ارزقی، محمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|[[‏اخبار مکه و ما جاء فیها من آلاثار]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
|data-type='authorWritings'|[[أخبار مکة و ما جاء فيها من الآثار (أزرقي)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مولف
|کد مولف
خط ۳۹: خط ۳۹:




ابو الوليد محمد بن عبداللّه بن احمد بن محمد أزرقي،درگذشته در حدود 250 ق.از زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست.وى‌در مكّۀ مكرمة زاده شد اما تاريخ ولادت وى نامعلوم است.وى از خاندانى بودكه اصلا به ازرق،غلام رومى آهنگرى از آن حارث بن كلدۀ ثقفى،طبيب مشهور عرب،نسب مى‌برد.ازرق در غزوۀ طائف از جمله بندگانى بود كه به خدمت پيامبر(ص)آمد وسپس آزاد شد.نوادگان وى از نسل فرزندش سلمه،بعدها خود را از نسل حارث بن ابى شمر غسانى خواندند.اين حارث از امراى غسان بود و گفته‌اند از جمله اميرانى بود كه پيامبر(ص)در سال 6 ق آنان را به اسلام دعوت كرد.به هر حال انتساب بنى ازرق به حارث موجب شد كه در مكّه از اشراف قلمداد شوند تا آنجا كه برخى از آنان با بنى اميه پيوند خانوادگى‌يافتند.از ميان بنى ازرق دو تن از شهرت بيشترى برخوردارند كه يكى از آنها ابوالوليد ازرقى است.وى افزون بر جدش از كسانى چون على بن هارون بن مسلم عجلى،مهدى بن ابى مهدى،محمد بن يحيى بن ابى عمر عدنى كه از شيوخ موثق مكه بودند حديث شنيد.تاريخ درگذشت اوچندان روشن نيست.اگر چه ازرقى در«اخبار مكة»به حوادث پس از 240 ق نيز اشاره‌كرده،ولى واپسين تاريخى كه ذكر كرده 244 ق است.به نظر مى‌رسد كه وى در همين حدود؛يعنى‌اوايل خلافت المنتصر عباسى درگذشته باشد زيرا يك مورد از اخبار افزودۀ ابومحمد خزاعى‌در کتاب،مربوط به 263 ق است و مى‌توان حدس زد كه مؤلف اصلى،ساليانى پيش وفات كرده بوده است.
'''ابو الوليد محمد بن عبداللّه بن احمد بن محمد أزرقي'''،درگذشته در حدود 250 ق.از زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست.وى‌در مكّۀ مكرمة زاده شد اما تاريخ ولادت وى نامعلوم است.وى از خاندانى بودكه اصلا به ازرق،غلام رومى آهنگرى از آن حارث بن كلدۀ ثقفى،طبيب مشهور عرب،نسب مى‌برد.ازرق در غزوۀ طائف از جمله بندگانى بود كه به خدمت پيامبر(ص)آمد وسپس آزاد شد.نوادگان وى از نسل فرزندش سلمه،بعدها خود را از نسل حارث بن ابى شمر غسانى خواندند.اين حارث از امراى غسان بود و گفته‌اند از جمله اميرانى بود كه پيامبر(ص)در سال 6 ق آنان را به اسلام دعوت كرد.به هر حال انتساب بنى ازرق به حارث موجب شد كه در مكّه از اشراف قلمداد شوند تا آنجا كه برخى از آنان با بنى اميه پيوند خانوادگى‌يافتند.از ميان بنى ازرق دو تن از شهرت بيشترى برخوردارند كه يكى از آنها ابوالوليد ازرقى است.وى افزون بر جدش از كسانى چون على بن هارون بن مسلم عجلى،مهدى بن ابى مهدى،محمد بن يحيى بن ابى عمر عدنى كه از شيوخ موثق مكه بودند حديث شنيد.تاريخ درگذشت اوچندان روشن نيست.اگر چه ازرقى در«اخبار مكة»به حوادث پس از 240 ق نيز اشاره‌كرده،ولى واپسين تاريخى كه ذكر كرده 244 ق است.به نظر مى‌رسد كه وى در همين حدود؛يعنى‌اوايل خلافت المنتصر عباسى درگذشته باشد زيرا يك مورد از اخبار افزودۀ ابومحمد خزاعى‌در کتاب،مربوط به 263 ق است و مى‌توان حدس زد كه مؤلف اصلى،ساليانى پيش وفات كرده بوده است.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش