۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '،م' به '، م'
جز (جایگزینی متن - '،ع' به '، ع') |
جز (جایگزینی متن - '،م' به '، م') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
ابو محمد عبدالحق بن غالب بن عبدالرحمن بن غالب محاربى متولد 481 ق-1088 م و متوفاى 541 ق-1147 | ابو محمد عبدالحق بن غالب بن عبدالرحمن بن غالب محاربى متولد 481 ق-1088 م و متوفاى 541 ق-1147 م، مفسر و محدث مالكى مذهب و از رجال سياسى اندلس در دورۀ مرابطون. نياى بزرگ وى عطيه از مهاجران عرب به اندلس بود و نسبش به تيرۀ محارب از بنى مضر مى‌رسيد.موطن او غرناطه بود.وى در خاندانى از اهل علم و ادب پرورش يافت و پدرش از نخستين استادان او بود كه در شكل‌گيرى شخصيت علمى وى نقش بسزايى داشت. | ||
پدربزرگش، عبد الرحمن و جد پدرش غالب نيز از عالمان اندلس بودند. | پدربزرگش، عبد الرحمن و جد پدرش غالب نيز از عالمان اندلس بودند. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
ابن عطيه علاوه بر مقام اجتماعى كه داشت،به عنوان يك عالم جامع الاطراف نيز مورد توجه بوده است.اگر چه آثار باقى مانده از وى او را به عنوان يك مفسر و محدث معرفى مى‌كند،ولى شرح حال نويسان از تبحر او در فقه و اصول،و فنون ادب نيز سخن گفته‌اند.او از مشايخ بزرگ عصر خود در رشته‌هاى گوناگون بهره برد،از ابوعلى حسين بن محمد غسانى،ابو محمد عبدالعزيز بن عبدالوهاب قيروانى ابوعبدالله محمد بن على تغلبى،ابو عبدالله محمد بن عمر بن ابى عصافير،ابو بحر سفيان بن عاصى اسدى،ابو القاسم ابن نحاس و...استماع حديث و اجازه دريافت داشته است.از مشايخ ديگر شهرهاى اندلس و حتى مغرب و مصر چون | ابن عطيه علاوه بر مقام اجتماعى كه داشت،به عنوان يك عالم جامع الاطراف نيز مورد توجه بوده است.اگر چه آثار باقى مانده از وى او را به عنوان يك مفسر و محدث معرفى مى‌كند،ولى شرح حال نويسان از تبحر او در فقه و اصول،و فنون ادب نيز سخن گفته‌اند.او از مشايخ بزرگ عصر خود در رشته‌هاى گوناگون بهره برد،از ابوعلى حسين بن محمد غسانى،ابو محمد عبدالعزيز بن عبدالوهاب قيروانى ابوعبدالله محمد بن على تغلبى،ابو عبدالله محمد بن عمر بن ابى عصافير،ابو بحر سفيان بن عاصى اسدى،ابو القاسم ابن نحاس و...استماع حديث و اجازه دريافت داشته است.از مشايخ ديگر شهرهاى اندلس و حتى مغرب و مصر چون مالقه، مهديه و اسكندريه نيز اجازه روايت دريافت داشت. | ||
از شاگردان و راويان او نيز مى‌توان كسانى چون ابن خير اشبيلى،ابن حبيش و ابن ابى جمره را نام برد. | از شاگردان و راويان او نيز مى‌توان كسانى چون ابن خير اشبيلى،ابن حبيش و ابن ابى جمره را نام برد. | ||