نثر و شرح مثنوی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی رومی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'جلال‌الدين همائى' به 'جلال‌الدين همائى ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۷۲: خط ۷۲:
همچنين مؤلف چون بر اين اعتقاد است كه تفسير اشعار مثنوى براى كسانى كه شخصيت معنوى و الهى نداشته و دست كم همانند اين مرد بزرگ (مولوى) نيستند، باعث انحراف از راه مقصود و يا پايين آوردن سطح مطالب عاليه خواهد بود، هدف خودش را شرح و تفسير اشعار مولوى قرار نداده و فقط در صدد ساده‌سازى و تبديل شعر به نثر روان برآمده و حتى كوشيده است كه عبارات نثر هم نزديك به عبارات اشعار باشد <ref>همان، ج 1، مقدمه، ص ب و ج</ref>.
همچنين مؤلف چون بر اين اعتقاد است كه تفسير اشعار مثنوى براى كسانى كه شخصيت معنوى و الهى نداشته و دست كم همانند اين مرد بزرگ (مولوى) نيستند، باعث انحراف از راه مقصود و يا پايين آوردن سطح مطالب عاليه خواهد بود، هدف خودش را شرح و تفسير اشعار مولوى قرار نداده و فقط در صدد ساده‌سازى و تبديل شعر به نثر روان برآمده و حتى كوشيده است كه عبارات نثر هم نزديك به عبارات اشعار باشد <ref>همان، ج 1، مقدمه، ص ب و ج</ref>.


نويسنده در خاتمه با تأييد اين نظر استاد [[همایی، جلال‌الدین|جلال‌الدين همائى]] كه: «نثر مثنوى شباهت تامى به كتاب مقدس انجيل پيدا كرده»، افزوده كه پس از اتمام برگردان شش دفتر مثنوى، با دقت تمام، دفاتر مثنوى را از روى مطالب تبديل به نثرشده آن، با كتاب انجيل و كتب متعدده عهد عتيق مقايسه كرده كه بيان و گزارش اين مقايسه علمى، كتابى جداگانه مى‌طلبد و مفصل خواهد شد. او آنگاه نظر يك نفر مسيحى به نام حكيم تولوزان فرانسوى، طبيب مخصوص ناصرالدين شاه قاجار را آورده كه در مناظره‌اى با نماينده پاپ اعظم در دربار ايران، مثنوى مولوى را با انجيل مقايسه كرده و مثنوى را بر انجيل ترجيح داده است.
نويسنده در خاتمه با تأييد اين نظر استاد [[همایی، جلال‌الدین|جلال‌الدين همائى]] كه: «نثر مثنوى شباهت تامى به كتاب مقدس انجيل پيدا كرده»، افزوده كه پس از اتمام برگردان شش دفتر مثنوى، با دقت تمام، دفاتر مثنوى را از روى مطالب تبديل به نثرشده آن، با كتاب انجيل و كتب متعدده عهد عتيق مقايسه كرده كه بيان و گزارش اين مقايسه علمى، كتابى جداگانه مى‌طلبد و مفصل خواهد شد. او آنگاه نظر يك نفر مسيحى به نام حكيم تولوزان فرانسوى، طبيب مخصوص ناصرالدين شاه قاجار را آورده كه در مناظره‌اى با نماينده پاپ اعظم در دربار ايران، مثنوى مولوى را با انجيل مقايسه كرده و مثنوى را بر انجيل ترجيح داده است.


مؤلف افزوده است كه اين است تشخيص كسى كه لجاج و تعصب را كنار گذاشته و مثنوى مولوى را با نظر انصاف خوانده است و هركس از تعصب پاك شود، مثل تولوزان تشخيص مى‌دهد <ref>همان، ج 6، ص 277 - 280</ref>.
مؤلف افزوده است كه اين است تشخيص كسى كه لجاج و تعصب را كنار گذاشته و مثنوى مولوى را با نظر انصاف خوانده است و هركس از تعصب پاك شود، مثل تولوزان تشخيص مى‌دهد <ref>همان، ج 6، ص 277 - 280</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش