دیهیم، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR04205.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
|data-type='authorWritings'|[[تذکره شعرای آذربایجان]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مولف
|کد مولف
خط ۳۴: خط ۳۴:




«محمد ديهيم تبريزى»، در سال 1286ش1325/ق در تبريز به دنيا آمد. وى بر اثر راهنمايى‌هاى پدر، به تحصيل روى آورد و رشته‌هاى ادبى و رياضى را به خوبى فراگرفت. وى پس از آن، ضمن فعاليت‌هاى فرهنگى، به روزنامه‌نگارى اشتغال پيدا كرد و از سال 1311ش، خدمات مطبوعاتى خود را آغاز نمود. وى علاوه بر مسؤوليت مطبوعاتى، در صحنه‌هاى مهم سياسى روز نيز حضور داشت و در سال 1325ش در بيرون راندن فرقه دموكرات از آذربايجان، كوشش زيادى مبذول نمود. وى سرانجام تهران را براى فعاليت‌هاى سياسى و فرهنگى خود برگزيد و در سال 1335ش به آن سامان رهسپار شد. از اقدامات فرهنگى ماندگار او، مى‌توان به تاسيس انجمن‌هاى ادبى مولوى، صائب و آذربادگان اشاره كرد، ضمن اين‌كه در كار سازماندهى بيش از پانزده انجمن ادبى ديگر در تهران نيز نقش فعالى ايفا كرد. از وى آثار متعددى بر جاى مانده كه جبر، شرعيات، هندسه، دستور زبان فارسى، تعليمات مدنى و حساب نو هر كدام در دو جلد، تاريخ در 3 جلد و تذكره شعراى آذربايجان در 5 جلد از آن جمله است. وى سرانجام در اواخر بهمن 1378ش/ ذى‌قعده 1420ق در 92 سالگى در تهران درگذشت و به سراى جاويد شتافت.
'''محمد ديهيم تبريزى'''، در سال 1286ش1325/ق در تبريز به دنيا آمد.  
 
وى بر اثر راهنمايى‌هاى پدر، به تحصيل روى آورد و رشته‌هاى ادبى و رياضى را به خوبى فراگرفت. وى پس از آن، ضمن فعاليت‌هاى فرهنگى، به روزنامه‌نگارى اشتغال پيدا كرد و از سال 1311ش، خدمات مطبوعاتى خود را آغاز نمود.  
 
وى علاوه بر مسؤوليت مطبوعاتى، در صحنه‌هاى مهم سياسى روز نيز حضور داشت و در سال 1325ش در بيرون راندن فرقه دموكرات از آذربايجان، كوشش زيادى مبذول نمود. وى سرانجام تهران را براى فعاليت‌هاى سياسى و فرهنگى خود برگزيد و در سال 1335ش به آن سامان رهسپار شد.  
 
از اقدامات فرهنگى ماندگار او، مى‌توان به تاسيس انجمن‌هاى ادبى مولوى، صائب و آذربادگان اشاره كرد، ضمن اين‌كه در كار سازماندهى بيش از پانزده انجمن ادبى ديگر در تهران نيز نقش فعالى ايفا كرد.  
 
از وى آثار متعددى بر جاى مانده كه جبر، شرعيات، هندسه، دستور زبان فارسى، تعليمات مدنى و حساب نو هر كدام در دو جلد، تاريخ در 3 جلد و تذكره شعراى آذربايجان در 5 جلد از آن جمله است. وى سرانجام در اواخر بهمن 1378ش/ ذى‌قعده 1420ق در 92 سالگى در تهران درگذشت و به سراى جاويد شتافت.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش