وفيات جماعة من المحدثين
وفيات جماعة من المحدثين، تأليف ابى مسعود، عبدالرحيم بن ابى الوفاء الحاجى الاصبهانى(566 - 490ق)، به زبان عربى و در موضوع بيان وفات برخى از محدثين است.
| وفیات جماعة من المحدثین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صالح، ابراهیم (محقق) ابن ابوالوفاء، عبدالرحیم بن علی (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | کتاب وفیات جماعة من المحدثین |
| ناشر | دار البشائر |
| مکان نشر | دمشق - سوریه |
| سال نشر | 1420 ق یا 1999 م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | محدثان اهل سنت - سرگذشت‌نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 115 /الف2و7 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب، در سال(1420ق)، به چاپ رسيده است.
ساختار
مؤلف، اسامى دويست و نه محدث را به‌طور كامل، همراه با ماه و سال وفات هر كدام، دقيقا ذكر كرده است و محل وفات برخى از آنان را خاطرنشان نموده است.
گزارش محتوا
كتاب، با مقدمه محقق آغاز مى‌گردد و در آن، محقق، به‌صورت كامل شرح حال مؤلف را بيان مى‌كند و از نسخ كتاب، روات آن و چاپ‌هاى آن سخن به ميان مى‌آورد.
پس از آن، براى نمونه چند صفحه از نسخه خطى كتاب، آورده می‌شود و سپس اسامى كتاب‌هايى كه مصدر و منبع كتاب مؤلف بوده است، بيان مى‌شود.
مؤلف، نام دويست و نه نفر از محدثين را همراه با ماه و سال وفات و محل وفات برخى از آنان ذكر مى‌نمايد. نام هر محدث همراه با شماره ذكر شده است.
اولين محدثى كه مؤلف، به ذكر وفات وى پرداخته است، محمد بن عمر بن ابراهيم بن عزيزة، ابوبكر معدل شافعى است كه امام جامع عتيق بوده و فوت وى، در سال 490 رخ داده است و آخرين محدث، احمد بن محمد بن احمد بن احمد بن موسى بن مردويه بن فورك بن موسى بن جعفر بن بكر، سبط ابوبكر بن مردويه است كه در سال 498 به رحمت ايزدى پيوسته است.
نمونه‌هايى از كار مؤلف:
«و مات ابوسعد، محمد بن على بن محمد بن ابراهيم السرفرتج، فى ذى الحجة، سنة خمس و خمسمائة».
«و مات الشيخ، ابومنصور، احمد بن محمد بن عمر بن ابراهيم کرمانى، المعروف بابى منصور بن ابى ادريس رحمه‌الله[فى] التاسع من صفر سنة ست و خمسمائة و صلى عليه الشيخ الامام ابوسعد البغدادى و قبر فى المدينة بباب تيره بقرب تربة حممة الاسود رضى‌الله‌عنه».
وضعيت كتاب
كتاب، فهرست موضوعات و مطالب ندارد.
فهرست مترجمين به ترتيب سال وفات، فهرست مترجمين به ترتيب حروف الفبا، فهرست انساب، فهرست اماكن و فهرست مصادر مورد اعتماد در حواشى، در آخر كتاب بيان شده است.
محقق كتاب، ابراهيم صالح است كه در پايين هر صفحه، نام مصدر و منبع مورد استفاده و شماره صفحه آن را ذكر كرده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.