ همانند شرحى كه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا شيرازى]] بر كتاب [[هدايه اثيريّه]] نوشته است. هدف اردكانى آن است كه كتاب را در دو فن طبيعى و الهى بنگارد، چنان‌كه هدايه در فن طبيعى و فن الهى است.


اصل كتاب به نام «هداية الحكمة» يا «هدايه اثيريه»، تاليف [[اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر|اثيرالدين مفضل بن عمر ابهرى]]، متوفاى (661 يا 663ق) است. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتالهين شيرازى]]، شرحى بر اين كتاب نوشته است كه از معروفت‌ترين شروح اين كتاب محسوب مى‌شود و در واقع شرح ايشان، شرحى است كه به روش فلسفه مشاء نوشته شده است.
اصل كتاب به نام «هداية الحكمة» يا «هدايه اثيريه»، تألیف [[اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر|اثيرالدين مفضل بن عمر ابهرى]]، متوفاى (661 يا 663ق) است. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتالهين شيرازى]]، شرحى بر اين كتاب نوشته است كه از معروفت‌ترين شروح اين كتاب محسوب مى‌شود و در واقع شرح ايشان، شرحى است كه به روش فلسفه مشاء نوشته شده است.


ازاين‌روى، احمد بن محمد حسينى اردكانى، تحريرى بر اين شرح ملاصدرا نوشته است.
ازاين‌روى، احمد بن محمد حسينى اردكانى، تحريرى بر اين شرح ملاصدرا نوشته است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش