نسخة وكيع عن الأعمش

نسخة وكيع عن الأعمش، جزیی حدیثی مشتمل بر روایات وکیع بن جراح (129-197ق) از اعمش است. مقدمه و تحقیق کتاب به قلم عبدالرحمن عبدالجبار فریوایی است.

نسخة وكيع عن الأعمش
نسخة وكيع عن الأعمش
پدیدآورانوکیع بن جراح (نويسنده) فریوائی، عبدالرحمن بن عبدالجبار (محقق)
ناشرالدار السلفیة
مکان نشرکویت
سال نشر1406ق - 1986م
چاپ2
زبانعربی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

این جزء حدیثی از قدیمی‌ترین تألیفات حدیثی است که در اواخر قرن دوم هجری نوشته شده است. محقق اثر در اثنای جستجوی تألیفات امام وکیع بن جراح و تحقیق از کتاب زهد او از این جزء حدیثی اطلاع یافته است[۱].

این جزء به نام «نسخة وكيع عن الأعمش» مشهور است، ولذا محقق کتاب، این عنوان را برای کتابش برگزیده است[۲]. در نسخه أ «جزء وكيع» و در نسخه ب «منتقی حديث وكيع» نامیده شده است[۳].

این جزء بنا بر آنچه در دو نسخه آن آمده، مشتمل بر 41 حدیث است. حدیث آخر این جزء از کتاب «جامع العلوم و الحكم» ابن رجب یافت شده است. ابن حجر نیز به اختلاف عدد نصوص در روایات اشاره کرده است. به اعتقاد فریوایی بیشترین روایات وکیع از اعمش بوده و این نسخه تنها نمونه‌هایی از مرویات وکیع از اعمش را در بر دارد. در نسخه «ب» هم، چنین آمده که این جزء اول از احادیث وکیع از اعمش است و محقق اثر آن‌گونه که خود گفته به اجزای دیگر آن دست نیافته است[۴].

فریوایی دو نسخه کتاب را مقابله کرده و تفاوت‌های آنها را در پاورقی نوشته است. اسانید موجود در ابتدای هر نص را تا وکیع حذف کرده است؛ چراکه تمام نسخه مشتمل بر احادیث وکیع از اعمش است و تکرار سند فایده‌ای ندارد[۵].

شرح حال وکیع بن جراح پس از مقدمه محقق ذکر شده است. سال ولادت وکیع به‌اشتباه احتمالاً چاپی، 229ق ذکر شده است[۶]، که ظاهراً صحیح آن 129ق است. صحت انتساب کتاب به وکیع بن جراح نیز از دیگر مباحث محقق کتاب در مقدمه‌اش بر کتاب است. استفاده بیهقی (متوفی 458ق)، خطیب بغدادی (متوفی 463ق) و ابن رجب در آثار خود حکایت از صحت این انتساب دارد[۷].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص5
  2. ر.ک: همان، ص6
  3. ر.ک: همان، ص12
  4. ر.ک: همان، ص6
  5. ر.ک: همان، ص7
  6. ر.ک: همان، ص 9 و 11
  7. ر.ک: همان، ص14-15

منابع مقاله

مقدمه محقق.


وابسته‌ها