راغب اصفهانی، حسین بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '،ر' به '، ر'
جز (جایگزینی متن - '،ب' به '، ب')
جز (جایگزینی متن - '،ر' به '، ر')
خط ۵۳: خط ۵۳:
در عقيدۀ وى اختلاف است،ظاهر آن است كه از اهل سنت و جماعت و غير معتزلى بوده،هر چند برخى هم او را معتزلى يا شيعى گفته‌اند، با اينهمه از اهل بيت«عليهم السلام»مطلب نقل مى‌كند و اهل محبت ايشان است.[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در«تأسيس التقديس»او را از ائمۀ اهل سنت ناميده و قرين غزالى نموده است.در مذهب فقهى‌اش مجتهد بوده،نه مقلّد،و قول به شافعى بودن وى درست نيست،زيرا ردى بر برخى آراء آنها دارد.
در عقيدۀ وى اختلاف است،ظاهر آن است كه از اهل سنت و جماعت و غير معتزلى بوده،هر چند برخى هم او را معتزلى يا شيعى گفته‌اند، با اينهمه از اهل بيت«عليهم السلام»مطلب نقل مى‌كند و اهل محبت ايشان است.[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در«تأسيس التقديس»او را از ائمۀ اهل سنت ناميده و قرين غزالى نموده است.در مذهب فقهى‌اش مجتهد بوده،نه مقلّد،و قول به شافعى بودن وى درست نيست،زيرا ردى بر برخى آراء آنها دارد.


در خلال مفردات،ردودى نيز بر معتزله دارد،مانند ردّ بر جبايى در مادّۀ«ختم»و رد بر بلخى در مادّۀ «خل»و اثبات رؤية الله در قيامت در«رسالۀ الاعتقاد».در همين رساله نيز طعنهايى بر شيعه دارد.
در خلال مفردات، ردودى نيز بر معتزله دارد،مانند ردّ بر جبايى در مادّۀ«ختم»و رد بر بلخى در مادّۀ «خل»و اثبات رؤية الله در قيامت در«رسالۀ الاعتقاد».در همين رساله نيز طعنهايى بر شيعه دارد.


در مقدمه كتاب محاضرات الادباء و محاورات الشعراء و البلغاء كه توسط عمر الطباع وفات راغب را 502ق ذكر كرده است.
در مقدمه كتاب محاضرات الادباء و محاورات الشعراء و البلغاء كه توسط عمر الطباع وفات راغب را 502ق ذكر كرده است.
خط ۶۰: خط ۶۰:




قرن چهارم هجرى دوران شكوفايى و نهضت علمى بود.راغب متأثر از اين فضا، در كارنامۀ خود تأليفات ارزشمندى را ثبت كرده است.23 اثر با نام او همراه است.برخى از آنها عبارتند از:مفردات غريب قرآن،تفسير قرآن كريم(جامع التفسير)،حلّ متشابهات القرآن(درة التاويل فى متشابه التنزيل)،تحقيق البيان فى تأويل القرآن، احتجاج القراء، المعانى الاكبر، الرسالة المنبهة على فوائد القرآن،رسالة فى الاعتقاد، الذريعة الى مكارم الشريعة، تفصيل النشأتين و تحصيل السعادتين،كتاب شرف التصوف،رسالۀ تحقيق مناسبات الالفاظ، رساله‌اى در مراتب علوم.  
قرن چهارم هجرى دوران شكوفايى و نهضت علمى بود.راغب متأثر از اين فضا، در كارنامۀ خود تأليفات ارزشمندى را ثبت كرده است.23 اثر با نام او همراه است.برخى از آنها عبارتند از:مفردات غريب قرآن،تفسير قرآن كريم(جامع التفسير)،حلّ متشابهات القرآن(درة التاويل فى متشابه التنزيل)،تحقيق البيان فى تأويل القرآن، احتجاج القراء، المعانى الاكبر، الرسالة المنبهة على فوائد القرآن، رسالة فى الاعتقاد، الذريعة الى مكارم الشريعة، تفصيل النشأتين و تحصيل السعادتين،كتاب شرف التصوف، رسالۀ تحقيق مناسبات الالفاظ، رساله‌اى در مراتب علوم.  


از نگرش گذرا بر فهرست نگاشته‌هاى راغب و كتابشناسيها و كتابهاى اسلامى،در مى‌يابيم وى، بهره‌اى كلان از كوششهاى علمى خويش را ويژۀ قرآن و دانشهاى قرآنى ساخته بوده و به ويژه مفردات او از آوازه‌مندترين و پر تأثيرترين نگارشهاى قرآنى متقدم نزد پسينيان وى به شمار مى‌رود.
از نگرش گذرا بر فهرست نگاشته‌هاى راغب و كتابشناسيها و كتابهاى اسلامى،در مى‌يابيم وى، بهره‌اى كلان از كوششهاى علمى خويش را ويژۀ قرآن و دانشهاى قرآنى ساخته بوده و به ويژه مفردات او از آوازه‌مندترين و پر تأثيرترين نگارشهاى قرآنى متقدم نزد پسينيان وى به شمار مى‌رود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش