۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
برسى در مرور كوتاه خود بر عقايد اماميه، پاى بندى خود به‌اعتقادات مشهور اين مذهب را نشان داده‌است و ضمن معرفى دو گروه‌اهل افراط و تفريط، خود را از «نمط اوسط» دانسته كه آنان را «عارفون» خوانده‌است. برسى با اينكه بارها از غلات انتقاد كرده، بازتاب برخى انديشه‌ها در نوشته‌هاى وى موجب گمانهايى دربارۀ عقايد خاص مذهبى او شده‌است. بايد دانست كه‌او خود متوجه ويژگى توهم زاى كتابش بوده، و بارها اين نكته را كه برخى معاصرانش اين تعاليم را برنخواهند تافت، گوشزد كرده‌است. | برسى در مرور كوتاه خود بر عقايد اماميه، پاى بندى خود به‌اعتقادات مشهور اين مذهب را نشان داده‌است و ضمن معرفى دو گروه‌اهل افراط و تفريط، خود را از «نمط اوسط» دانسته كه آنان را «عارفون» خوانده‌است. برسى با اينكه بارها از غلات انتقاد كرده، بازتاب برخى انديشه‌ها در نوشته‌هاى وى موجب گمانهايى دربارۀ عقايد خاص مذهبى او شده‌است. بايد دانست كه‌او خود متوجه ويژگى توهم زاى كتابش بوده، و بارها اين نكته را كه برخى معاصرانش اين تعاليم را برنخواهند تافت، گوشزد كرده‌است. | ||
به‌هر حال، [[حر عاملى]] بر وجود «افراط» در كتاب او صحه گذارده، و بدون اشاره به ناقدان، يادآور شده است كه برخى او را | به‌هر حال، [[حر عاملى]] بر وجود «افراط» در كتاب او صحه گذارده، و بدون اشاره به ناقدان، يادآور شده است كه برخى او را به «غلو» منتسب ساخته‌اند. مجلسى نيز در يادكردى از او، با تعبيرى محتاطانه‌از وجود مطالبى «موهم خبط و خلط و ارتفاع» در كتاب وى سخن آورده است. در عين حال، برخى به صراحت او را از غلو برى دانسته، و مسألۀ او را در حد شذوذ و غرابت شمرده‌اند. همين انتقادها موجب گشته است تا در نقد رجالى، [[حر عاملى]] از عدم علم به وثوق برسى سخن به ميان آورد و مجلسى رواياتى را كه وى بدان متفرد بوده‌است، در خور اعتماد نشمرد. گفتنى است كه هم مذهب و هم وثاقت برسى در نقل، در آثار معاصران نيز موضوع بحث و گفت و گوست. | ||
در واقع، آنچه‌از غرابت در آثار برسى، به خصوص مشارق ديده مى شود، بخشى ناشى از اخبار متفرد اوست كه در ديگر متون حديثى شيعه يافت نمى شود و بخشى ديگر ناشى از شروحى است كه وى بر اخبار گوناگون به دست داده‌است. دربارۀ تفرد او در نقل روايات، از جمله رواياتى بلند چون خطبۀ افتخار و خطبۀ تطنجيه، بايد توجه داشت كه وى به طيف درخور توجهى از منابع متقدم شيعه، از جمله الواحدة ابن جمهور دسترسى داشته‌است. | در واقع، آنچه‌از غرابت در آثار برسى، به خصوص مشارق ديده مى شود، بخشى ناشى از اخبار متفرد اوست كه در ديگر متون حديثى شيعه يافت نمى شود و بخشى ديگر ناشى از شروحى است كه وى بر اخبار گوناگون به دست داده‌است. دربارۀ تفرد او در نقل روايات، از جمله رواياتى بلند چون خطبۀ افتخار و خطبۀ تطنجيه، بايد توجه داشت كه وى به طيف درخور توجهى از منابع متقدم شيعه، از جمله الواحدة ابن جمهور دسترسى داشته‌است. | ||