ابن مبارک، عبدالله بن مبارک: تفاوت میان نسخه‌ها

او كه فقيه، محدث و عارف مشهور ايرانى در قرن دوم هجرى است، بسار زاهد بود و گوشه‌نشينى و خلوت را خيلى دوست داشت، از همين‌رو از مردم كناره گرفته بود و كتاب «الموطأ» مالك بن انس را روايت مى‌كرد. پدرش نيز مرد صالحى بود، روزى در باغ مولايش كه كار مى‌كرد، مولا از او انار شيرين خواست. او انار آورد ولى ترش بود، مولا ناراحت شد و گفت من انار شيرين خواستم، او دو مرتبه انار آورد ولى باز هم ترش بود، مولايش خشمگين شد و گفت مگر تو انار شيرين از ترش را نمى‌شناسى؟ گفت خير! مولا گفت چرا؟ گفت من هنوز از اين باغ انار نخورده‌ام تا بشناسم. مولا گفت چرا؟ گفت براى اينكه اجازه نداشته‌ام. وقتى مولايش حرف او را شنيد و تحقيق كرد و ديد كه راست مى‌گويد، دختر خودش را به او داد. گويند كه عبدالله از همين دختر بوده است.

# السنن.